Vikan - 10.09.1970, Síða 30

Gott ai
bettaer
yfirstaOM
Á föstudaginn var, 4. september,
var eitt ár liðið frá þv! að popphá-
tíðin mikla var haldin í Laugardals-
höllinni í Reykjavík, og Björgvin
Halldórsson var valinn ,,Poppstjarna
ársins 1969", um leið og hljómsveit
hans, Ævintýri, var valin vinsælasta
hljómsveit þess sama árs. Það má
með sanni segja að það sem á eftir
fylgdi hafi verið hálfgerður hildar-
leikur, því að í nokkra mánuði sner-
ist allt um „Bjögga".
Það gerir það ekki 'lengur, en
hann syngur enn, í stöðugri fram-
för og vinnur um þessar mundir að
upptöku á 12 laga hljómplötu, þar
sem hann syngur öll lögin sjálfur,
ýmist við íslenzkan eða erlendan
undirleik. Björgvin leit hér við á
ritstjórninni ekki alls fyrir löngu, og
mér þótti til hlýða að spjalla örlítið
við hann um það hvernig það er að
hafa verið poppstjarna auk ýmissa
annarra hluta.
— Til að segja alveg eins og er,
þá er ég guðslifandi feginn að þetta
er allt saman búið, sagði hann. —
Auðvitað hafði ég gaman að þessu
á meðan þetta var, en á endanum
var ég búinn að fá nóg, og var far-
inn að neita blaðaviðtölum. Yfirleitt
var allt rangtúlkað sem ég sagði, og
þar sem það er ekki mitt bezta fag
að koma fyrir mig orði, fór það held-
ur illa með mig á köflum. Það var
eiginlega búið að gera mig að ein-
hverskonar tákni fyrir allt það sem
vitlaust er of öfugsnúið.
— Mér er enn vel tekið á dans-
leikjum og ég fæ jafn mikið af bréf-
um. Já, öllum svara ég, og hef alltaf
gert. Nú finnst mér líka meira um
það að það séu eldri krakkar sem
eru að hringja í mig og tala við mig.
— Ég man einu sinni eftir þvi
að ég var staddur upp við Geitháls
um nótt, og þá réðist að mér strákur
SpjallaS við Björgvin Halldórsson, sem lítur yfir farinn veg - þegar
hann var „Bjöggi, poppstjarnan 1969“.
Ævintýra á „Vettvangi unga fölksins"
í vor. Frá vinstri eru Birgir, Arnar,
Björgvin, Sigurjón og Sigurður. Nú
vinnur hljómsveitin að LP-plötu, sem
verður væntanlcga hljóðrituð í Lond-
on eftir áramót, og er ætlunin að allt
efni plötunnar verði eftir meðlimi
hljómsveitarinnar. Þeir tóku upp tvö
lög i London f síðasta mánuði, en i
leiðinni heimsóttu þeir Isle of Wight-
hátiðina.
um tvítugt, vel fullur. Hann var hálf-
móðursjúkur og ætlaði hreinlega að
rjúka í mig fyrir það eitt að bróðir
hans var með sítt hár og myndir af
mér upp um alla veggi í herberginu
sínu. — Hvurn djöfulann ert þú að
gera bróðir minn vitlausan, Bjöggi,
bjöggi, bjöggi? æpti hann á mig.
— Blessaður slappaðu af, sagði
ég. — Ekki á ég að passa bróður
þinn!
Það var eins og ég væri einhver
barnfóstra fyrir allan krakkaskarann,
og svo var allskonar fólk að hringja
i mig og rjúka i mig hér og þar og
skamma mig fyrir hitt og þetta sem
krakkarnir þeirra eða þá systkini
höfðu gert. Ég vildi bara fá að vera
ég sjálfur og sé ekki hvað ég gat
gert að því þó einhverjir krakkar úti
bæ væru ekki nákvæmlega eins og
pabbi og mamma vildu. Það var
30 VIKAN 37 tbi.