Vikan - 19.12.1968, Blaðsíða 24

Kirkjan sern heiguð er Madonna della Grazie, Frú
miskunnsen'.innar, var enn rökkri hulin. En um leið
og klukkan síó sex að morgni mánudags, hringdu
klukkurnar (i1 merkis um Jtað, að maður væri lát-
inn. Hópurinn, sem safnazt hafði saman á torginu
fyrir framan k’ausíur heilags Giovanni (Jóhannes-
ar) de Rotondo, féll ailur á kné: klukknahringing-
in boðaði andlát föður Píós frá Pietreícina. Enginn
hafði búizt við svo skjótum umskiptum, enda þótt
aliir vissu að iíf þessa manns var að fjara út, en
fáeinum klukkustundum áður en þessi sorgarfrétt
barst, hafði hann komið út í gluggann á klefa sín-
um til þess að heilsa stórum hóp af ungu fólki,
glaður í bragði og brosandi. Honum hafði farið sí-
hrakandi undanfarið, og frá laugardegi, hinum síð-
asta sem hann lifði, verið talinn af. Frá því klukk-
an hálltvö um nóttina hafði einkalæknir lians, Sala,
ekki vikið frá sjúkrabeðinum en læknir þessi
er einnig ráðsmaður klaustursins San Giovanni
Rotcndo. En nú fékk enginn mannlegur máttur
framar neinu um þokað. Faðir Píó var 81 árs, og
í fimmtíu ár hafði hann ’ifað í tien undursamlegs
ástands utanvert við mannlíf jarðarinnar, inni-
luktur í veröld sem enginn þekkti nema hann, að
hálfu sér ómeðvitandi. Það var árið 1918, sem hann
hlaut sáramerki Krists, og síðan hefur hans verið
getið að s’.aðaldri í blöðum: þessi fátæki munkur
frá Gargano hefur vakið forvitni og furðu ótal-
margra í ö I þessi ár. Hann hefur verið tignaður
af milljónum manna, í ýmsum löndum, honum
hafa verið eignuð kraftaverk, afturhvarf manna
til trúar. Ilann hefur verið kallaður „sá dýrlingur,
sem gengur um lifandi mrðal vor“. Klæði hans
voru hlutuð sundur, er hann hafði notað þau, og
bútarnir seldir sem helgir dómar. Fyrir nálega
liálfri öld risu upp deilur um þennan mann, en nú
te?st hann hafa fært kirkju Krists þann eldmóð
trúar, sem kann að hafa verið farinn að dofna.
Var þá faðir Píó að staðaldri undir náðarhand-
leiðslu Guðs? Voru honum með sönnu gefnar náð-
argáfur hins yfirskilvitlega? Þessum spurningum
lilýtur kaþóisk kirkja einhve: n tíma að svara. Með
tilliti til þcss að hann verði íekinn í helgra manna
tölu opinberlega, segir Osservatore Romano, „að
faðir Píó hafi vakið þsim trú, sem fjarlægir voru
orðnir Guði og kristilegu Hferni, einnig þeim sem
trúnni sýndu fjandskap."
Hér til hægri: Faðir Píó frá Pietrelcina árið sem
hann var vígður til prests í dómkirkjunni í Bene-
vento. Hann var þá 23 ára og átta árum áður hafði
liann gengið í klaustur það í Morconi, sem cr
klaustur hettumunka. ♦
Nærri því allt líf hins „heilaga bróður“ hefur verið ein sam-
feild röð dularfullra, yfirskilvitlegra atburða. Um hann risu
deilur fyrrum, en nú eru þær hjaðnaðar.
24 VIKAN 50-tbI-