Vikan - 03.12.1970, Qupperneq 72

It’s ORIS for us!
ORIS: a watch that is just right for us youngsters —
shock resistant, antimagnetic, completely waterproof —
able to stand up to rough treatment. You cannot wear
it downl Yet it is very reasonable in price.
ORIS úrin
eru mest seldu skólaúrin á fslandi.
Biðjið úrsmið yðar um ORIS.
1 árs ábyrgð.
Franch Michelsen
Úrsmíðameistari - Laugavegi 39
ATHUGIÐ
Ef þú ert að byggja eða þarft að bæta og
jafnvel ef þú vilt breyta, þá teljum við það
hagkvæmt að líta við hjá okkur, því að sjón
er sögu ríkari gagnvart vöruúrvali.
Gott verð.
UTAVER
Bsvraa-Z4
30280-3ZZBZ
Ken opnaði hurðina í hálfa gátt.
— Ég gleymdi að segja yður, að
það er bannað að hafa húsdýr. Enga
hunda og enga ketti í herberginu!
— Það var leiðinlegt, sagði Ken.
— Ég er einmitt með eina pinulitla
anganóru hérna hjá mér. En eins og
þér segið . . .
Hann tók fram tíudollaraseðil og
stakk í höndina á henni.
— Getum við beðið í nokkra
daga? Ég á vin, sem getur hjálpað
mér að lóga dýrinu.
Jack og Cathy biðu í dagstofunni
eftir að sfminn hringdi. Cathy hélt
eo hún mundi missa vitið, ef Ken
léti ekki frá sér heyra. Það voru
liðnir 24 klukkutímar frá þvi að hann
raendi barninu, og henni fannst hún
gæti naumast haldið biðina út öllu
lengur.
Hún var enn þung í höfðinu af
svefntöflunum og veigraði sér við
að taka fleiri. Hún varð líka að vera
vakandi og reiðubúin, ef barnið
skyldi þurfa hennar með.
Jack hafði setið hjá henni, þegar
hún vaknaði og hafði ekki vikið frá
henni síðan. Þau töluðu ekki mikið
saman, en fannst gott að finna ná-
vist hvors annars.
Menchell og Crosley voru á stöð-
ugum þeytingi út og inn. Nokkrum
sinnum lögðu þeir spurningar fyrir
Cathy, en að öðru leyti var hún lát-
in í friði.
Síminn hringdi oft og í hvert
skipti fékk Cathy sting í hjartað. En
samtölin voru alltaf til MencViells eða
Crosleys.
— Stendur lýsingin heima, sagði
Menchell eitt sinn f sfmann.
Þegar hann hafði lagt tólið á,
sagði hann sigri hrósandi við Cros-
ley:
— Ætli við séum ekki að komast
á sporið núna? Þetta hefur verið
hann.
— Já, vissi ég ekki, sagði Crosley.
— Hvað þá, spurði Cathy.
Enginn svaraði spurningu hennar.
í staðinn sagði Menchell:
— Læknirinn, sem eyddi fóstrinu,
hét hann ekki Parkington?
— Jú, en það má ekki flækja hon-
um inn í málið. Hann hjálpaði mér,
sagði Cathy.
— Við gerum honum varla neitt
ónæði, sagði Menchell.
Hann sneri sér að Jack:
— Við erum með sérstakan hlust-
unarútbúnað hérna frammi. Þér vild-
uð kannski líta á hann?
— Og skilja konuna mína eftir
eina?
— Hússins er vel gætt, sagði
Crosley. — Og ég get verið hér hjá
frú Byrnes.
Jack þrýsti hönd Cathy. Hún var
ísköld.
—■ Ætlarðu ekki að reyna að hvfla
þig og sofna aftur ofurlitla stund?
— Nei, en far þú. Ég sé um mig.
Jack fór með Menchell, sem vildi
tala einslega við hann til þess að
skýra honum frá morðinu á Park-
ington lækni. Ken hafði sézt fara
inn í húsið, þar sem hann var myrt-
ur. Það lék lítill vafi á því, að hann
væri morðinginn.
yólaskcið
1970
HÖNNUÐ AF
JENS GUÐJÖNSSYNI
Jens GutjdusM
LAUGAVEGI 60 og SUÐURVERI
— Guð minn góður, hrópaði Jack.
— Þetta gerir útlitið enn verra. Hann
virðist þá svífast einskis.
Cathy fékk ekki að vita um morð-
ið á Parkington. Hún var grafkyrr
og starði upp í loftið; reykti ekki,
las ekki, baðst ekki einu sinni fyrir.
Hún beið aðeins eftir að sfminn
hringdi.
Það var dauðaþögn f herberginu
og tekið að rökkva. Öðru hverju
heyrðust vindhviður fyrir utan.
Cathy heyrði breim í ketti langt í
burtu. Hún minntist Prissy, og það
fór hrollur um hana.
Þá hringdi síminn, Cathy spratt á
fætur. Hún var búin að taka tólið
upp, áður en önnur hringingin hófst.
Hún heyrði rödd Kens. Hann söng
vögguvísu.
Söngur hans heyrðist strax í há-
talara í hlustunarherberginu. Men-
chell hrökk í kút og greip hljóðnem-
ann samstundis:
— Rannsakið hvaðan hringt er!
Jack stóð við hlið honum með
kreppta hnefa.
Þegar Ken hætti að syngja, sagði
hann:
— Barnið þitt bíður eftir þér,
Cathy.
72 VIKAN-JÓLABLAÐ