Vikan - 02.01.1964, Blaðsíða 7

Slettur .. .
Kæri Póstur!
Það er alltaf verið að krítísera
mig fyrir að nota alls konar
dönskuslettur, en mér finnst
þetta sko ekkert athugavert. Is-
lenzkan er svo fátækt mál, að
maður verður margoft að grípa
til dönskunnar til að geta tjáð
sig almennilega.
Hvað segir þú um þetta?
Lúlú.
--------Hvers vegna talarðu
ekki bara dönsku?
Upp eða niður...
Kæra Vika!
Við erum hérna nokkrar frúr,
sem viljum biðja þig að leysa
úr einni spurningu fyrir okkur.
Svo er málið vaxið, að í sauma-
klúbb okkar vorum við að tala
um bakstur og kökugerð, og fór-
um af rífast um, hvað væri rétt-
an og hvað væri rangan á pönnu-
köku. Ef þú getur gefið okkur
viðunandi svar, skulum við
senda þér 20 pönnukökur.
Með fyrirfram þökk.
Saumaklúbburinn Svannar.
--------Það er réttan, sem snýr
upp, en rangan, sem snýr nið-
ur. — Ég vil hafa rjóma á pönnu-
kökunum. Takk.
Mat og trygging ...
Kæra Vika.
Ég skrifa þér vegna þess, að
ég tel mig hafa orðið fyrir barð-
inu á allmiklu óréttlæti og lík-
lega er ég ekki einn um það.
Jæja, sagan er svona: Ég á bíl
og lenti í árekstri á dögunum.
Hægra frambretti beyglaðist
alveg inn í framhjól og vatns-
kassinn skemmdist. Sem sagt,
bíllinn var ekki ökufær og ég
fékk Vöku til að draga hann af
staðnum. Það kom lögreglu-
þjónn á staðinn og tók skýrslu.
Ég spurði hann, hvort ég þyrfti
að láta tryggingarnar vita, eða
hvort hann gæfi þeim skýrslu.
„Þeir fá skýrsluna frá okkur“,
sagði hann. Síðan leið tíminn og
ég beið eftir því að trygginga-
menn kæmu að líta á bílinn. Ég
var bíllaus, en þarf atvinnu
minnar vegna að aka mikið á
hverjum degi svo þetta var mjög
bágalegt. Það leið vika, það leið
hálfur mánuður, vikurnar urðu
þrjár og nú er ég alveg að
springa því vikurnar eru orðnar
fjórar og ekkert gerizt. Ég hef
hringt í tryggingarnar og spurt,
hvort skýrslan yfir þetta ákveðna
tjón sé komin, en því miður, hún
er ekki komin og það er bara
ekkert óalgengt, að menn verði
að bíða í mánuð er mér sagt
eins og það sé fullkomlega eðli-
legt. En ég spyr: Getur lögregl-
an eða rannsóknarlögreglan eða
hver í fjáranum, sem það nú er,
haft það alveg eftir eigin geð-
þótta, hvenær þeim þóknast að
skila skýrslum, svo viðgerðir geti
farið fram. Get ég farið í mál
við þá og krafizt þess að fá
greiddar fullar bætur fyrir þann
tíma, sem liðið hefur fram yfir
það sem eðlilegt má telja til að
afgreiða svona hlut?
Ég vonast eftir svari fljótt.
H. B. K.
--------Ég er hræddur um, að
það þýði Ilítið fyrir þig að fara
í mál, minn kæri. Að vísu hef-
ur lögregtluþjcminum, sem tók
skýrsluna orðið á skyssa. Hann
hefði átt að fræða þig á því, að
það tæki mánuð eða meira að
koma þessari skýrslu til trygg-
inganna. Þá hefðir þú snúið þér
beint til trygginganna og beðið
um mat á tjóninu, svo viðgerð
gæti farið fram sem fyrst. Þú
misskilur hlutverk lögreglunnar
í málinu; þeirra skýrsla og sú
athugun, sem fram fer á henni,
er einungis til að grafast fyrir
um það, hvort lögbrot hafi átt
sér stað. Það tjón og þau óþæg-
indi, sem þú verður fyrir vegna
þess, að þú bíður eftir skýrslu
frá þeim til trygginganna, verð-
ur þú sjálfur að bera.
Smásögur
til birtingar .. .
Kæri Póstur!
í sumar hef ég gert dálítið af
því að þýða sögur úr erlendum
blöðum, aðallega dönskum. Mig
langar til að spyrja þig, hvort
maður þurfi að fá leyfi til að
birta þetta ef til kæmi, t.d. hjá
höfundi eða blaðinu þar sem sag-
an birtist. Og svo að lokúm:
Vlija nokkur íslenzk blöð taka
svona sögur til birtingar? Ég
þakka VIKUNNI fyrir margvís-
legt fræðandi og skemmtilegt
efni.
Regína.
--------Þú verður að sjálf-
sögðu að fá leyfi, Regína, hjá
þeim er réttinn hefur á sögunni.
Það er bezt að skrifa höfundi,
því ekki er víst að blað, þar sem
sagan birtist, hafi réttinn. Aftur
á móti hef ég ekki trú á því, að
nokkurt íslenzkt blað kaupi upp
og niður sögur úr dönskum blöð-
um og sízt af öllu gerir VIKAN
það. Ástæðan er sú, að sögur í
þessum dönsku vinnukonublöð-
um eru afar þunnar og samt eru
þau útbreiddari hér en ýmis
önnur, sem flytja miklu betra
efni. Sorpritin svonefndu mundu
líklega ekki einu sinni kaupa
þessar þýðingar af þér.
Flugvöllur Kópavogs...
Pósturinn, Vikunni!
Ert þú svo margfróður, að þú
getir sagt okkur, í hvaða sveit
Sandskeiðið er? Er það í Mos-
fellssveit eða tilheyrir það
Reykjavík?
Með fyrirfram þökk.
X-9.
—-------Hvorugt, góði. Sand-
skeiðið er flugvöllur Kópavogs.
Áður var það í landi Seltjarn-
arness, en hefur aldrei legið und-
ir Mosfellssveit eða Reykjavik.
Hvenær lærum við
mannasiði? ...
Til póstsins í Vikunni!
Mig langar til koma á fram-
færi smáatviki, sem fyrir mig
kom og hefur reyndar gert það
oftar en einu sinni í einni eða
annarri mynd. En það sýnir,
hversu skammt við erum komin
sem menningarþjóð, eða öllu
heldur hvað umgengnismenning
á erfitt uppdráttar meðal íslend-
inga.
Ég er skrifstofustjóri hjá all-
stóru fyrirtæki, en hirði ekki að
geta um nöín, hvorki á mér né
fyrirtækinu. Enda skiptir það
ekki máli. En fyrir jólin síðustu
hringdi ég í eitt af stærstu for-
lögum landsins, mjög svo virðu-
legt fyrirtæki, að þvi er talið
er. Ég kvaðst vilja kaupa til-
tekna bók og bað um, að hún
yrði send til mín á skrifstofuna.
Því var vel tekið og eftir skamma
stund kom sendill með bókina,
maður rúmlega tvítugur að aldri
með nafn forlagsins saumað á
jakkavasann. Ég hafði nýlokið
við að skrifa bréf vegna fyrir-
tækisins og það lá á skrifborð-
inu fyrir framan mig. Ég stóð
upp og gekk að fataskápnum til
að ná í veskið mitt. Á meðan
gekk ungi maðurinn inn fyrir
skrifborðið, beygði sig yfir stól-
inn og las bréfið. Mér féllust
hendur og ég stóð kyrr án þess
svo mikið að segja orð eða gera
neitt á meðan hann las. Þegar
hann var búinn að því, snarað-
ist hann aftur framfyrir skrif-
borðið, tók við borgun fyrir bók-
ina og gekk út eins og ekkert
væri.
Þetta er því miður engin und-
antekning. Ég held líka að mér
sé óhætt að fullyrða, að þetta
gæti hvergi gerzt nema á íslandi,
nema ef vera kynni einhvers-
staðar í hinum svonefndu van-
þróuðu Afríkuríkjum. Og þó ef-
ast ég um það. Mér finnst Hka
mjög vafasamt að kalla íslend-
inga menningarþjóð, meðan
þjóðin kann ekki mannasiði og
leggur ekki stund á umgengnis-
menningu.
Með þökk fyrir birtinguna.
J. M.
--------Við þetta bréf er í
rauninni engu a'ð bæta, en von-
andi verður það lio’l lexía. Því
miður hefur bréfritari rétt fyrir
sér; hingað á ritstjórn VIK-
UNNAR koma oft óviðkomandi
menn, sem róta í myndum og
lesa jafnvel einkabréf ef þeir
komast í færi til þess. Þetta er
eins og bréfritari bendir á,
hryggilegt dæmi um menntunar-
skort.
VIKAN 1. tbl. — 7