Vikan - 15.06.1972, Blaðsíða 42

me& deyjandi kertaljós við fætur,
og honum þótti sárt, að þær
skyldu sjá sig i böndum. Hann lét
augun reika áfram, þangað sem
þernurnar stóðu, styggir snotrir
fuglar, sem hann hefði getað fælt
með þvi að blistra - og þangað,
sem húskarlarnir stóðu, rjóðir i
andliti og gapandi af forvitni, og
út á brúnu sléttuna, þar sem hann
hafði hlaupiö sig þreyttan og
dreymt sig þreyttan.
Hann vissi hvaða örlög biðu sin,
en þegar islenzki fálkinn var
borinn fram og hann skildi, að
það var hann, sem átti að
framkvæma refsinguna, þá hló
hann af gleði og hjartað barðist af
metnaði, eins og þegar allt var
hans eigið, fuglinn og
sumarlangur sólskinsdagurinn,
heiðaflákarnir með hlustandi
vindum og svignandi,
haustgulum trjám.
Þegar fálkinn hafði séð
dagsljósið aftur og vanist þvi,
bjóst hann til flugs og beið eftir
þvi, að sá, er bar hann, sveiflaði
honum af hendi sér upp i loftið, og
skimaði hvatlega eftir bráð þar
uppi, - augun voru hvöss og tryllt
af hungri og skutu gneistum, og
það var engin endurminning i
djúpi þeirra, þau könnuðust ekki
viðneinn. En Renaud mændi með
eftirvæntingu og kviða eftir
augum fuglsins, og tárfelldi af
harmi, þegar hann mætti þeim
ekki. I þeim hefði átt að
endurspeglast hin djarfa þrá hans
og fyrirlitning og draumar hans i
rauða lynginu, en þau biðu aðeins
eftir bráðinni, grimm og köld,
eins og forvitni mannanna eða
brosið á þunnum vörunum hans
herra Enguerrands, og hann fann
harminn sviða sárar en áður og
sneri höfðinu undan, til að átta
sig, og lét augnalokin byrgja inni
hugsanirnar, sem flögruðu i höfði
hans.
Þannig lá hann, meðan
kallarinn las upp lögin. „Tólf
aurar silfurs - - tólf lóð af holdi i
nánd við hjartað---------þannig
verndar herra Enguerrand
skemmtanir aðalsmannanna”. -
Hann leit ekki upp, þegar rispan
var gerð, til þess að blóðlyktin
drægi fálkann að, og þegar
fálkinn hjó nefinu i brjóst hans,
gaf hann ekkert hljóð frá sér, en
skalf aðeins, svo að reiðin
leiftraði i augum fuglsins og hann
þandi út vængina til að slá.
Og hirðstjóradæturnar teygðu
höfuðin fram, og dálitlum
áhugaglampa brá fyrir i
undarlega dreymandi augunum,
en þær lyftu ekki höndum úr
skauti sér, og klæði þeirra lágu
eins og áður i rólegum fellingum.
Hestarnir fnæstu við blóðlyktina
og stöppuðu i frosna jörðina, svo
að rauðu áklæðin leiftruðu i
blánandi fölva morgunloftsins, en
Renaud lá þögull, og
veiðimennirnir stóðu að óþörfu
með útblásnar kinnar og hornin
fyrir munni sér, til þess að taka
yfir hljóðin i honum.
Fyrsti sársaukinn hafði kippt i
næmustu taugar hans, það var
eins og hjartað ætlaði að koma á
eftir, en siðan hafði hann hnigið i
svimakenndan dvala, sem honum
fannst næstum þægilegur, og á
meðan að heitt blóð hans rann úr
sárinu og hvasst nefið reif og sleit
brjóst hans, barst Renaud upp i
heiðbláma draumanna, og hann
skildi allt: dauðann og frægðina,
og hann fann, hvernig hún
brenndi og blikaði, hin gullna sói
hetjusagnanna.
Og þegar herra Enguerrand
taldi, að þau tólf lóð, sem lögin
ákváðu, væru goldin, gaf hann
merki um að blása i hornin, og
fálkinn var tekinn burt, mettur af
blóði, og augun voru nú aftur full
af rólegum þótta. Og hersingin
hélt af stað, ennþá glaðvaferari en
áður, niður að kastalagröfinni,
sem glampaði i fjarska. En
Renaud var ekki hægt að vekja.
þvi að hann hafði dreymt sig til
dauða, og menn létu nægja að
leysa hanr, og létu hann liggja
rneð rautt lyng undir höfðinu.
En islenzki fálkinn fékk aldrei
framar að sitja4 hendi húsbónda
sins, þvi að herra Enguerrand
kunni þvi illa, að drekka úr bikar,
sem annar hafði snortið með
vörum sinum.
allt fyrir
eyraó...
Verzlunin GELLIR selur v-þýzkar úrvalsvörur
frá ITT SCHAUP-LORENZ. Kynnist tæknilega
fullkominni framleiðslu. Ferðaviðtæki, segul-
bönd, STEREO-hljómtæki og sjónvörp.
Það borgar sig að kaupa það vandaða.
Veitum heiöruðum viöskiptavinum okkar full-
komna varahluta- og viögerðaþjónustu.
Verzlunin
Garðastræti 11 sími 20080

DíQiDcmi
IPILIUTPINniNCBS
IMEEKn
Bezta lausnin
mæialaust
PIRA-SYSTEM
ÓDÝRT - TRAUST -
ENGIN SKRUFA EÐA
NAGLI t VEGG
HÚS OG SKIP
NORÐURVERI
HATUNI 4A.SÍMI 21830
42 VIKAN 24. TBL.