Vikan - 24.07.1969, Blaðsíða 34

VERDLÆKKUN
Kestar nu kr. 260.000-
Vegna hagstæöra samninga viö FORD-verksmiöjurnar í Englandi
getum viö boöiö yöur Ford Cortina á kr. 260 þúsund. Verö til ör-
yrkja 190 þúsund krónur.
ATH.: Lækkun þessi er tímabundin. Geriö hagstæö bílakaup.
Margs konar bílaskipti möguleg.
SVEINN EGILSSON H.F.
UMBOÐIÐ LAUGAVEG 105 SÍMI 22466
Umboðsmenn úti á landi:
Bílasala Akraness: Bergur Arnbjörnsson
Vestmannaeyjar: Sigurgeir Jónasson
Isafjarðarsýsla: Bernódus Halldórsson, Bolungavík
Siglufjörður: Gestur Fanndal
fyrir þær. Óvarkárari og tauga-
óstyrkari maður hefði f sporum
Tennes stolið bfl, ekið áleiðis til
takmarksins á fullri ferð og setið
fastur f naestu vegarhindrun. Lög-
reglan tortryggði sérstaklega menn
sem ferðuðust í bflum. Það notaði
Tenne sér snilldarlega. Hver skiptir
sér af hjólríðandi einmana á ferð
úti í sveit nú á dögum?
Þrátt fyrir alla varkárnina var
Tenne mjög hastt kominn nokkrum
sinnum. Kvöld eitt, þegar hann kom
hjólandi fyrir horn,blasti við vegar-
hindrun sem lögreglumenn gasttu.
Hann var kominn of nærri til að
hægt væri að snúa við. Claude
Tenne herti upp hugann, hjólaði
beint að hindruninni, kveikti sér í
sfgarettu, skrafaði smástund við lög-
reglumennina um veðrið og hélt
síðan áfram óhindraður.
Oðru sinni kom hann auga á lög-
reglubíl, sem nálgaðist hann á fullri
ferð að framan. Tenne hélt áfram
hikandi eftir að hafa fullvissað sig
um að engir afleggjarar væru á
brautinni til að komast undan eftir.
En þegar smáleiti bar á milli hans
og bílsins í nokkrar sekúndur, henti
Tenne sér eldingarsnöggt niður í
vegarskurðinn og lá þar másandi
eins og hræddur héri. Eftir á full-
yrti hann að einn lögreglumannanna
í bílnum hefði séð hann, en Ifklega
ekki nennt að stanza til að athuga
hvaða landshornaflakkari þar lá.
Já, Tenne var ennþá frjáls eins
og fuglinn, en félagar hans þrfr frá
Ré voru teknir í langar og þreytandi
yfirheyrslur. Ventin og Battaglini
gátu með góðri samvizku neitað
allri samsekt um flóttann. Þeir
höfðu aldrei orðið meira hissa á
ævinni en þegar félagi þeirra kom
upp úr koffortinu við ferjuna. Hins
vegar hlóðust upp sannanir gegn
Varga. Hann hafði haldið á tómu
kofforti með sér upp úr ferjunni f
La Rochelle. Hann hlaut að hafa
fundið að allur þungi var horfinn
úr því. Hvers vegna hafði hann ekki
minnzt á það við neinn? Auðvitað
vegna þess að hann hafði hjálpað
Tenne til að flýjal
Varga var aftur sendur til Ré til
að sitja af sér viðbótarrefsingu.
Mannaveiðarnar héldu áfram. En
jörðin virtist hafa gleypt Tenne.
Hann var vanur erfiðum aðstæðum,
þaulæfður úrvalshermaður, sterkur
og harðsnúinn, en líka hugrakkur
og forsjáll. Hann átti auðvelt með
að setja sér fyrir sjónir hugsanagang
annars fólks og vinna það á sitt
band. OAS hjálpaði honum með
ráðum og dáð. Og umfram allt:
hann var staðráðinn [ að fara ekki
lifandi aftur til Ré.
Claude Tenne varð enn varkárari
er hann nálgaðist belgfsku landa-
mærin. Hann fór á vissan stað, sem
OAS hafði tilbúinn fyrir hann. Þar
hvíldi hann sig f nokkur dægur unz
hann hafði fengið viðeigandi vega-
bréf. Þá blandaði hann sér f hóp
franskra ferðamanna, sem ætluðu
að heimsækja Belgfu. Þegar yfir
landamærin kom, hraðaði hann sér
til enn einnar OAS-stöðvar, þar sem
hann svaf í tvo sólarhringa sam-
34 VIKAN
30. tbl.