Vikan - 13.01.1966, Blaðsíða 2

í FULLRI HLVÖRU
ANDERSEN & LAUTH f
Bjír eío (hhi bjór
Nú er talað um bjór einu sinni
enn og sýnist sitt hverjum að
vanda, því sumir vilja fá að ráða
fyrir sjálfa sig en sumir fyrir
aðra. Þeir sem vilja ráða fyrir
sjálfa sig, vilja ýmist fá bjór-
inn, eða að þeir vilja ekki drekka
hann sjálfir og láta þar við sitja.
Þeir sem vilja fá að ráða fyrir
aðra veifa með handleggjunum
og sparka með fótunum og harð-
neita því, að fslendingar fái að
drekka bjór. Og líklega fer svo
að þessu sinni eins og fyrri dag-
inn, að þessir ágætu menn fá
að ráða drykkjusiðum þjóðar-
innar, þótt enginn hrósi þeim eins
og þeir eru.
Einhvern veginn finnst mér, að
það hljóti að vera helber óþarfi
að selja áfengan bjór í hverju
kramvörukoti ellegar gotteríis-
gati. Mönnum er ekkert vandara
um að sækja bjórinn sinn í út-
sölur áfengisverzlunarinnar en
þeim hefur verið að rölta þangað
eftir dauðabokkunni sinni, séne-
vernum eða voðkanum, eða hvað
það nú er, sem þeir sulla ofan í
sig, nú eða þá ofan að höfn eða
heim til kunningjanna eftir
bjórnum, eins og maður verður
að gera núna og laumast með
hann eins og lík, sem maður þarf
að fela. Mér hefur alltaf fund-
izt það þversögn hjá þessum fá-
menna hópi, sem ræður drykkju-
málum þjóðarinnar, að predika
það, að menn skuli ekki drekka
sig fulla, en koma síðan í veg
fyrir, að nokkur dropi með fá-
einum prósentum í fáist, nema
minnst þrír pelar af 50% vín-
anda og þar yfir.
Setjum nú svo, að fjórir ungl-
ingspiltar taki sig saman og kaupi
sex brennivínsflöskur til að fara
með í Þórsmörk eða á einhvern
annan blótstað. Af þessu vín-
magni verða þeir blindfullir og
æska landsins dæmd þar af. Ég
veit vel, að þeir verða að fara
krókaleiðir til að fá áfengið, en
þær virðast auðfarnar. En tækiu
þeir hins vegar 6 kassa — 144
flöskur af bjór — kæmust þeir
ekki yfir að drekka hann örar
en svo, að þeir yrðu aldrei meira
en kjafthýrir. Og fengi æska
landsins þá ekki vægari dóma?
Ég veit vel, að einhverjir yrðu
bjórkallar og bjórkellingar. En er
það þó ekki skárra að skömm-
inni til, heldur en þeir brenni-
vínssjúklingar, sem við þurfum
nú að stríða við? Og bjór í land-
ið er ekki hið sama og krár í
landið. Þess er vert að minnast.
S.H.
2 VIKAN 2. tbl.