Vikan - 30.09.1971, Blaðsíða 39

ÁTLÁS
Skoðið
FR YSTIKIS TURN AR
Skoðið vel og sjáið muninn í
.w -r_: » r-jt_: w _1_: w ií*_e__:
Ytrabyrði og lok úrformbeygfiu stáli, sem dregur ekki til sín ryk,
gerir samsetningarlista óþarfa og þrif auSveld. Hiti leiddur út me8
ytrabyrSi og botni til að hindra slaga. Ósamsettar frystipípur inn-
an við létthamrað ál-innrabyrði. Það er öruggast. Ný, þynnri en
betri einangrun veitir stóraukið geymslurými og meiri styrk. Sér-
stakt hraðfrystihólf og hraðfrystistilling, auk froststillis með örygg-
islampa, sem gefur til kynna rétt kuldastig. Mikil frystigeta, langt
umfram kröfur gæðamatsstofnana. Hentugar .körfur1 og færanleg
skilrúm skapa röð og reglu í geymslurýminu. Lok með Ijósi og
jafnvægislömum, sem gera það lauflétt og halda því opnu, þann-
ig að allur umgangur um kistuna er frjáls og þægilegur. Lamir
leyfa stöðu fast við vegg. Það sparar rými, skemmir ekki vegginn
og er miklu fallegra. Þétt segullokun og lykillæsing. Nylonskó'r
hlífa gólfi og auðvelda tilfærslu. Sterklega húðað lok í borðhæð
veitir auka vinnupláss. Og ekki spillir útlitið: Litasamsetning og
form eins og dönsk hönnun gerist bezt.
SÍMI 2 44 20 - SUÐURGOTU 10
er með megnið af því, Apple og
EMI. Það er ekki hægt að setja
það á markaðinn nema við
leyfum það. Þeir geta ekki sett
það út þegar þeim dettur það í
hug. Það væri hægt ef þetta
væri hljómsveitin „Harry &
The Peglegs", en við höfum
töluvert að segja um það sem
er gert með nafnið okkar. Satt
að segja höfum við allt að segja.
— Iivað myndir þú álíta að
þetta væru mörg lög? Fimmtíu
eða meira?
— Nei nei, hvergi nærri því.
Við létum taka upp nokkra
hljómleika og ég gæti ímyndað
mér að það efni væri hægt að
setja á 3 LP-plötur, en ég myndi
halda að fyrir utan það væru til
svona 20—30 lög. Eitthvað af
þeim eru frumútsetningar af
lögum sem síðar komu út; það
kom oft fyrir að við þóttumst
vera búnir með lag, en viku sið-
ar fórum við aftur inn í stúdíó-
in og -tókum það aftur, því við
vorum ekki ánægðir með það
eins og upphaflega var ákveð-
ið. Það er ekki mikið magn
eftir öll þessi ár og alla þessa
vinnu. Við settum allt á mark-
aðinn vegna þess að við unnum
alltaf eins og hestar til að fá
hlutina réttá. Ég meina...
maður heyrir sögur um að það
sé til nóg efni til að senda á
markaðinn næstu 25 árin, en
það er tómt kjaftæði. Það er
álíka mikið kjaftæði og að
halda að Kiaus (Voorman)
verði fjórði Bítillinn. Af öllum
hljómsveitum í heimi eru Bítl-
arnir ólíklegastir til að vera
með mannabreytingar. Við er-
um eina hljómsveitin í heimin-
um sem er þekkt um allan
heim, ég meina hver einstak-
lingur.
— Ja, kannski Rolling Ston-
es...
— Nei, í rauninni ekki. Fólk
þekkir Mick og flestir Keith,
sumir Bill og Charlie en mjög
fáir vita hver Mick Taylor er.
Fólk vissi jú eitthvað um Brian,
en það eru nú aðallega Mick og
Keith. Ég er ekki að tala um
England og Bandaríkin, heldur
heiminn eins og hann leggur
sig. Úti í heimi eru það aðeins
músíkantar og áhugamenn um
músík sem þekkja Rollingana,
en .ef þú bankar upp í litlu húsi
einhversstaðar uppí fjöllum á
Spáni, þá veit gamla konan þar
hverjir Bíflarnir eru. Það er
munúrinn. Ég hef ekki minnsta
áhuga á að vera Bítill með nein-
um nema Bítlunum. Þá yrðu
það allavega ekki Bítlarnir. Ég
skal fara í hljómsveit með John
og George og Klaus og kalla
hana „The Ladders“ eða eitt-
hvað svoleiðis, en það yrði ekki
The Beatles.
—* Er möguleiki á slíkri
hljómsveit?
— Ekki strax;. Jæja til að
segja eins og er, þá er þetta
brandari. Við hlæjum að þessu.
Það er satt að ég hef aldrei
hugsað um þetta í alvöru.
— En hvað um John og Ge-
orge?
— Hvað með þá?
— Taka þeir því alvarlega?
— Ég veit það ekki. Ég held
ekki... annars er bezt að
spyrja þá.
— Telur þú að einhvemtíma
hafi verið hljómsveitarstjóri í
The Beatles?
— Nei, yfirleitt kom einhver
með hugmynd og svo tóku hin-
ir við. Við gerðum allir okkar
hlut. Það er eins og einhver
kæmi með poka og svo fylltu
allir hann.
— Ég fékk þó á tilfinning-
una, að eftir að Brian Epstein
dó, hafi Paul tekið við stjóm-
inni.
— Já, hann gerði það. Ég er
alltaf að segja þetta og hann
neitar því jafnóðum, en ég held
það nú samt. Mér finnst þetta
.allavega. Það var dálítið skrít-
ið tímabil hjá okkur. Allt í
einu var hann horfinn, sá sem
við höfðum lagt allt okkar
traust á í sambandi við fjár-
málin. Við komum aldrei ná-
lægt þeim málum. Við vorum
músíkantar og gerðum það sem
okkur þótti bezt. Hann sá um
allt og kom svo öðru hvoru eftir
með samning og sagði okkur að
skrifa undir. Já, sögðum við
hvað eftir annað, en svo kom-
umst við að því einn góðan
veðurdag að við vorum búnir
að selia líf okkar og þá reynd-
um við að ná því aftur. Og þá
var hann allt í einu horfinn og
upp kom þessi gífurlega ábyrgð
sem við vissum ekki hvernig
átti að fara með.
— En hvað um bróður hans,
Clive?
— Nei nei. Ég get í rauninni
ekkert um hann sagt án þess að
verða settur í tugthúsið fyrir
það. Við urðum að gera það
sjálfir. Við reyndum að stofna
Apple með Clive, en það gekk
ekki. Hann vildi það ekki. Hann
trúði ekki á okkur, held ég,
reiknaði ekki með að við gæt-
um það. Hann hélt bara að við
værum fjórir villimenn sem
ætluðu að eyð3 öllum pening-
unum hans og setja hann á
hausinn. En upprunalega hug-
myndin með Apple var í raun
og veru að sameina það „Nems“
(útgáfufyrirtæki, sem áður gaf
út lög og ljóð Bítlanna). Þá
sögðum við; „Nú er Brian far-
inn og tökum við við stjórn-
inni hér. Nú stofnum við eigið
hljómplötufyrirtæki og gefum
út plötur og fáum fullt af góð-
um listamönnum til okkar", en
þá sögðu þeir hjá Nems nei. Þá
stofnuðum við Apple og þeir
flikkuðu upp á Nems sem var
í rauninni ekki neitt neitt áður
en við komum til sögunnar,
enda var það stofnað handa
okkur. Þeir eru að gera ná-
kvæmlega það sama og við.
Eins konar fjölskyldufyrirtæki.
Við héldum að það yrði góð
hugmynd að halda þessu svona
en þegar við sáum hvernig
landið lá, reyndum við að kom--
ast út. Þeir héldu okkur í dá-
góðan tíma og svo kom Allen
(Klein) inn í og náði okkur út.
Þeir voru búnir að selja okkur
Triumph hvort eð var.
— Það var John sem átti
hugmyndina að því að fá Klein
inn í fyrirtœkið, var það ekki?
— Allen reyndi að komast
inn þegar Brian var enn með
okkur, en aðeins sem fjármála-
ráðgjafi. Hann ætlaði ekki að
stj'órna lífum okkar og Brian
átti ekkert að koma nálægt
honum. En svo hitti John hann
einhversstaðar — í gegnum
Mick (Jagger) held ég — og
hann sagði við okkur: „Komið
og hittið hann“. John vissi jafn
vel og ég að hann gat ekki
skipað okkur að taka Allen;
enginn okkar getur sagt neitt
slíkt. En hann bað okkur að
koma og hitta hann, þið ráðið
því sjálfir, sagði hann, en ég
ætla að taka hann sjálfur. Svo
fór ég og talaði við hann og mér
fannst hann stórkostlegur.
Veiztu hvers vegna hann hefur
orð á sér: vegna þess að öll
stóru fyrirtækin hafa mergsog-
ið okkur frá öllum áttum og svo
kemur hann allt í einu og þá
39. TBL. VIKAN 39