Vikan - 16.11.1972, Qupperneq 48

MIDAPRENTUN
Látið prenta alls konar aðgöngumiða, kontrol-
númer, afgreiðslumiða og fleira á rúllupappír.
Eina prentsmiðjan á landinu, sem prentar
slíka miða. Höfum einnig fyrirliggjandi og
útvegum með stuttum fyrirvara ýmiss konar
afgreiðslubox.
LEITIÐ UPPLÝSINGA
HILNIR hp
Síðumúla 12 - Sími 35320
þessum fjórum persónum voru
raunverulegar. En þér skjátl-
aðist bara, hvað upplognu per-
sónuna snerti. Hefði ég drepið
Gault, hefði ég framið sjálfs-
morð.
— Sjálfsmorð? spurði ég,
eins og álfur út úr hól.
Hann kinkaði kolli. Já, skil-
urðu, að ég var Gault.
É'g var næstum þotinn yfir
þvert gólfið. — Varst þú Gault?
æpti ég.
Hann hló.
— Það var ekki svo afleitur
leikur. Mér hlýtur að hafa tek-
izt vel upp að leika hann, ekki
betur en þér leizt á manninn.
Datt þér aldrei í hug, að þú
hafðir aldrei séð okkur báða
saman? Gault varð að hverfa
áður en ég kæmi inn. Hann
lagði hönd á öxl mér.
—■ En gráklæddi maðurinn
var raunverulegur. Eins og
konan mín sagði þér, var hann
djöfull í mannsmynd. Þú hélzt.
að við hefðum fundið upp
myrta manninn, en það var
morðinginn, sem við fundum
upp. Ég ákvað að drepa fant-
inn næst þegar hann sýndi sig.
Ég fór til borgarinnar, dubb-
aði mig upp í skeggið og til-
heyrandi, og gisti tvær nætur
á hóteli í Strand, sem Gault.
Þannig var hann orðinn að
raunverulegri persónu handa
lögreglunni, síðar meir. Svo
kom ég aftur og lék tvær per-
sónur. Það var heppni, að við
höfum enga húshjálp um þess-
ar mundir. Ég var viljandi
ókurteis við þig, þegar ég hitti
þig fyrst sem Gault, svo að við
gætum forðast hvor annan fram
vegis. Og þá er sögunni lokið.
Og nú sérðu, hvað þú ert lé-
legur spæjari. Blessi þig!
Læknirinn tæmdi síðasta
portvínsglasið og hló harka-
lega.
— Og vegna þess arna finnst
mér gráklæddi maðurinn vera
góð glæpasaga.
☆
— Ég er ekki að leggja bílnum, ég er á fullri ferðl
— Þetta ætti að kenna þér að
ráðast ekki á varnarlausa konu!
— Leysið hann ekki fyrr en ég
er komin út í bátinn!
48 VIKAN 46. TBL.