Vikan - 20.02.1964, Blaðsíða 49

brögð held ég að þeir aðhyll-
ist ekki. Þeir nenna því ekki.“
Þá spyr ég um búskapinn.
„Árið 1956 keypti ég jörð hér
í nágrenninu, Riverside. Hún
kostaði þá sem svarar 15 þúsund
pundum enskum. Ég ræktaði og
vann af kappi og jörðin batn-
aði. Ég seldi hana í siðastliðn-
um júnímánuði fyrir 100 þúsund
pund og keypti þessa jörð hérna
fyrir 16 þúsund pund. Nú hafa
mér verið boðin 30 þúsund fyrir
hana. En ég sel ekki að sinni.
Fyrst rækta ég. Svo sér maður
til.“
Hvers vegna þessi hækkun?
„Jú, ég skal segja þér, að hér
var fyrrum malaríusvæði, en
stjórnin hefir nú eytt flugunum.
Jörðin er frjósöm og það hefir
komið i ljós, að ávaxtarækt er
mjög arðvænleg hér. Hið eina,
sem að er hér er það, að okkur
skortir vatn. Þvi er dælt hérna
úr ánni og ástæðan til þess að
ég seldi Riverside var m. a. sú,
að mér þótti vatnsskammtur
jarðarinnar fulllítill, að þvi ó-
gleymdu að mér þykir gaman
að glima við eitthvað nýtt. Hér
fæ ég ineira vatn.“
Ég bið Costa að lofa mér að
líta á ávaxtaekrurnar hans.
„Það er ekkert gaman að þvi“
segir hann, en komdu með mér
út að Riverside. Þar er allt í
blóma. Ég er nefnilega rétt að
hefja ræktunina hér, og þess
vegna er eiginlega ekkert enn
að sjá nema,nng ávaxtatré.“
Við ókum út að Riverside í
spánnýjum Plymoutli. Stærð
jarðarinnar er 140 hektarar. Af
þeim eru 80 ræktaðir. Við ókum
eftir vegum, sem liggja milli
þéttsetinna akra af appelsínu-
trjám. „Aðaluppskeran verður í
marzmánuði“ sagði Jósep. Hann
var bersýnilega hreykinn, þegar
liann benti mér á þessa blóm-
legu akra, þar sem liinir ungu
ávextir liéngu á trjánum. „Ég
gróðursetti þessi tré sjálfur,“
sagði hann. „Hér var elckert
nema órækt tóm, þegar ég kom
hingað.“
Um 90 hundraðshlutar fram-
leiðslunnar eru appelsínur. Hitt
er „grape-fruit“ mandarínur og
mango.
Þarna var hópur Svertingja
að úða tré. Þeir stóðu og mös-
uðu, en tóku strax til við að
vinna þegar þeir urðu okkar
varir.
Nokkrar konur voru að pæla.
„Þær eru ekki eins latar þess-
ar 'og' þú sagðir mér?“
„Stöku sinnum fáum við þær í
lausavinnu. En það er litið lið
í þeim.“
„Daglaunin?“
„Tuttugu cent“ svaraði hann.
Það jafngildir 12 íslenzkurn
krónum.
Við ökum niður að kofum
vinnumannanna. Þeir eru með
nokkru millibili. Allir eru þeir
afmarkaðir með strágirðingu,
Glæsilegt svefnherbergissett úr tekk og palisander
Rúmgaflar í þremur mismunandi gerðum
MUNIÐ OKKAR HAGSTÆÐU GREIÐSLUSKILMÁLA
HÍBÝLAPRÝÐI H.F.
fSÍMI 38177
sem fest er á granna staura. Á
henni er opið hlið. Við göngum
inn fyrir. Tveir kofar eru innau
girðingarinnar. Framan þeirra
á opnu svæði logar eldur á leir-
gólfi. Fjórir langir múrsteinar
liafa verið lagðir í kross. Spýtur
hafa verið lagðar yfir opið milli
þeirra. Iíona bograr yfir spýt-
uuum og blæs í glóð, sem er und-
ir þeim. Hún réttir sig upp,
þegar við komum inn fyrir. Ilún
er i ljósri treyju. Yfir hana liggur
dökkleitt léreft, sem hylur neðri
hluta líkamans. Þetta er ung
kona, sennilega langt innan tví-
tugs. Hún er ólétt. Við aðrar
kofadyrnar stendur eldri kona.
Hún er að skafa pott. í
liinum dyrunum stendur barn,
sennilega þriggja ára. Það er
kviknakið. Konan með pottinn
er í kjólgopa.
Costa gerir grein fyrir erindi
okkar. Hann talar afrikaan. Á
svæðinu framan kofadyranna
cru nokkrir pottar. Einn þeirra
er með hvítu degi. Það rýkur
upp úr því. „Þær eru að mat-
reiða „mealiemeal“ segir Costa.
Lítill maður með yfirskegg
kemur inn fyrir girðinguna. Ég
veit ekki um aldur hans, en mér
sýnist að hann liljóti að vera
kominn liátt á fimmtugsaldur.
Hann er berfættur, klæddur i
bættar stuttbuxur og gráa lér-
eftsskyrtu. Þetta er eiginmaður-
inn. Konurnar eru tvær, börnin
fjögur. Eldri konan býr í kofan-
um til hægri. Unga konan ólétta
í liinum.
Ég mæli svæðið innan girðing-
arinnar. Það er 8x6 metrar.
Kofarnir eru innan þessa hrings.
Konan eldri heldur áfram að
skafa pottinn.
„Sameiginlegt mötuneyti?“
„Nei. Hér liefir hver kona
sinn pott.“
Hæna álpast inn á þetta leik-
svið.
„Hænsni?“
„Fjölskyldan á fjórar pútur.“
„Mega þau rækta grænmeti
eða kartöflur ef þau vilja.
„Velkomið, en enginn nennir
að eiga við það.“
Ég spyr, hvort ég megi líta
inn í kofana. Það er velkomið.
Veggfletir eru 3x3 metrar.
Vegghæð ca. 1,80 cm„ keilulaga
stráþak, toppur ca. 5 metra liár.
Gólf eru úr þéttum leir, slétt
og lirein. í kofa óléttu konunnar
stóðu tvær samanvafðar bast-
mottur upp við vegg. í hinum
kofanum var engar mottur að
sjá. Þetta voru undirsængur. í
báðum kofunum voru nokkrar
kartöflur i hrúgu við veggina.
í öðrum kofanum stóðu verka-
mannaskór á gólfi. í báðum kof-
unum voru snúrur strengdar yf-
ir gólf innanverð. Þar liéngu
teppi og einhvers konar fatn-
aður. Allt var fólkið i góðum
holdum. Barnið var spikfeitt.
VIKAN 8. tbl. — 40