Vikan - 27.03.1975, Blaðsíða 21
gat ekki leynt vandlætingu sinni.
Ekki nema þaö þó, sagöi hann
Eftir allt þetta málaferlabrjálæöi
ertu farinn aö skipta þér af opin-
berum málum lika. Finnst þér
þetta nú vera tiöarfar fyrir
okkur hér til aö fara aö taka menn
til fanga og riöa meö þá um allar
sveitir. Geturöu ekki látiö þér
nægja lifrina og kirkjuna. Þetta
er ekkert prestaverk.
Jón.prestur kimdi meö sjálfum
sér og sagöi:
— Þaö var nú ekki meiningin
hjá frúnni aö láta rannsaka máliö
hér í sýslunni, heldur i Reykjavik
hjá bæjarfógetanum þar. Hann
lét vlst strák rannsaka þaö fyrir
sig i haust. Hún baö mig aö skrifa
dómsmálaskrifstofu landsins um
þetta fyrir sig.
— Já veit ég vel, svaraöi sýslu-
maður. En maöurinn er hérna i
sýslunni og þú getur reitt þig á, aö
þeir hlaupa til aö láta prófa hann
meira hér og fyrirskipa handtöku
hans — og svo eftir dúk og disk
senda þeir málsskjölin hingaö
austur og á meöan verö ég aö
halda fangann innanum fólkiö.
Nei karl minn. Þú skrifar sko ekki
neinum dómsmálakontór eöa
landinu um þetta mál. Þú hefur
kannske ékki mikiö vit á guö-
fræði, en á þessu máli hefuröu
minna vit en hundurinn minn
hérna. Þaö var asi á sýslumanni.
Séra Jón prestur beiö. Hann
þagöi nokkra stund og beiö þess
aö honum rynni reiöin. Hann varö
aö nálgast sýslumann eftir öörum
leiöum beint gegnum hjartað.
Svo lét hann til skarar skriöa.
— Þú hefur kannske ekki mikla
reynslu i sakamálum, sagöi hann
svo. Hér eru engin opinber mál og
hafá ekki veriö lengi. Ekki slöan á
Kambsráninu. Já, ef undanskilin
eru barnsfaöernismál, en þau eru
nú hálfgerö einkamál lika. Og
hann hélt áfram:
— Ég skil þaö vel, aö þú treystir
þér ekki til aö fá moröingja til
þess aö játa. Mér fannst hins
vegar rétt af konunni hans aö
skrifa landinu og heimta frekari
próf. Þaö getur naumast talist
forsvaranlegt aö hafa glæpamenn
i miklum smalamennskum i
héraöi, þar sem allir fullfriskir
menn eru viö útróöra I vetrartlö
og konur og kerlægt fólk er eitt
yfir börnum. Þaö kann aö vera,
aö þaö megi verja sýlsumanns-
setriö fyrir ógæfu, en naumast
kotin og einyrkjajaröirnar.
Sýslumann setti hljóöan. Svo
presthelvitiö ætlaöi aö fara þessa
leiöina: Aö nú honum þvl um
nasir, að hann beinllnis kynni
ekki aö prófa moröingja.
— Óhætt og óhætt, sagöi hann
svo. Ég veit nú ekki betur en sum-
ir hér hafi látiö Guösrlki sjálft og
alla himnana liggja I reiöileysi
vikum saman og veriö aö bræöa
þorskalifur á páskadaginn — og
hafi látið llk standa uppi I sex vik-
ur, af þvl aö sjóveöur voru I Land-
eyjasandi.
— Þaö er nú auöveldast fyrif-1
svoleiöis fólk aö segja hvaö hent
geti I lögsagnarumdæmum
sumstaöar og hvar mál eigi aö
Opið alla laugardaga
og sunnudaga
til kl. 6
•BLÓM tíÁV'EXJIR
HAFNARSTRÆTI 3 . SÍMI 12717
13. TBL. VIKAN 21