Vikan - 02.06.1966, Page 39
I
DOMESTOS
Drepur sýkla!
Domestos er sterkt, fjölvirkt, sýklaeyöandi
hreinsiefni. Notkun þess tryggir hreinlæti.
Tvær flöskur af Domestos ættu ávalt aö
vera til á hverju heimili. Ein í eldhúsinu—
önnur í baöherberginu.
Domestos
DREPUR ALLA þEKKTA SYKLA
X DOMI/ICE 7252
skornir upp, en aðgerðin getur
heppnazt fullkomlega. Aftur
koma aðrir með örsmáa mein-
semd og virðast vera með sjúk-
dóminn á algeru byrjunarstigi, en
fá þó afturkast, sjúkdómurinn
tekur sig upp á ný. Þetta fer
allt eftir því, hve snemma
krabbameinið kemst í samband
við æðarnar, sogæðarnar eða
blóðæðarnar, og flytzt með þeim
til kirtlanna, sem liggja út frá
meinsemdinni. Þá eru miklu
minni líkur til að uppræta mein-
ið, þó stundum takist að nema
þessi kirtlakerfi burtu.
— En getur það þá ekki bor-
izt til annarra líffæra?
— Jú, það getur gert það. Það
er mjög algengt, að það sái sér
út, til ýmissa annarra staða á
líkamanum, og komi þar fram
seinna. Það gildir yfirleitt um
allar tegundir krabbameina.
— En varðandi þessa leitar-
stöð A, hve þétt þarf að koma
til skoðunar svo gott sé?
— Það er erfitt að gefa reglu
um það, og fer nokkuð eftir
aldri. Til dæmis þeir, sem komn-
ir eru um fimmtugt, ættu helzt
að láta athuga sig árlega. En það
gildir um leitarstöð A, þótt hún
sé ekki eins fullkomin og æski-
legt væri, þá er fullkomlega
réttlætanlegt að reka hana, því
þar finnast alltaf við og við
krabbameinstilfelli, og annað,
sem gefur henni svo aukið gildi,
er það, að það finnast mjög oft
aðrir kvillar, sem læknirinn til-
kynnir svo heimilislækni sjúkl-
inganna, og þeir taka síðan að sér
að sjá um, að þeir fái lækningu
við og ýmsir þeirra sjúkdóma
eru þess eðlis, að þeir geta orðið
alvarlegir, sé þeim ekki sinnt.
Það er til dæmis algengt hjá kon-
um, og það gildir um báðar leit-
arstöðvarnar, að hjá þeim finn-
ast bólgur og smásár í kringum
legopið, sem geta valdið alvar-
legum sjúkdómum, og það er
fullvíst, að sumir þessara smá-
sjúkdóma geta valdið krabba-
meini, sé ekki að gert í tæka
tíð.
— En setjum nú svo, að að-
sóknin færi að aukast einhver
ósköp. Myndi ekki verða reynt
að hafa stöðina meira opna og
fjölga starfsliði?
— Jú, það hefur einmitt ver-
ið í athugun, að auka starfsemi
hennar. Og það er enginn vafi,
að unnt yrði að auka mjög að-
sóknina að henni, ef reynt væri
til þess. En það hefur ekki verið
gert, hvorki að auglýsa hana eða
reka annan áróður fyrir henni,
vegna þess, að það er ekki hægt
að afkasta meiru en gert er.
— Hvernig er með fjármagnið,
stendur leitargjaldið undir starf-
seminni?
— Nei, það gerir það ekki.
Krabbameinsfélagið ber kostn-
að af rannsóknunum að þó
nokkuð miklu leyti. Og leitarstöð
B er algerlega rekin á kostnað
Krabbameinsfélags íslands. Þar
borga konurnar ekki neitt.
— En hvernig fær þá Krabba-
meinsfélag íslands tekjur sínar?
— Við höfum fengið 25 aura
af hverjum sígarettupakka, sam-
kvæmt ákvörðun alþingis, og það
er mjög góður styrkur. Jafn-
framt er það hlutverlc Krabba-
meinsfélags Reykjavíkur og
annarra deilda Krabbameins-
félags íslands úti um landið að
safna fé til að kosta rekstur
Krabbameinsfélags íslands. Og
sérstaklega gildir það um
Reykjavík, að það er ærið fé,
sem Krabbameinsfélag Reykja-
víkur leggur fram. Það eru tekj-
ur af happdrættinu, sölu minn-
ingarspjalda styrkur frá Rv.-
borg, gjafir o.fl.. f sjálfu sér skil-
ur ekki mikið á milli félaganna,
þótt þau séu undir tveimur
stjórnum. Krabbameinsfélag
Reykjavíkur hefur auk fjársöfn-
unarinnar séð um fræðslustarf-
semina og fræðslustjórinn okkar,
Jón Oddgeir Jónsson, hefur ferð-
ast um og haldið fræðsluerindi
í samvinnu við kvenfélögin og
héraðslæknana, sýnt myndir um
byrjandi eirikenni krabbameins,
og það er mjög mikið gert af
því að fara í skólana og hafa
þar uppi áróður gegn reykingum,
og fræða nemendurna um hætt-
urnar, sem fylgja neyzlu tóbaks.
Það hefur sýnt sig með barátt-
una gegn reykingum, að hún er
mjög árangurslítil, hvað full-
orðnu fólki viðvíkur, sem búið
er að reykja árum saman, þótt
það fái hræðsluköst, þegar mest
gengur á með áróðurinn, eins og
þegar ameríska skýrslan kom um
árið, þá minnkuðu sígarettureyk-
ingarnar ákaflega mikið, því þar
var uppvíst, að þær voru lang-
VIKAN 22. tbl.