Vikan - 02.01.1964, Qupperneq 18

ALLS KONAR EFNI
AF LÉTTARA TAGINU
Alltaf er hún að
finna upp á ein-
hverju nýju, blessun-
in. Já, þetta er eng-
in önnur en hún
Brigitte Bardot, með
svarta hárkollu.
Þessir tveir menn,
sem eru með henni
á myndinni, eru
Michel Piccoli,
franskur leikari, sá
með hattinn, og Jack
Palance, amerískur
kvikmyndasmiður.
Myndin er tekin í
Róm, en þar vinna
þessi þrjú saman að
gerð nýrrar kvik-
myndar, þar sem
Brigitte er með þetta
svarta strý á höfð-
inu.
Þegar ekki er um nein
búningsherbergi að
ræða, verður maður að
notast við handklæði og
bifreið, eins og hertog-
inn af Edinborg, þegar
hann fer á æfingar í
hestapolo, en hann kvað
vera mikill garpur í
þeirri list.
Þegar Josephine Baker var að skemmta verkafólki i Kaup-
mannahöfn nýlega, hitti hún Friðrik Danakonung.
Þessi mynd er tekin er þau heilsuðust og virðast fagn-
aðarfundir með þessum frægu manneskjum. Bæði eru sögð
sérstaklega alþýðleg.
Ull hrekkjusvíri
ganga í
gráum peysum
— Nei, ég fer víst miklu hærra
en þú.
—- Ne-hei, ég róla víst miklu
hærra en þú.
Þetta voru tvær ungar stúlkur,
er voru að rífast um livor gæti
rólað hærra upp i loftið. Það cnd-
aði með því að önnur brast i grát
og ætlaði að fara að henda steini
í þá, sem sagði að hún færi miklu
liærra en hún. Þá kom ég að-
vífandi eins og frekja, til þess
að skipta mér af efni, sem mér
kom ekkert við og afstýrði þar
með stríði á milli þessara tveggja
stúlkná. Og þegar þær voru búnar
að jafna sig, sögðu þær mér livað
þær liétu. Önnur var ljósliærð með
blá augu og kvaðst heita Aðalheiður
Oddsdóttir og væri fjögra ára göm-
ul. Hin var dökkhærð með ]>lá
augu og hét Fríða Karlsdóttir og
var líka fjögra ára gömul. Og er
við vorum orðnar vinkonur, sögðu
þær mér allt um sína hagi. Þeim
fannst báðum J>að skemmtilegasta,
sem þær gerðu, væri að róla sér
og fara i mömmuleik. Þær kváð-
ust eiga margar brúður, sem allar
væru agalega sætar.
— Ég á lika stóran, stóran bangsa,
var sagt fyrir aftan mig, ég sneri
inér við og sá lítinn dreng, scm
starði á mig.
—- Þetta er bróðir minn, sagði
Fríða til skýringar. Hann heitir
Árni og er tveggja ára, liann ætlar
að verða sjómaður þegar hann er
orðinn stór.
-— Ætlarðu að veiða fisk? spurði
ég, en fékk ekkert svar.
Hún er að tala við Jiig, sagði
Fríða við bróðir sinn, en liann
var staðráðinn í að svara mér
ekki.
-—- Eitthvað verðurðu að gera,
sagði systir hans undrandi yfir
Jiessari þagmælsku. Þá kom svarið.
— Ne-hci, svaraði stráksi kot-
roskinn, —• ég ætla bara að vera
í búning og stýra skipinu. En systir
hans var nú ekki alveg á söniu
skoðun.
—- Þú verður að vinna eitthvað,
sagði liún ákveðið, en stráksi neit-
aði þvi eindregið.
— Heyrðu, sagði Aðallieiður allt
í einu. — Ég hef farið i bíó. En
áður en hún kæmist lengra tók
hin frammí: Iss, það er ekkert,
ég lief oft farið í bíó og meira að
segja líka á Dýrin i Hálsaskógi.
— Og fannst ykkur gaman?
— Já, já, alveg svakalega gaman.
—- Heyrðu, segir Friða skyndi-
lega. Ég get alveg bitið.
— Ha? sagði ég og starði á
hana, og vissi ekki hvaðan á mig
stóð veðrið.
— Já, sagði hún hreykin, — en
ég bít voða sjaldan og ég er að
hugsa um að hætta alveg að gera
það.
— Já, Jiað skalt þú gera, sagði
ég og andaði léttar.
— Ég á fullt af bókum, sagði
Aðalheiður allt í einu.
— Ég líka, sagði Fríða, — ég
á meira að segja Gagn og gaman,
sagði hún og ljómaði af ánægju.
— Þið eruð kanski í tima-
kennslu?
— Nei, segja liær báðar í einu.
— En ég kann fullt af kvæðum,
segir Fríða.
— Og ég líka, ,segir Aðalheiður
og sendir mér yndislegt hros.
— Og hvað kunnið Jiið, spyr
ég?
— Ég kann, segir Fríða, -— Siggi
var úti, Allir krakkar, Stína og
Stjáni og Óli og Berta.
— Ég lika, segir Aðalheiður.
— Jæja, viljið þið syngja eitt-
Jivað fyrir mig?
Já, já, J>að var sjálfsagt, svo byrj-
uðu þær.
ÓIi fór til Bertu bakaríistertu,
og bað hana um að kyssa sig.
En þá sagði Berta bakaríisterta
ef þú vilt ciga mig.
— Þið ætlið kanski að verða
söngkonur Jjegar þið verðið stór-
ar?
— Nei, svöruðu Jiær álcveðið.
— Þið ætlið Jiá kanski að verða
fegurðardrottningar, eins og hún
Guðrún Bjarnadóttir? spyr ég og
dreg um leið upp mynd af Guð-
rúnu til að sýna þeim.
— Nei, svara þær báðar jafn
ákveðið. Þær ætla ekki að verða
fegurðardrottningar.
— Hvað ætlið þið J)á að verða?
— Við ætlum bara að vera i
skóla.
—- Eigið þið mörg systltyn?
— Ég á sex systkin, segir Aðal-
lieiður.
— Ég á bara einn liróður, segir
Fríða og bendir um leið á Árna.
— En ég fæ bráðuin systur.
— Nei, segir liróðir hennar ó-
ánægður, — ég ætla að fá bróður.
Og J)etta eru þau að þrasa um
liegar aðal hrekkjusvínið í liverf-
inu birtist allt i einu.
Hver er hrekkjusvínið? spyr ég.
— Það er þessi i hrekkjusvína-
Framhald á bls. 41.
Jg — VIKAN 1. tbl.