Vikan - 02.06.1966, Síða 30

TEDDY-SjOllDAJAKKiHH
FYRSTA FLOKKS ULLAREFNI, SVART
OG BLÁTT.
FLÍK, SEM ALLIR UNGLINGAR ÓSKA
SÉR.
Seldur í verzlunum og kaupfélögum
um allt land. í Reykjavík: Teddybúð-
in, Aðalstræti 9 og Laugavegi 31.
Heildsölubirgðir: SOLIDO
Bolholti 4. - Símar 31050 - 38280
að kristnir menn geti tekið sér bólfestu í Marokkó án þess að taka
um leið upp okkar trú. En Jafar el Khaldun kom ekki til Marokkó
sem Þræil, heldur sem vinur hins háæruverðuga einsetudýrðlings, Abd
el Mekhrat, sem hann hafði haft bréfaskriftir við árum saman um
sameiginlegar rannsóknir þeirra í efnafræði, sem þeir höfðu báðir mjög
mikinn áhuga fyrir. Abd el Mekhrat tók hann undir verndarvæng sinn
og bannaði öllum að snerta hár á höfði hans. Saman fóru þeir til Súdan
að leita að gulli, og þá gekk ég í þjónustu Frakkans. Þeir tveir unnu
fyrir son konungsins í Tafilalet. Maðurinn þagnaði og hleypti í brýrn-
UNGFRU YNDISFRIÐ
býður yður hið landsþekkta
konfekt frá N Ó A .
HVAR E R ÖRKIN HANS NOA?
bað er alltaf sami leikurinn í henni Ynd-
isfríð okkar. Ilun hefur falið örkina hans
Nóa einhvers staðar í blaóinu or heitir
góðum verðlaunum handa þelm, sem getur
fundið örkina. Verðlaunin eru stór 'kon-
fektkassi, fullur af bezta konfekti, og
framleiðandinn cr auðvitað Saclgætisgerð-
in Nói.
Nafn
Heimlli
Örkin er i bls.
Siðast er dreglð var hlaut verðlaunin:
JÖHANNA JÖNSDÓTTIR ... . ......... ,
Vmnmganna má vjtj a í sknfstofu
Álfheimum 60 — Reylcjavík vikunnar. 22. tbi.
ar, eins og han væri að rifja eitthvað mikilvægt upp. — Hundtryggur
negri fylgdi honum hvert sem hann fór, og svaraði nafninu Kouassi-Ba.
Angelique fól andlitið í höndum sér. Svo nákvæm, sem lýsingin á
eiginmanni hennar var, svipti þó athugasemdin um hinn trygga Kouassi-
Ba síðustu blæjunni frá augum hennar, og sýndi henni nakinn sannleik-
ann í allri sinni dýrð. Nú lá gatan, sem hún hafði fylgt með svo mikilli
örvæntingu, bein og breið frammi fyrir henni. Hún var komin að
hliðunum. Eiginmaður hennar hafði snúið aftur til iifsins, og það, sem
hingað til hafði aðeins verið óljós hugmynd, stóð nú frammi fyrir henni
í mannlegri mynd, sem hún myndi áður en langt um liði geta þrýst að
hjarta sér.
— Hvar er hann? spurði hún. — Hvenær kemur hann til mín? Af
hverju komuð þér ekki með hann?
Arabinn brosti umburðarlyndur yfir óþolinmæði hennar. Það voru
tvö ár síðan hann gekk úr starfsliði Jafar el Khaldun, þegar hann
sjálfur hafði tekið sér konu og hafið sín eigin verzlunarviðskipti. En
hann hafði oft fengið íréttir af fyrri vinnuveitanda sínum, sem ferð-
aðist mikið, og settist loks að í Bone, borg á strönd Afríku, þar sem
hann helgaði sig vísindalegum rannsóknum.
— Þá þarf ég ekki annað að gera en fara til Bone, sagði Angelique.
— Það er rétt Madame. Nema eitthvað hafði kallað eiginmann yðar
burtu í stutta ferð, munu þér auðveldlega getað fundið han, því allir
geta sagt yður, hvar hann býr. Hann er frægur um alla Bavaríu.
Hún hafði næstum kropið á kné til að þakka guði, en leit upp ,þegar
hún heyrði i göngustaf. Og þarna stóð Savary og bankaði á gólfflísarn-
ar með oddinum á stóru regnhlífinni sinni.
Er Mohammed Raki sá hann, reis hann á íætur og hneigði sig og
lét í ljósi ánægju sína yfir að hitta þennan virðulega herramann, sem
frændi hans hafði sagt honum frá .
Eiginmaður minn er lifandi, sagði Angelique með titrandi röddu:
— Hann hefur fuilvissað mig um það. E'iginmaður minn er í Bone, og ég
ætla að fara þangað til hans.
Gamli apótekarinn virti manninn tortryggnislega fyrir sér yfir
gleraugun. — Nú, nú, sagði hann. — Ég vissi ekki, að frændi Ali
Metkubs væri Berbi.
Mohammed Raki virtist bæði undrandi og ánægður yfir skarpri at-
hyglisgáfu gamla mannsins. I raun og veru, sagði hann, var móðir
hans, systir Ali Metkub, Arabi, en faðir hans, sem hann liktist mjög,
var Berbi frá fjöllum Dabilia.
— Hvernig stendur á þvi, að frændi yðar kom ekki með yður? spurði
Savary.
— Við vorum á leið til Candia, þegar skip sem við mættum, sagði
okkur að frönsk kona hefði sloppið, en væri nú á Möltu. Frændi minn
hélt áfram til Candia, þar sem honum lá á að reka sin viðskipti, en ég
fór yfir á hitt skipið til að ijúka erindi mínu hér. Hann leit á Savary
með svip sem var sambland af sigri og kaldhæðni: — Fréttirnar fara
hratt á Miðjarðarhafinu, herra.
Svo dró hann fram úr fellingunum í skikkju sinni leðurpyngju og
gQ VIKAN 22. tbl.