Vikan - 02.04.1970, Blaðsíða 31

Þcssi mynd var tekin at BRAVÓ árið 1965, og sjást þeir hér i rúminu á Hótel Sögu. Frá vinstri: Kristján, Sævar — og
myndin fyrir ncðan cr af honum eins og hann lítur út í dag, þá Helgi og Þorleifur. (Ncðri myndina tók Páll Pálsson).
Og söngvari þessarar hljómsveit-
ar, sem allir norðlendingar geta
verið stoltir af, er Freysteinn Sig-
urSsson — sem ég vildi endilega
kalla Zorba.
Þetta sama kvöld var haldinn
dansleikur í Gagnfræðaskóla Akur-
eyrar, og einhverra hluta vegna var
mér nauðsynlegt að vera þar um
stund. Óvissa lék fyrir dansi. Þó Ijótt
sé frá að segja, þá hafði ég ekki
ýkja mikla trú á þeim, hvernig
sem á því stendur, en eftir að hafa
hlustað á þá um stund, komst ég á
allt aðra skoðun.
Nú um helgina verða haldnir
hljómleikar á Akureyri, þar sem að
koma fram Trúbrot, Ríótríó, Óvissa
og ef til vill fleiri, en þegar þess-
TÖNAR
Þessi mynd fannst í myndasafni
blaðsins nýlega. og þótti alveg upp-
lagt að birta hana til að rifja upp
gamlar endurminningar. Hún er af
hljómsveitinni TÓNAR, eins og hún
var árið 1965, en þá var þessi hljóm-
sveit ein sú vinsælasta og bezta á
landinu. Flestir eiga þeir fclagar úr
Tónum það samcigilnegt að vera enn
í fremstu víglínu popptónlistarinnar,
cn þeir eru frá vinstri: Finnur Stef-
ánsson, gítarleikari Óðmanna, Guðni
Pálsson, saxófónleikari Roof Tops,
Sigþór Skaftason, sem nú er i Kan-
ada, Jón Þór Hannesson, sem vinnur
ar línur eru ritaðar, hefur ekki verið
endanlega gengið frá þeim mál-
um.
Eins og við sögðum frá um dag-
inn, þá hætti hljómsveitin Geislar
að troða upp s.l. haust, og fara
ýmsar sögur af ástæðunni. Hvað
með það; þeir bræður í þeirri
hljómsveit, Sigurður og Páll Þor-
geirssynir, stofnuðu aðra hljóm-
sveit, sem þeir nefndu því frum-
lega nafni Hver dó? Spurningunni
hefur verið svarað: Það var hljóm-
sveitin.
Þriðja hljómsveitin sem spratt
upp á Akureyri í haust er Nói trillu-
smiSur. Síðar reynum við að gera
þeim skil.
nú við upptökur hjá sjónvarpinu og
hcfur tekið upp flestar plöturnar sem
Fálkinn hefur sent frá sér undan-
farið — og svo er það sjálfur Trú-
brytingurinn Gunnar Jökull. Ja, það
má nú segja, að tfmarnir breytast og
mennirnir með — eða öfugt.
☆
Úti er Ævintýri
Því var spáð að „Ævintýri barn-
anna" myndi ekki endast lengi. Það
hefur enzt og mun endast enn —
þó nú hafi orðið nokkrar breytingar
þar á. Trommuleikari hljómsveitar-
innar, Sveinn Larsson, er nú hættur
og í staðinn hefur komið Sigurður
Karlsson, sem var áður með Pónik
og til skamms tíma með hljómsveit-
inni Acropolis.
Breytingar þessar áttu sér stað um
páskana og við spjölluðum við Sig-
urjón Sighvatsson, bassaleikara
Ævintýris, um þessar sviptingar.
„Astæðan fyrir þessu er ósam-
komulag innan hljómsveitarinnar,
og endaði það með því að Sveinn
hætti," sagði Sigurjón. „Þá vorum
við þegar búnir að fá augastað á
Sigurði, og ég segi fyrir mig per-
sónulega, að ég er stórhrifinn af
honum. Satt að segja hef ég ekki
heyrt í jafngóðum trommara lengi.
Jafnframt þessum breytingum
ætlum við að breyta til um músik
— fara meira út í framúrstefnuna,
og við vinnum enn að því að æfa
upp nýtt og betra prógramm. Hing-
að til höfum við haldið okkur að-
allega við þetta svokallaða „comm-
ercial"-popp, enda er svo komið að
við erum stimplaðir hæfileikalaus-
ir súkkulaðidrengir. Það getum við
alls ekki fallist á, og nú ætlum við
að sýna hvað í okkur býr — eða
þá að viðurkenna villu okkar, sem
ég hef ekki trú á að sé fyrir hendi.
Já, það er rétt, vinsældir okkar
hér í bænum, meðal yngstu kyn-
slóðarinnar, hafa dalað alveg óskap-
lega, og við gerum okkur grein
fyrir því. Að vísu er það erfitt fyrir
suma að horfast í augu við þetta,
en við vorum búnir að fá nóg. Þetta
var of langt gengið. Héðan í frá ætl-
um við að reyna að skapa heild
úr hljómsveitinni en ekki svona ein-
staklingssýningar, og við erum all-
ir sammála um það. Þegar við er-
um komnir út í þessa músik sem við
einbeitum okkur nú að, fellur meiri
ábyrgð og meira álag á okkur hina,
og það ætti að vera til þess að við
verðum allir ein hljómsveit en ekki
fjórir undirleikarar hjá poppstjörn-
unni Björgvin Halldórssyni.
Hann hefur ekki farið bezt út úr
þessu tilstandi öllu, það er ábyggi-
legt, og hann vonar jafn innilega
og við hinir að við verðum metnir
að verðleikum."
Það geta víst allir tekið undir
þetta, því stjörnudýrkunin eins og
hún var á tímabili var hálf-ógeðs-
leg. Því hlaut að koma að því að
allt fyki um koll einn góðan veð-
urdag — að minnsta kosti í Tóna-
bæ. En það er slæmt, að nú sé
svo komið að „plastikpíurnar" séu
farnar að baula á Ævintýri og
„geggjaðasta persónuleika ársins".
u. tbi. VIKAN 31