Vikan - 08.09.1966, Qupperneq 26

KONUNGSG^RÐUR
í KELDUHVERFI
einum. I Danmerkurkróníku Saxa
Grammatíkusar,, sem uppi var á
síðari hluta tólftu aldar og snemma
á þeirri þrettándu, er hún í heilu
lagi og einnig í miðaldakvæði einu
dönsku, sem mun hafa verið ort
undir áhrifum frá rómantískum
ástakveðskap riddaratímanna. í að-
alatriðum er sögnin sem hér seg-
ir:
Sigarr hét konungur einn í Dan-
mörku. (Sumir telja að við hann
sé kenndur bærinn Segerstedt, ná-
lægt Ringstedt á Sjálandi, og muni
hann hafa setið þar og þá líklega
alllöngu fyrir víkingaöld.) Börn átti
hann nokkur, þar á meðal synina
Alf og Algeir og dóttur, sem Signý
hét. Þau voru með afbrigðum mann-
vænleg,- Alfur hafði hár svo fagurt,
að af því lýsti sem silfri, og það-
an af fegurra og meira var hár
svstur hans. Alfur var kappi mikill
og hafði unnið dreka og orm, er
gættu meyjarskemmu dóttur Gauta-
konungs og gengið síðan að eiga
hana. Þeir bræður lentu í orrustu
við svni Hámundar jarls, þá Hag-
barð, Helvin og Hámund, og höfðu
hvorugir sigur, enda voru jarlssyn-
ir einnig hinir mestu garpar. Gengu
stríðsaðilar að lokum til sátta, og
fylgdi Haqbarður konungssonum til
garðs föður þeirra. Tókust þá fljót-
lega ástir með þeim Hagbarði og
Signýju.
En Adam var ekki lengi í paradís,
því að nú kom til hirðarinnar þýzkur
höfðingi að nafni Hildigísl, er vildi
fá Signýjar. Til þess að ryðja Hag-
barði úr vepi mútaði hann ráð-
giafa einum, blindum karli er Böl-
vís hét, til að rægja Hámundar-
syni við syni konungs. Þetta tókst
svo vel, að skömmu síðar fóru þeir
Alfur og Algeir að þeim Helvini
og Hámundi og felldu þá, en Hag-
barður hefndi fljótlega bræðra
sinna og drap konungssyni báða í
bardaaa. Hildigísl var þar í fylgd
með þeim Alfi og komst undan
nauðulega; var hann skotinn spjóti
gegnum rasskinnarnar báðar. Þótti
Framhald á bls. 48.
<T> Drottnjnsln (Eva Dahlbeck) hleyp-
ur hér á móti hcrmönnum, sem koma
heim úr orrustu, með lík sona henn-
ar, sem fallið hafa fyrir Hagharði.
•26 VTKAN