Vikan - 09.08.1973, Blaðsíða 28

John Grant, dansstjórinn i
sýningu Þjóðleikhússins á
Kabarett, veitti einum
dansaranna i hópnum sérstaka
athygli. Það var Guðlaugur
Einarsson. Fyrir tilstilli hans hef-
ur Guðlaugur nú fengiö árs-
samning við leik-og óperuhúsið i
Lubeck, en þar er John Grant
dansmeistari.
— Ég er ráðinn þar fastur
dansari næsta leikár. Við leikhús-
ið eru tólf fastráðnir dansarar,
sex karlmenn og sex konur. Við
eigum að byrja daginn með eins
til tveggja klukkustunda
klassiskri þjálfun. Siðan taka við
æfingar fyrir sýningar og loks
sýningar á kvöldin. Það kann að
vera, að ég taki þátt i sýningum,
þó að i þeim séu ekki dansatriði
og þá sem aukaleikari.
Auk þess að dansa i nokkrum
sýningum'Þjóðleikhússins, hefur
Guðlaugur starfað með Félagi
islenzkra listdansara. Hann var
til að mynda i flokknum, sem
sýndi nýlega á listaviku i
Færeyjum.
— Það var virkilega skemmti-
leg ferð. Við dönsuðum
prógramm. sem átti að sýna
þróun ballettsins. Okkar sýning
fékk vist mesta aðsókn af öllum
sýningaratriðum á listvikunni, en
það hefur aldrei verið sýndur
ballett i Færeyjum fyrr. Þaö er
svolitið grátlegt, að Danir með
sinn konunglega ballett skuli ekki
hafa séð sóma sinn i þvi að fara
með baliettsýningu til Færeyja.
Guðlaugur er ættaður frá
Blönduósi. Þar fékk hann
kennslu i samkvæmisdönsum,
frá þvi að hann byrjaði að ganga i
skóla. Leikfimikennararnir i
skólanum kenndu flestir eitthvað
smavegis i dansi. Guðrún
Pálsdóttir hvatti Guðlaug til þess
að koma hingað suður og leggja
frekari stund á dans. í höfuð-
staðnum hélt Guðlaugur áfram að
láera samkvæmisdansa hjá Heið-
ari Astvaldssyni. Honum nægði
það ekki og byrjaði fljótlega að
dansa jassballett hjá Báru einu
sinni til tvisvar i viku.
— Hún taldi mér trú um, að ég
gæti svolitið dansað, og allt að
þvi rak mig niður i Þjóöleikhús.
Ég veit ekki, hvort ég hefði haft
uppburði i mér til þess upp á mitt
eindæmi. 1 Listdansskóla
Þjóðleikhússins var ég strax
settur i efsta flokk, vegna þess
hve gamall ég varorðinn. Þar var
ég i vetur og fyrravetur og það er
eina klassiska þjálfunin, sem ég
hef fengið. 1 allt eru það ekki
nema sjö til átta mánuðir, þvi þó
kennsla sé i ballettskólanum
daglega, fellur hún oft niður hjá
þeim nemendum sem taka þátt i
sýningum.
— Er eingöngu
kenndur klassiskur ballett i
Listdansskóla Þjóðleikhússins'í
— Svo til eingöngu. Unnur
Guðjónsdóttir og Alan Carter,
sem kenndu þar i vetur, voru
reyndar svolitið með karakter-
dansa.
— Hvað er karakterdans?
— Eiginlega eru það þjóðdans-
ar, sem þróazt hafa á sérstakan
hátt. Þeir veita til dæmis meiri
tækifæri til tilfinningatjáningar
én venjulegir þjóödansar. Flestir
eru þeir upprunnir i Evrópu eða
hafa þróazt þar. „Dansbrot”,
danssýning Unnar Guðjónsdóttur
var eingöngu byggð upp á
karakterdönsum.
— Var Unnur þinn aöalkenn-
ari?
— Nei. 1 vetur var Alan Carter
aðalkennari minn. Það er virki-
lega fær maður og við ættum ein-
dregið að reyna að halda i hann.
Þetta er dansþjálfari áheimsmæli
kvarða og ef hann ekki getur gert
islenzkan ballettflokk að veru-
leika, getur það enginn. Ég var i
vafa um, hvort ég ætti að taka
tilboðinu i Lubeck, þvi að ég veit
að ég fæ óviða eins góða tækni-
lega þjálfun og hjá Carter.
Kannski er ég að einhverju leyti
að svikja sjálfan mig með þvi að
fara frá honum. En Grant er lika
frábær og reyni. ir fyrrverandi
aðstoðarmaður Carters. Svona
tilboð fær maður heldur ekki á
„ÉG
ER BARA
HEPPINN
SVEITASTB
28 VIKAN 32. TBL.