Vikan - 15.12.1966, Side 28

voru góðar. M.1.5 héldu að þeir
gætu notað hann. Réðu hann og
sendu hann til okkar, meðan ég
var í burtu í Grikklandi. Ég hef
sagt fóein orð við þó út af þessu.
Það eina, sem þeir geta sagt, er
að ég sé stöðugt að suða í þeim
út af mannhraki. Enginn er í svo
miklu mannhraki, jafnvel ekki við.
Þeir hefðu átt að sjá, að hann var
of góður til að vera alveg nýr.
— Gaf hann nokkrar kínverskar
upplýsingar? spurði Craig.
— Nei, hann sagði að eftirlitið
hjá þeim væri of gott.
— Hvernig komst hann til Aden?
spurði Grierson.
— Strauk af skipi. Hann var
flæktur í eiturlyfjasmygl. M.1.5 gekk
úr skugga um það. Það var svo sem
satt. Þeir álitú, að þar með hefðu
Selinu, hverskonar lygamerðir Bret-
ar væru — það var Dyton-Blease:
— Ertu viss? spurði Loomis. Craig
kinkaði kolli.
— Selina sagði mér það sjálf.
Eða ég veiddi það upp úr henni.
— Hvað kom þér til að detta hann
í hug? spurði Loomis.
— Hann féll inn í myndina —
stór maður — mikill hermaður. Og
hún horfði á hann á sérkennilegan
hátt. Þegar við áttumst við í fyrra
skiptið og hann lék sér að mér,
vissi hún að þannig myndi fara.
Hún vissi hvernig hann var.
Loomis Ijómaði hreykinn og sló
á bakið á honum.
— Ég skal segja þér það, Craig,
að þú ert ekki bara sætur strákur,
þegar allt kemur til alls, sagði hann.
Framhald í næsta blaði.
þegar hún hélt að enginn sæi
til, sneri hún sér út í horn, fór
úr skónum, nuddaði á sér tærn-
ar.
Þú getur rétt ímyndað þér
að allt þjónustuliðið vissi hvað
til stóð. Ég heyrði þau öll flissa
í eldhúsinu. Þegar Titus kom
með drykkjarföngin, gat hann
ekki annað en starað á stúlk-
una, sem rétti úr sér, og skelli-
hló framan í hann.
— Þetta er fjárfesting, son-
ur sæll, sagði Mill. — Þau eru
bæði ljós. Börnin verða óborg-
anleg.
Án frekari málalenginga gerð-
um við samning. Ég átti að
borga 1200 dali, — 500 út í hönd
— og afganginn á tveimur ár-
um. En vandræðin létu ekki á
hefði hann ekki látið taka börn-
in hennar af henni.
— Segðu henni þá hvert hlut-
verk hennar sé hér á þessu
heimili. Hún getur fengið að
eignast eins mörg börn og hún
vill.
— Já, herra.
í heila viku hleypti hún hon-
um ekki inn til sín. Hinir negr-
arnir hæddu hann. Ég sá að hann
varð skömmustulegri með hverj-
um degi sem leið og ég tók líka
eftir því að hann varð æstur í
skapi. Ég hafði á réttu að standa
með skóna. Hún gekk alltaf ber-
fætt um húsið, hjálpaði Henny
frænku við húsþrifin og Titus
fylgdi þeim eftir. Stúlkan sló
á hönd hans í hvert sinn sem
hann reyndi að snerta hana.
PHSLCO
sjálfvirka þvottavélin
m/suðu.
FLJOTVIRK - SPARNEYTIN.
Tekur inn bæði heitt og kalt vatn og sparar með
því kostnað við upphitun á vatni að suðu.
Fjölbreyttar þvottastillingar. j
HEIMILISTÆKI S. F., Sætúni 8, sími 24000
Hafnarstræti I, sími 20455
þeir hann í hendi sér.
— Eiturlyf frá Kína? spurði Craig
og Loomis kinkaði kolli. — Zaarb
fær stuðning frá Kína.
— Afram, sagði Loomis.
— Ég álít mögulegt, að Andrews
sé Schiebel.
— Það er fráleitt, sagði Grier-
son.
— Það held ég ekki, sagði Loom-
is. — Það er svo margt, sem bendir
til þess, og þetta er allt allt of
snyrtilegt.
— Það er annað, sem þú þyrftir
að vita, sagði Craig. — Maðurinn,
sem fór til Haram og sagði föður
Kona handa ...
Framhald af bls. 13.
mér, að hún hefði haft tvíbur-
ana á brjósti í sex mánuði, síð-
an hefðu þeir verið teknir af
henni, og fengnir í hendur gam-
allar fóstru, eins og venja var.
Það sázt ekki á stúlkunni, hvort
henni þótti betur eða verr. Hún
var með skó á fótunum, líklega
fyrstu skóna, sem hún hafði
eignazt, og hún fann sýnilega til
í fótunum. Ég tók eftir því, að
sér standa. Ég lét flytja rúm
Titusar upp í þakherbergið, þar
sem Nonny átti að vera, en
fyrstu nóttina læsti hún hann
úti, og hann svaf eins og hund-
ur fyrir utan dyrnar.
— Hún er ekki góð, sagði hann
við mig um morguninn. — Hún
er ekki kristin sál, herra Georg.
— Hún er óupplýst, hún kem-
ur utan úr sveitinni. Þetta tekur
sinn tíma. Þú verður að kenna
henni.
— Ég get það ekki, herra.
Hún segir að það sé enginn góð-
ur Guð, ef hann væri góður,
Þegar kominn var fimmtudag-
ur, og hurðin að þakherberg-
inu var stöðugt læst, ákvað ég
að gera eitthvað í þessu máli. I
fyrstu datt mér í hug að ærleg
hýðing ætti að duga, en þá
fannst mér það synd að eyði-
leggja svo fallegt hörund. Það
var auðveldara að taka lásinn
af hurðinni, og bíða svó fyrir
utan, eða í stiganum, þangað
til þau væru bæði komin í eina
sæng.
Vesalings Titus. Það var hægt
að heyra áflogin í þeim um allt
húsið; dynkir í gólfinu og
28 VIKAN 50- tbl-