Vikan - 03.12.1970, Síða 21

fallegar gjafir í stóru tré-
skónum sinum.
A Indlandi vaxa engin jóla-
tré nema í fjöllunum, og
veröa menn því að láta sér
nægja gervi-jólatré, sem bú-
in eru til úr stráum bómull-
arj urtarinnar, kaðaltægj um
og grænu laufi. 'Að öðru leyti
er jólahald Indverja jafn
Líklega er gæsin algengasti jólamaturinn í heiminum. Annars er hann mjög fjölbreytilegur. Á Ítalíu eta menn til
dæmis gufusoðinn ál á jólunum og þykir mikið lostæti.
fyrir söng sinn. Á nær hverju
brezku heimili getur að lita
jólabrenni, og er það talið
gæfumerki að setjast á
brennið, áður en kveikt er i
því. Sé um einhvern afgang
að ræða af brenninu, er hann
geymdur til gamlárskvelds.
Á aðfangadagskvöld skiptist
fjölskyldan á gjöfum um-
hverfis jólatréð. Annar dag-
ur jóla nefnist „Box Day“,
en þá eru ættingjum, vinum
og þjónustufólki gefnar gjaf-
ir.
Hinn hefðbundni enski
jólaréttur er steikt gæs eða
liöfuð af steiktum gelti. Á
eftir er riflegur skammtur
af plómubúðingi með koni-
aksbragði.
Margar enskar fjölskyldur
nota sama jólatréð ár eftir
ár; láta það standa í potti yf-
ir jólin, en stinga þvi niður
i garðinn milli hátiða.
Víða tiðkast það að lesa á
jólunum upphátt úr bók
Dickens söguna A Christmas
Carol.
I Frakklandi er liin svo-
nefnda creche miðdepill jóla-
haldsins. Er það lítið likan af
jötunni í Betlehem, gert úr
steinum, mosa og laufi. Lít-
il dýr og mannverur eru lát-
in í jötuna, en fyrir ofan er
fest gylltri stjörnu. Á að-
fangadagskvöld er jatan lýst
með þrílitum kertum. Þá
láta hörnin skóna sína
standa fyrir dyrum úti til
þess að Petit Noel, en svo
nefnist þeirra jólasveinn eða
öllu heldur jólabarn, geti
fyllt þá með gjöfum.
í Þýzkalandi er ríkjandi
svo mikill fjöldi jólasiða, að
þeir eru næsta fáir, sem
segja má um, að séu öllum
lieimilum sameiginlegir.
Flestar gjafir ei'U handumxar
af gefandanxmi. Seixi dæmi
xmx þær nxá nefixa: rós, skor-
in út í sápu; gervihlóm,
ísaumaður horðdxikur eða
sessa, knipplingabönd. — í
Þýzkalandi eru það hvorki
Iieilagur Nikulás eða Sankti
Kláus, sem færa börnunxnn
gjafir, heldur Krist Kind eða
Kristsharnið. Það ér ofurlít-
il hvítklædd stúlka með gull-
kórónu á liöfði og gullna
vængi. Ileilagur Nikulás
lætur sér nægja að fylgjast
með hegðxm barnanna, og
gefur þeiixx trjábörk, sem eru
óþekk. Hinn hefðbundni
þýzki jólaréttur er gæs eða
önd. Einnig er mikið úrval
af kökuni og öðru munngæti
á borðum yfir hátíðisdagana.
í Hollandi eru það hópar
fái’ánlega klæddra manna,
senx setja svip sinn á jóla-
haldið. Ganga þeir syngjandi
hús úr húsi. Heilagur Niku-
lás riður xnn landið á Sleipni,
hesti Óðins, og þar sem hann
hefur farið um, geta góðxi
börnin vænzt þess að finna
innilegt og fábrotið og hið
hvei’sdagslega líf þeiria.
Á Ítalíu stendur jólahátíð-
in i þrjár vikur. Hefst hún
átta dögum fyrir jól og
stendur fram á þrettánda.
Síðustu dagana fyrir jól
ganga börnin hxis úr húsi og
flytja kvæði. Að launum fá
þau peninga til þess að
kaupa jólagjafir fyrir. Á
ftalíu er enginn jólasveinn
til. Þar er það La Befana,
gömul, tötrunx klædd norn,
sem riður milli húsa á sóp-
skafti. Gjafir handa góðu
börnunum skilur hím eftir
við arininn. Jólatré tiðkast
ekki á ítaliu, en íxxikið er xxm
hlóm í kirkjum og á heimil-
um. Ivveikt er i jólabrenninu
á Þorláksmessu og það látið
loga fram á aðfangadags-
kvöld.
Á aðfangadagskvöld eta
ítalir capitone eða gufusoð-
inn ál; á sjálfan jóladag
halda þeir sannkallaða veizlu.
Erxi þá hvorki meix*a né
minna en 24 réttir á horð
bornir auk fjölmargra köku-
tegunda.
Meðal kx-istinna manna í
Japan tiðkast sömu jólasið-
ir og í hinum vestlægari
Framhald á bls. 79
f Rússlandi eru engin jól haldin hátíðleg, heldur aðeins nýárið. En margir ný-
árssiðirnir eru nauðalíkir jólasiðum Vesturlandabúa. Þetta jólatré gæti til dæm-
is verið í stofu hér heima á íslandi.