Vikan - 28.05.1970, Blaðsíða 22
Jack London stendur nú á
hátindi frægðar sinnar, en
hann fer heldur ekki var-
hluta af þeim næðingum,
sem sífellt gnauða um þann
tind úr öllum áttum.
n hátmdi fræglarínnar
SAGAN UM HIÐ ÆVINTÝRALEGA LÍF JACKS LONDON EFTIR IRVING STONE
Þegar komið var fram í
júní 1911, sá Jack, að „Úlfa-
liúsið“ mundi ekki verða til-
búið fj’rr en eftir tvö ár.
Hann keypti sér því sjö tunn-
ur lands í miðjum vínekr-
um Kohlers, sem á stóðu
hrörlegt víngerðarhús, léleg-
ur hóndabær og nokkrar
hlöður. Þar lét hann smiði
og múrara byggja sér falleg-
an borðsal með stórum arni
og breiðum, þægilegum palli
fyrir framan, og lét þá
slækka svefnherbergin og
gestaherbergin. Úr liluta af
stærstu lilöðunni voru gerð
níu gestaherbergi. Nakata
var gerður að yfirmanni
Jiússins og fékk. hann tvo
aðra Japani sér til aðstoðar.
Þetta iiús varð brátt afar
vinsælt. Það var stórt og
menn gátú leikið sér í því
eftir vild. Nú var liúsið öll-
um opið á hverjum degi. Svo
að segja allir rithöfundar eða
listamenn, sem lögðu leið
sína vestur að Kyrrahafi,
bjuggu tvo eða þrjá daga hjá
Jack London, á „Beauty
Nóbelsverðlaunahöfundurinn Sinclair
Lewis, sem á yngri árum sínum seldi
Jack London hugmyndir af smásögum
fyrir 2.50 til 10 dollara stykkið.
Ranch“. í þeim tiu þúsund
bréfum, sem Jack skrifaði
þarna á búgarðinum, og
mörg voru til manna, sem
liöfðu gert árásir á liann eða
atyrt liann, gleymdi hann
aldrei þessari eftirskrift:
„Bjöllustrengurinn“ hangir
alltaf úti á „Beauty Ranch“,
og það er alltaf nóg af tepp-
um og mat lianda vinum
okkar. Komið og verið hjá
okkur eins lengi og þér vilj-
ið.“ Svo margir þáðu boðið,
að bann varð að láta prenta
leiðbeiningar um, livernig
hægt væri að komast frá San
Francisco eða Oakland til
Glen Ellen. Sem dæmi um
fjölbreytni gestanna má
nefna miðdegisverð, þar sem
eftirtaldir menn voru við-
staddir: Foringi fyrir and-
brezkri hreyfingu i Indlandi,
ameriskur skáldsagnaliöfund-
ur, stærðfræðiprófessor frá
Stanfordháskóla, bóndi þar
úr nágrenninu, verkfræðing-
ur, sjómaður, sem var ný-
kominn heim frá Penang,
Ula Humphrey greifafrú,
leikkona, sem hafði verið í
kvennabúri Tyrkjasoldáns,
þrír flækingar, og einn vit-
leysingur, sem var með ráða-
gerðir um að byggja hús,
sem næði frá San Francisco
til New York.
Jaclc vann eins og áður að-
allega á morgnana og krafð-
ist þess, að gestirnir ónáðuðu
sig ekki fyrir hádegi. En
klukkan eitt kom hann inn
í borðsalinn með flaksandi
hárið, í hvítri skyrtu opinni
í hálsinn og grænt sólskyggni
yfir augunum. Hann heilsaði
hópnum brosandi og hrópaði.
„Hello, follcs!“ og þá var eins
og allir levstust úr læðingi.
Hann skemmti sér við að
finna upp á alls konar til-
tækjum. I hvert skipti sem
stjórnleysingjar komu í
heimsókn til hans, setti hann
á diskinn fyrir framan þá
bók, sem stóð á með stóru
letri: „Gauragangurinn“. —
Þegar svo stjórnleysinginn í
mesta grandaleysi opnaði
bókina, sprakk hún í hönd-
unum á honum, því að í
benni liafði verið falin hvell-
lietta.
Jack skaut þeim þannig
skelk í bringu til að sýna
þeim, að i raun og veru
myndu þeir aldrei kollvai-pa
ríkjandi stjórnarfari með of-
beldi, þó að þeir liefðu mögu-
leika til þess.
Við aðalgötuna í Glen Ell-
en var krá við krá. Þegar
Jack fékk löngun til að varpa
frá sér öllum áhyggjum út
af heimjli, vinnu og géstum,
spennti hann fjóra hesta fyr-
ir vagn sinn, setti sleðabjöll-
Til þess að geta staðið straum af hinum miklu útgjöldum sínum, va.rð Jack að framleiða ótölulegan fjölda af smásög-
um. Hann hélt stöðugt áfram að skrifa Alaskasögur, og sumar þeirra eru með beztu smásögum hans.
22 VIKAN 22- tbl-