Vikan - 25.11.1965, Blaðsíða 23

SSV. $
SS-^V "^Cssí \s .
...
f;!v™
r%v ^ x
' ' /■ ' W ' *
Íí1»í#«3lpll«*l«öl
:>! wii <:'HÉlÉRI8öl®
■
■
m
>
.
háar. Stundum lagðist báturinn
þannig að öldurnar skullu á
mastrinu. Hann var þrjá klukku-
tíma að gera við stögin. Þrisvar
varð hann að koma niður til að
ná í áhöld og hvíla sig, enda
blæddi úr höndum hans, þegar
hann hafði lokið verkinu).
6. sólarhr: f dag er frekar ró-
legt. Dásamlegur sólskinsdagur.
Við skvettum á okkur sjó. En svo
var nóttin óróleg, háar öldur. Við
erum alltaf að hugsa um mastr-
ið.
(Pelle sat við stýrið allan dag-
inn. Ég held við séum loksins
komin í staðvindinn, og komin
út úr því sem eftir var af hvirf-
ilvindinum.
7. sólarhr: Við erum farin að
efast um að við séum í stað-
vindinum. Krappur sjór. Ágæt
ferð, þrátt fyrir háar öldur.
Loggið fór yfir 700.
8. sólarhr: Nú er vika síðan við
fórum frá Las Palmas. Gátum
ekki sofið í nótt. Rifuðum stór-
seglið.
9. sólarhr: Stormur allan dag-
inn. Óróleg nótt. Gátum ekki sof-
ið. Pelle var dásamlegur.
(Við tókum eftir því að logg-
ið lá ekki rétt úti. Þá gátum við
ekki séð hve langt við vorum
komin. Við drógum inn logglín-
una og sáum þá að spaðinn var
bitinn af, líklega hefir hákarl-
inn, sem við sáum í gær étið
hann).
10. sólarhr: Vont veður allan
daginn, svolítið lygnara um nótt-
ina. Undir morgun brotnaði
trissa.
(Þegar trissan brotnaði settist
Syrene undir stýrið um stund.
Allt í einu heyrðist „bang“. Syr-
ene kallaði á Pelle í ofboði, lúk-
arlokið hafði brotnað.
11. sólarhr: Pelle var heldur
betur glaður. Hann náði sam-
bandi við Chicago radíó. Mikill
stormur allan daginn. Undiralda
um nóttina.
(Pelle fékk næstum tár í aug-
un þegar hann heyrði amersiku
röddina, þangað var ferðinni
heitið. Nákvæma stefnu gátum
við ekki tekið, vegna veðursins.
Pelle var búinn að sitja í þrjá
Framhald á bls. 37.
VIKAN 47. tbl. 23