Vikan - 13.04.1972, Qupperneq 24

„Khgir r, engir
hrandarar, enginn sjans!"
I’annig liljóðaði skeyti, sem
meiriháttar blaðamaðnr i
New York fékk frá aðstoð-
armanni sínnm í New Hav-
en, kvöldið sem þar var
f rnmsýnd þjóðleg óperetta
undir nafninn „Away we
go“. Petta var 15. marz ár-
ið 1943.
Þrátt fvrir þessa ömnr-
legn lýsingn, var ráðizt i
að svna óperettnna á Bro-
adwey síðasta dag mánað-
arins með breyttn nafni.
Nn hét hiin Oklahoma eftir
svæðiiín, sem leiknrinn
telst gerast á og seinna
varð eitt af fvlkjnm Banda-
ríkjanna. Svo óheppilega
vildi til, að frnmsýningar-
daginn var stórhrið á New
5'ork-svæðinn. Ekki einn
sinni hl jómsveitarsætin
vorn fnllskipnð. Og leikfé-
lagið, „The Theatre Onild
National Companv11, sem
sj<") árnm áðnr liafði frnm-
flntt liinn vinsæla sönglcik
Porgy and Bess, virtist mi
vera i þann veginn að
kyngja sínnm hanahita eft-
ir að sextán leikrit í röð
höfðn fallið hjá þvi.
Það bætti ekki úr skák
að flestra áliti. að þessi
nýi söngleiknr var lítið
annað en nppsnða ur þjóð-
legnm alþýðnleik, sem ekki
hafði geiigið of vel hjá fé-
laginn nokkrnm árnm áð-
nr. En félagið hafði fengiö
Bonhen Mámonlian, sem á
sinnm tíma stjórnaði flntn-
ingnum á Porgy and Bess.
til þess að koma frá Hollv-
wood og stjórna þessari
nppsnðn i söngleikjaformi.
Og það vorn einnig færir
og revndir menn, sem
höfðn tekið að sér aðra
þætti sýningarinnar: Tón-
skáldið Biehard Bogers,
sem alknnnnr var í Banda-
ríkjnnnm sem höfnndnr
('•tal laga úr söngleikjnm,
og leikrita- og ljóðasmið-
nrinn Oscar Hammerstein,
sem reyndar liafði þá ekki
tekizl að framleiða neitt