Vikan


Vikan - 03.12.1970, Blaðsíða 100

Vikan - 03.12.1970, Blaðsíða 100
MIKIÐ úrval af þessum þekkta sænska KRISTAL ENNFREMUR mikiö af öðrum fallegum gjafavörum LÁTIÐ BLÖMIN TALA VIÐ ÖLL TÆKIFÆRI Opið alla laugardaga og sunnudaga til kl. 6 AÐRIR ÚTSÖLUSTAÐIR FYRIR LINDSHAMMAR KRISTAL *. ERU: LAUFÁS, AKUREYRI. /@t KYNDILL, KEFLAVÍK. V ^ HELGI JÚLÍUSSON, AKRANESI. Q 3* BLÖM ^ÁMNTIR HAFNARSTRÆTI 3 . SÍMI 12717 Dömur atkugii - jólin nálgast Erum daglega aö taka heim nýjar vörur. Glæsilegt úrval af kjólum, kápum og buxnadrögtum. Midi og Maxi síddir frá fremstu tízkuhúsum Evrópu. Vel klædd kona verzlar þar sem úrvalið er mest og kjörin bezt. Kjólabúfiin Mær Lækjargötu 2. búum til mikillar gleði, en þeir höfðu' þá verið kennaralausir í fimm—sex ár. Astæðan til þessa skilyrðis var sú að rlkið vildi komast hjá að borga kennaraekkjum lifeyri. Eins og skiljanlegt má vera með- tilliti til nýnefndra kringumstæðna spáðu ibúar Arnsdorf í fyrstu hjóna- bandinu engu góðu, því fremur sem ekkjan þótti hálfgerð dyrgja, einföld og frumstæð og varla hæf kennara, sem menntast hafði í borg og kynnst fágaðra kvenfólki. En þegar allt kom til alls var Gruber sjálfur sprottinn upp af bændum og hand- verksmönnum og ekkert snobb, svo að þeim kom prýðilega saman, þeg- ar á reyndi. Upphaflega hafði staðið til að Gruber fetaði f fótspor föður síns og yrði línvefari. En hann var skammt vaxinn úr grasi er hann reis gegn þeirri ósk föðursins. Franz Xaver vildi verða kennari og læra á hljóðfæri. Sem betur fór fyrir hann var hann innundir hjá kenn- aranum í Oberndorf, sem lék líka á orgelið í kirkjunni. Hann var ekki einungis fús til að kenna Franz að spila, heldur hvatti hann sem mest til námsins. Kennarinn hafði sem sé verið fljótur að átta sig á þeim ó- venjumiklu tóngáfum, sem drengur- inn hafði til að bera. Franz Xaver fór þá að læra hjá vini sfnum í leyni. Heima gat hann ekki æft sig fyrir föður sínum. Árið 1799, þegar hann var tólf ára, fékk hann tækifæri til að sýna hvað hann gat í orgelleik. Sunnudag einn fékk hann að leika á kirkjuorgelið f for- föllum kennarans, sem var veikur. Franz Xaver lék svo vel að faðir hans tók sinnaskiptum. Eftir það varð engum vandkvæðum bundið fyrir Franz Xaver að sinna aðal- áhugamáli sfnu. Faðir hans hætti Ifka að setja sig upp á móti því, að drengurinn yrði kennari. Gruber var kennari í Arnsdorf til 1835. Jafnframt því var hann hringj- ari í Arnsdorf og f ellefu ár orgel- leikari við St. Niklaskirkjuna í Oberndorf. Af honum er svo sagt að hann hafi verið skyldurækinn og sóma- kær. Skóli hans var til fyrirmyndar og alltaf sá bezti í héraðinu. Hæfi- leikar hans'til að ala upp börn og ungmenni voru langt yfir meðallag. Þótt svo að tímarnir væru allt annað en friðsamlegir — þetta var þegar Napóleon heitinn var að böðlast um álfuna þvera og endilanga — tókst honum engu síður að útskrifa nem- endur, sem hvarvetna urðu til fyrir- myndar. Yfirboðarar hans fylgdust með honum með undrun og aðdáun. En þrátt fyrir skólastarfið gleymdi hann ekki tónlistinni. Hæst ósk hans var að geta helgað sig henni einni. Það gat hann frá og með árinu 1835. Það ár dó kórstjórinn í Hallein og staðan var auglýst laus til um- sóknar. Gruber sótti um hana, en ekki að eigin frumkvæði til þess var hann langtum of hlédrægur. En djákn einn f Hallein hvatti hann til að sækja um. Hann fékk stöðuna á þeim forsendum að hann væri fyrir- 100 VIKAN-JÓLABLAÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.