Vikan - 10.09.1970, Blaðsíða 19

þremur árum áður, og afla
nýrra. Til þessa hlutskiptis
valdist Ingvar Gíslason. Kom
mjög á óvart, er framsóknar-
menn á Akureyri tefldu fram
svo ungum og óreyndum
málsvara, og þótti sýnt, að
naumast væri við miklu bú-
izt. Ingvar lét sér hins veg-
ar tækifærið vel líka og gekk
vigreifur fram á orrustuvöll-
inn. Jónas G. Rafnar har sig-
ur af liólmi, kosinn af 1549
Akureyringum, en Ingvar
Gíslason fékk 1327 atkvæði
og sýnu fleiri en nolckur ann-
ar framhjóðandi Framsókn-
arflokksins hafði átt að'
fagna i höfuðstað Norður-
lands. Hann hreppti svo
fjórða sætið á framboðslista
flokks síns í Norðurlands-
kjördæmi eystra um liaustið
sama ár, en hlaut sæti á al-
þingi sem varamaður 1961,
er Garðar Halldórsson bóndi
á Rifkelsstöðum í Evjafirði
fram kenndi baiiameins.
Ingvar valdist í þriðja sæti
framboðslistans 1963 og
varð fimmti þingmaður
kjördæmisins. Hann hækk-
aði ennþá i annað sæti list-
ans 1967 og varð þá þriðji
þingmaður Norðurlandskj ör-
dæmis eystra. Virðist hann
faslur í sessi og slaðráðinn
að þoka livergi.
Ingvar Gíslason telst sæmi-
lega máli farinn, þó að hann
vinni ekki sigra sína í orða-
sennum. Hann er álieyrileg-
ur, en dálítið einhæfur í mál-
flutningi og beitir sjaldan
skapsmunum, fer löngum
troðnar slóðir, þegar hann
setur fram skoðanir, en tínir
dyggilega til lielztu rölcsemd-
ir og forðast yfirleitt brígzl
og öfgar. Áheyrendur gefa
þó fremur gaum björtu yfir-
bragði bans og drengilegri
framgöngu en því, sem hon-
um liggur á hjarta. Hins
vegar má hann sín mun
meira í umgengni við lcjós-
endur en viðleitni sinni að
telja þeim trú um hlutverk
og úrræði Framsóknarflokks-
ins. Óhreytt fólk lítur á hann
sem jafningja og félaga. Það
undrast heppni hans og vel-
gengni, en öfundar hann
varla. Leiðtogar Framsókn-
arflokksins kunna vel að
meta áhuga og lipurð Ingv-
ars Gíslasonar og treysta
honum gjarnan. Fær hann
því iðulega vilja sinn í sam-
skiptum við þá, enda þótt
lionum sé áfátt um kapp og
garpskap. Hann er pólitísk-
ur atvinnumaður, sem strit-
ar hlýðinn og auðsveipur
fyrir mála sinum. Samt á
Ingvar til sjálfstæði í við-
horfi og afstöðu. Hann er
frjálslyndur lýðræðissinni, er
kýs gjarnan sér til lianda
tildur og þægindi oddborgar-
anna, harmar þvi i leynum
hugans stjórnarandstöðu
Framsóknai’flokksins og
girnist völd lians og áhrif
eins og þyrstur og göngu-
móður eyðimerkurbúi græna
vin með tærri lind undir
skuggsælum pálmakrónum.
Persónulega er Ingvar
Gíslason vinsæll, enda geð-
þekkur í kvnningu, alúðleg-
ur í viðmóti, gi-eiðvikinn, ef
hann á þess kost, og góður
viðmælis. Hversdagslega er
hann stilltur vel, en gerir sér
stundum dagamun í vina-
liópi og getur þá orðið hýr
og reifur. Hann er sléttur
ásýndum og fremur varla
aðrar svipbreytingar en
skipta litum. Eigi að siður er
maðurinn viðkvæmur og
skapríkur. Hann vill láta
taka eftir sér og verða við
óskum sínum. Þcss vegna
leitar Iiann í fjölmenni. Met-
orða er fremur von þar en í
einrúmi, og þau nálgast Ingv-
ar eins og flugan ljósið, þó
að bann reyni að gæta hófs
og hljóti oft að lúta að litlu.
Framsóknarflokknum hef-
ur að því leyti gefizt vel
stækkun kjördæmanna, að
honum nýtist mun betur
fylgi sitt i þéttbýlinu. Þess
vegna er til kominn verald-
arframi Ingvars Gislasonar
og bans líka. Hann gæti
naumast farið með umboð
veðurbitinna erfiðismanna í
fámennu og afskekktu byggð-
arlagi, þó að liann sé af slík-
um kominn í ættir fram.
Ingvar Gíslason telst fulltrúi
þeirrar kynslóðar í Fram-
sóknarflokknum, sem klifrar
upp samfélagsstigann í hrað-
saumuðum sparifötum.
Lúpus.
37. tbi. VIKAN 19