Vikan - 02.04.1970, Blaðsíða 45

Fæst
núna í fyrsta
sinni
úr Ijósum
Loksins. Loksins eftir allt tekkið: Pira-
System gefur yður kost á að Iffga uppá
híbýli yðar. Ljósar viðartegundir eru
sem óðast að komast í tlzku. Framúr-
skarandi í barnaherbergi. Skrifborð úr
Ijósri eik. Uppistöðurnar svartar eða
Ijósgráar eftir vali. Smekklegt, nýtt,
margir uppröðunarmöguleikar.
Hvorki skrúfa
né nagli í vegg.
Ekkert annað hillukerfi
hefur þessa kosti.
Því ekki að velja ódýrustu tausnina,
þegar hún er um leið sú fallegasta.
Lífgið uppá skammdegisdrungann með
Ijósum viði. Skiptið stofunni með Plra-
vegg. Frístandandi. Eða upp við vegg.
Bezta lausnin í skrifstofuna. Höfum
skápa, sem falla inní. Bæði ( dökku og
Ijósu. Komið og skoðið úrvalið og
möguleikana hjá okkur. Pira fæst ekkl
annarsstaðar.
RIRA
Frábær lausn í
húsbóndaherbergið
EINKAUMBOÐ FYRIR PIRA-SYSTEM Á ÍSLANDI
F
HIIS 09 SKIP Ármúla 5 - Sími 84415 - 84416
reykingafólki öllu og þó enn
frekar unglingunum, sem þá
myndu aldrei byrja. Mjög
myndi áreiðanlega draga úr
hósta og lungnakvefi. Þeir
sem þegar hefðu lungnakvef
myndu þjást minna af sjúk-
dómnum en áður, og krans-
æðastiflutilfellum hjá mið-
aldra og einkum ungum
mönnum, sem nú leggja þá
óft dg snögglega í gröfina
fyrir aldur fram, myndi
fækka stórlega. Einnig
myndi draga úr hættunni á
lungnakrabba. Maður, sem
reykt hefur í tuttugu ár er
þegar í miklu meiri hættu af
völdum lungnakrabba en
jafnaldri hans sem ekki hef-
ur reykt, en jafnskjótt og
liann hættir að reykja, þá
fer jafnframt að draga úr
vaxandi krabbahættu með
aldrinum, sem hann annars
yrði að horfast í augu við.
Geti hann stillt sig um að
snerta sígarettu i tuttugu eða
tuttugu og fimm ár, verður
hann í engu meiri krabba-
hættu en jafnaldrinn sem
aldrei reykti.
Sígarettan veldur tíunda
hluta allra dauðsfalla i Bret-
landi eins og sakir standa.
Þótt sígarettan yrði gerð út-
læg, þá myndi fólk auðvitað
eklci þar fyrir verða ódauð-
legt, en miklu færri myndu
deyja fyrir aldur fram en
áður og úr veilcindaforföll-
um í starfi myndi draga um
fimmtung. Engin orsök af
þeim, sem hægt er að koma
í veg fyrir, veldur jafnmörg-
um ótimabærum dauðsföll-
um og sjúkdómstilfellum í
Bretlandi í dag og sígarett-
an. Ekkert væri hægt að gera
sem bætti betur upp á heilsu
hrezku þjóðarinnar en að
gera sígarettuna útlæga úr
landinu, og það sama er að
segja um allar aðrar þær
þjóðir, sem reykt hafa eins
lengi og mikið og Bretar, —
eða nærri því eins.
■ú
Hann bræSir hjörtu
stúlknanna
Framhald af bls. 23.
ur en liann lék Sundance
Kid, las liann alll sem hann
gat um sögu Villta Vesturs-
ins.
— Ég las allt sem ég
koinst yfir um Sundance
Kid, segir hann. — Ég fann
þó nokkrar upplýsingar um
hann, en ég lagði mig elck-
ert sérstaldega fram, ef satt
skal segja. Mér finnst hezt
að leika persónur, sem ég
veit ekki mikið um. Ég reyni
alltaf að skapa mér eigin
hugmyndir um hlutverkin,
og leilc þau svo á minn hátt.
Þetta gerði ég líka í kvik-
myndinni um skíðamann-
inn, það var skemmtilegt
hlutverk fyrir mig, ég veit
mikið um skiðaferðir.
Það er heðið með eftir-
væntingu eftir því að sjá
Robert Redford í nýjum
hlutverkum; það er ekki
mikið um karlmannlegar
kvikmyndahetjur um þessar
mundir.. . .
Ný brennandi ást....
Framhald af bls. 15.
Larsen“. I hvert, sinn sem ó-
næðið varð of mikið heima
fór hann út á sió og skrifaði
þar 1500 orð á hverjum
morgni.
Þetta voru annríkir og
ánægjulegir tímar. Jafnaðar-
manna-timarit eitt birti „í
djúpum stórborgarinnar“ sem
neðanmálsgrein, sem skipaði
honum á bekk með forvígis-
mönnum amerískra jafnaðar-
manna.
Alls staðar af landinu
streymdu að honum bréf frá
skoðanabræðrum hans. Þau
bvrjuðu öll á „Kæri félagi“
og enduðu á „Með byltingar-
kveðju“. Jack svaraði sjálfur
hverju einasta bréfi og notaði
sömu ávörp og kveðjuorð.
Eftir því sem frægð hans
óx, fjölgaði kunningjunum, og
þó að vinnukonurnar væru
nú orðnar tvær á heimilinu,
og Jenny gamla til að gæta
barnanna, var alltaf nóg að
gera. Bessie hafði ekki náð
sér vel eftir síðari sængurleg-
una og var því oft þreytt og
gröm yfir þessum gestagangi.
Hún var heldur ekkert ánægð
vfir því, hvernig kvenfólkið
flykktist i kring um Jack. En
þrátt fyrir ýmsar smáerjur
var samkomulag þeirra hjóna
gott. Það eina, sem hann
ásakaði hana fyrir, var, að
hún læsi ekki framar isvo mik-
ið, að þau gætu talað um það
helzta, sem kæmi lit af nýjum
bókum. Bessie sagði, að það
væri ekkert, sem hún frekar
vildi, en barnið vekti sig
klukkan sex á hverjum
morgni og allt fram til klukk-
an tíu á kvöldin væri hún
bundin við dagleg heimilis-
störf. Jack klappaði henni
vingjarnlega á hendina og
sagði, að hann vissi það vel,
en þegar börnin væru orðin
stór, mundi hún fá tínia fil
að lesa.
Þó að margir fullyrða nú,
þrjátíu óg fimm árum síðar,
að þau lijónin hafi verið mjög
ólík — Bessie leit út eins og
kona á fimmtugs aldri, og
Jack eins og fjörmikill ung-
lingur, — þá eru þó allir sam-
mála um, að sanibúð þeirra
hafi verið góð. En það kvaldi
Jack — og það kenmr greni-
lega fram í því, sem hann
i4. tbi. viKAN 45