Vikan - 02.01.1964, Blaðsíða 32

VIK
n
* _
4
’hLiPftap

Í;I£Í!

Stjörnuspáin gildir frá fimmtudegi til fimmtudags.
Ilrútsmerkið (21. marz—20. apríl):
Þú átt við eitthvert vandamál að etja, en gagn-
stætt allri venju koma lausnirnar fyrirhafnarlaust
upp í hendurnar á þér. Þú skalt gefa gaum að þess-
ari heppni þinni, þvf þú kannt að geta notfært
þér ýmislegt 1 þessu sambandi seinna meir.
Nautsmerkið (21. apríl—21. maí);
Þ5 að eitthvað blási á móti þér, þá skaltu ekki
kippa þér upp við það, því þetta er aðeins bund-
ið við mjög stuttan tíma. Þú nærð betri árangri
í samskiptum þínum við aðra, ef þú lætur jafnt yfir
alla ganga, og beitir lipurð í stað þvinganna.
Tvíburamerkið (22. maí—21. júní):
Þú ert ósáttur við einhvern, en fremur en að
láta undan freistingunni til að segja álit þitt á
hlutunum, skaltu forðast umgengni við umrædda
persónu. Eldri maður mun bjóða þér fjárhags-
aðstoð, sem þú skalt íhuga vandlega.
Krabbamerkið (22. júní—23. júlí):
Skjóttu þér ekki undan refsingú, sem þú hefur
fyllilega unnið til vegna gáleysis. Hugleiddu, hvort
þú ætti ekki að taka þér ný verkefni á hendur,
annað hvoi t í félagslífi eða einhverju sem gefur
gróðavon. Vertu ekki mikið út á við eins og stendur.
Ljónsmerkið 24. júlí—23. ágúst):
Öfundsjúk manneskja reynir að spilla fyrir þér,
en vertu réttsýnn og láttu engann komast upp
með það að gera lítið úr hamingju þinni og sá
illgresi óánægjunnar í huga þér. Það væri vitur-
legt ef þú legðir nokkurn hluta tekna þinna til hliðar.
Meyjarinerkið (24. ágúst—23. september):
Kunningi þinn hefur ágirnd á eign sem þér til-
heyrir eða ef til vill fjármunum þjnum, en að svo
stöddu er ekki ástæða til þess að þú hleypir honum
nær þeim en orðið er. Haltu þig að þeim störfum
sem eru knýjandi, því þú getur ekki almennilega hvílt þig
fyrr en allt er klappað og klárt.
Vogarmcrkið 24. september—23. október):
Þú skalt athuga vel hvort þeir fjármunir sem þú
berð úr býtum með striti þínu, fara ekki í hluti,
sem vart eru nokkurs virði. Lærðu að njóta þeirra
ávaxta, sem þú hefur sjálfur skapað, hamingja þín
er mikið komið undir afstöðu sjálfs þíns til þess sem þú hefur.
m

[ M
:
Wk\
Wmm
wmm
Drekamerkið (24. október—23. nóvember);
Þú færð nýjan þrótt og vilja til að iagfæra það sem
miður hefur farið að undanförnu. Þú færð tæki-
færi til þess að nota hæfileika þína til hins ýtrasta.
Láttu álit annarra ekki trufla gerðir þínar, því þú
ert fullkomnlega fær um að vinna sjálfstætt að þessum málum.
©Bogamannsmerkið (24. nóvember—21. desember):
Þessi vika mun reynast þér óvenjuleg á einhvern
hátt, það geta skeð hlutir sem þú gleymir seint.
Þú verður mikið á ferðinni og átt venju fremur
annríkt. Þessir dagar verða útlátasamir hvað snert-
ir fjármálin. Notaðu helgina til að hvlía þig.
.{áSfc. Geitarmerkið (22. desember—20. janúar):
mmri Það standa fyrir dyrum einhverjar breytingar á
högum þjnum, ef til vill flyturðu í nýtt umhverfi
eða umgengst mikið fólk, sem þú hefur lítii kynni
af. Þú ert önnum kafinn við að útbúa eitthvað sem
þú ætlar að gieðja aðra með. Heillatala er 9.
Vatnsberamcrkið (21. janúar—19. febrúar):
Hafðu vaðið fyrir neðan þig á sviði fjármálanna
og tileinkaðu þér þær hugmyndir og aðferðir, sem
skapa mesta velgengni og gefa mestan árangur. Þú
verður að leggja tii hliðar, að minnsta kosti um
stundarsakir, verkefni sem þér er kært að vinna að.
©Fiskamerkið (20. febrúar—.20, marz);
Vertu vel á verði og láttu sem fæst framhjá þér fara,
því verið getur að þú sért að detta í lukkupottinn.
Þetta gæti þýtt að þar með væri fjárhaginum borg-
ið, og þú gætir varpað öndinni léttar. Láttu það
ekki aftra þér þó þú verðir að leggja nokkuð á þig tii að
bera sem mest úr býtum.
— VIKAN X. ttol.
sveipum. Dr Bourdette lyfti kaíSl-
inum, svo að liann kæmist undir
hann, steig af pallinum og sett-
ist svo á pallsbrúnina andspæn-
is Hewson. SiSan kinkaði hann
kolli, brosti og sagði: „Gott
kvöld.“
„Þess gerist vart þörf,“ hélt
hann síðan áfram á svo prýði-
legri ensku að varla örlaði á
erlendum hreimi, „að ég segi
yður, að það var ekki fyrr en
ég heyrði á tal yðar og hins
ágæta forstöðumanns þessarar
stofnunar, að ég liafði hugmynd
um, að mér hlotnaðist sú á-
nægja að eyða nóttinni hér i
góðum félagsskap. Þér getið nú
hvorki hreyft yður né mælt
orð af vörum án vilja míns, en
þér lieyrið ágætlega í mér. Ég
hcf grun um, að þér séuð dá-
lítið -— ja, eigum við að segja,
taugaóstyrkur? Herra minn, ger-
ið yður engar grillur. Ég er ekki
ein af þessum bjánalegu fígúr-
um þarna, sem hefur skyndi-
lega vaknað til lífsins eins og
fyrir kraftaverk: Ég er dr.
Bourdette sjálfur.“
Hann gerði hlé á máli sinu,
hóstaði og teygði úr fótunum.
„Fyrirgefið," hélt hann svo
áfram, „en ég er dálitið stirð-
ur. Og nú skal ég skýra þetta
fyrir yður. Ýmsar ástæður, sem
ég tel ekki þörf á að nefna,
hafa gert það að verkum, að
mér þótti henta að flytja til
Englands. Ég var staddur ná-
lægt þessari byggingu í kvöld,
þegar ég varð var við lögreglu-
þjón, sem mér þótti gefa mér
helzt til nánar gætur. Mig renndi
i grun, að hann hygðist veita
mér eftirför og e. t. v. spyrja
mig nærgöngulla spurninga, svo
mér þótti ráðlegt að láta fólks-
mcrgðina skýla mér og lét ber-
ast hingað inn með straumnum.
Smávægileg aukaútgjöld tryggðu
mér aðgang að sal þeim, sem
við höfum nú hitzt i, og ó-
vænt hugdetta sýndi mér leið,
sem myndi gera mér kleift að
komast undan. Ég kallaði upp
að eldur liefði brotizt út, og
þegar allir aularnir höfðu forð-
að sér upp stigana, færði ég
vaxlíkanið mitt úr frakkanum,
sem þér sjáið mig nú í, fór
í hann, faldi styttuna undir
pallinum aftanverðum og fór
svo sjálfur upp á pallinn í þess
stað.
Ég skal játa, að ég lief átt
mjög erfitt kvöld, en til allrar
hamingju gláptu menn ekki ein-
göngu á mig, svo að öðru hverju
gat ég leyft mér að draga djúpt
að mér andann og setja mig
í þægilegri stellingar. Einn smá-
strákur æpti þó upp, að hann
hefði séð mig hreyfast. Honum
var hótað flengingu og að hann
skyldi beint i rúmið, þegar
heim kæmi, og ég vona, að sú
hótun hafi verið framkvæmd.
Lýsing forstjórans á mér,
sem ég því miður neyddist til
að heyrá, var hlutdræg, en þó
alls ekki fjarri lagi. Dauður er
ég greinilega ekki, þó vel fari
á þvi að menn lialdi, að svo
sé. Frásögn hans af frístunda-
gamni minu, sem ég hef stund-
að um árabil, þó af illri nauð-
syn minna nú upp á síðkastið,
var í aðalatriðum rétt, þó liún
væri ekki gáfulega orðuð. Mönn-
um má skipta í tvo flokka: Þá
sem eru safnarar, og liina, sem
engu safna. Hinir síðarnefndu
skipta okkur engu. Safnararnir
hinsvegar safna öllu milli liimins
og jarðar, hver eftir sínum
smekk, allt frá peningum til
tómra sígarettupakka, frá inaur-
um til eldspýtnastokka. Ég safna
hálsurn."
Enn gerði hann hlé á máli
sinu og virti fyrir sér liáls
He'wsons af áhuga, sem þó var
ekki án vanþóknunar.
„Ég á það tilviljuninni að
þakka, að við hittumst hér i
kvöld,“ hélt hann áfram, „og
kannske væri vanþakklátt að
kvarta. Af tillitssemi til míns
persónulega öryggis hafa mér
boðizt fá tækifæri til starfo
síðustu árin, og ég fagna því
að eiga þess nú kost að láta
eftir minni nokkuð svo óvenju-
legu sérvizku. En þér hafið hor-
aðan háls, herra minn, ef mér
leyfist að segja svo. Ég myndi
aldrei hafa valið yður, ef ann-
að hefði komið til greina. Ég
kýs helzt menn mcð gilda liálsa
— gilda, rauða hálsa ...“
Hann fór í vasann innan á
kápu sinni og tók fram ein-
hvern hlut, sem hann tók til
við að strjúka fram og aftur
eftir vinstri lófa sínum.
„Þetta er lítill franskur rak-
hnífur,“ sagði hann ibygginn.
„Þeir eru mikið notaðir á Eng-
landi, en e. t. v. kannist þér við
þá? Þeir eru hvattir á tré. Blað-
ið, eins og þér sjáið, er mjög
þunnt. Þeir rista ekki mjög
djúpt, en þó nógu djúpt. Eftir
andartak munuð þér sjá það
sjálfur. Og nú legg ég fyrir
yður kurteisisspurningu allra
sannra rakara: Er rakhnífurinn
við yðar hspfi, herra minn?“
Hann reis á fætur, smávaxinn
en ógnvekjandi imynd hins illa,
og nálgaðist Hewson hljóðlaus-
um skrefum, eins og tigrisdýr
í veiðihug.
„Má ég biðja yður að vera
svo góður,“ sagði hann, „að
lyfta höku yðar örlitið. Þakka
yður fyrir. Og aðeins betur nú.
Og ögn enn. A, þakka yður ...
Merci, msieur ... A, merci...
merci ...“
í öðrum enda salarins var
loftgluggi úr þykku, hrímguðu
gleri, og á daginn bárust inn
um hann frá hæðinni að of-
an daufir og veikir ljósgeislar.
Þegar birti af degi og þessir
geislar blönduðust ljósi raf-
magnsperanna, magnaði þessi