Vikan - 24.07.1975, Blaðsíða 31

hafði kvænst stúlkunni, sem
honum haföi veriö ætluö og var
mjög óhamingjusamur. Eftir lát
Adams frænda hittust þau Rósa
oft á laun.
— Þú getur ekki ímyndaö þér
hve mikiö ég skammaöist min
fyrr þetta framferöi. Fyrsta hug-
mynd min var, aö ég yröi aö fara
frá Appelby End, þar sem allir
þekktu mig. Faöir þinn haföi
margoft sagt aö heimili hans
stæöi mér ætiö opiö og ég heföi átt
aö treysta þvi. En svo fannst mér
þaö óbærilegt aö láta hann vita
um smán mina.
Þegar ég leit á Lilith, sem svaf
vært undir ábreiöunni, þá átti ég
bágt meö aö skilja aö þessi litla
vera heföi kostaö móöur sina
svona mikið hugarvil eða aö setja
hana i samband viökonuna, sem
sat grátandi viö krossgöturnar.
— Þaö var komiö aö kvöldi,
þegar ég sá húsiö og vissi að þetta
hlaut að vera Saxelby Mill. Það
var ljós i gluggum og allt var svo
friðsælt — og ég gat ekki hugsað
mér aö trufla, meö þvi að koma
meö öll min vandræöi. Ég lagöi
mig undir steinvegginn og sofnaöi
stundarkorn og þaö var eiginlega
kominn morgunn, þegar ég reis
upp og lagöi af stað i burtu frá
Myllunni.
Þá var þaö rétt, aö Lucy hafði
séö konuna viö krossgöturnar,
þennan maimorgunn fyrir tveim
árum.
Tom Ambeltwaite haföi ekiö
framhjá henni, þegar hún settist
viö vegarbrúnina til aö hvila sig.
— Ég sagöi honum ab ég væri á
leið til Kindlehope. Þaö var eitt-
hvaö svo.notalegt nafn og þar gat
enginn þekkt mig. Hann setti mig
af nokkurn spöl frá Grange. Ég
gekk eftir heimreiöinni og
hugsaöi mér aö fara inn bakdyra-
meginn og biðja um matarbita,
eins og hver annar betlari. En
þegar ég gekk fram hjá aðal-
dyrunum, sá ég herra Aylward
liggja I stól og berjast viö aö ná
andanum.
— Ég vissi vel hvaö átti aö
gera, ég hafði æfinguna frá þvi að
hjúkra fööur minum. Það var
enginn nærstaddur. Það var
ömurlegt um að litast. Þeir
bjuggu hér eiginlega eins og si-
gaunar; það kom gömul kona frá
einni hjáleigunni til aö sinna
heimilinu litilsháttar.
Þegar Mark haföi komiö heim,
var komið allt annað andrúmsloft
og húsiö hafði tekið miklum
stakkaskiptum. Þá var gamli
maðurinn farinn að hressast tölu-
vert. Það var þvi ekki að undra,
aö þeir heföu séö i henni hjálpar-
anda og þeir fóru þess á leit viö
hana, aö hún settist að hjá þeim.
Hún sagði herra Aylward, aö hún.
ætti von á barni, en ekki annaö
um hagi sina. Það var likt þessum
gamla manni, aö hann spurði
einskis, en bauö henni hæli hjá
þeim.
— Þegar Mark kom heim,
sagði hann okkur aö þú heföir eig-
ast stjúpmóður, hélt hún áfram,
— svo mér fannst að það hefði
verið heppilegt, að ég fór ekki til
ykkar, mér fannst ég hafa dottiö i
lukkupott.
— Varst það þú, sem sendir
mér kjólinn? tók ég fram i fyrir
henni. — Þaö er fallegasta flik
sem ég hefi eignast.
Þá sá ég i fyrsta sinn gleiöbros’
bregöa fyrir á ásjónu hennar og
hún sagöi, eiginlega sigri
hrósandi: — Það var það
minnsta, sem ég'gat gert fyrir
þig. Þegar Mark sagði okkur, að
hann heföi hitt þig i Stanesfield og
fréttum látfööur þins, hugsaði ég
meö mér, að ég gæti þó að
minnsta kosti sent þér laglega
sorgarflik, ég vissi að það er ekki
svo þægilegt að ná I svoleiðis
flikur i sveitinni. Ég sendi Tom
Ambeltwaite með hann.
Þaö var eins og hún fengi eitt-
hvert sjálfstraust, þegar hún
talaöi um kiólinn, og ég veit ekki
hvers vegna eg varð eiginlega
daprari viö aö heyra hana tala
svona; mér fannst eins og hún
heföi gert þetta til aö friöa sam-
visku sina, yfir þvi að koma ekki
sjálf, en ég sagöi henni samt, aö
kjóllinn hefði passað mér alveg.
Ég held að hún hafi aldrei skilið
til fulls hver áhrif þaö haföi á lif
okkar, aö hún skildi ekki koma,
hún hafbi haft allan hugann viö
sin eigin vandræöi.
En þar sem ég þarfnaðist
hennar svo mjög og hún var
nánasti ættingi minn, fann ég til
með henni og elskaði hana og
þegar hún sagöi: Vesalings John!
Hann hlaut verra hlutskiptiö,
fann ég aö ég var fær um aö
glebja hana og segja henni, að
hann heföi samt komið til aö vitja
hennar.
— Þá er Bella liklega dáin!
sagöi hún. — Hún var alltaf eitt-
Mikið úrval leikfanga, m.a. 8. teg.
bilabrauta og 8. teg brúðu kerra og
brúðuvagna. Hjá okkur fáið þið
leikföngin, sem gleðja börnin.
Sendum i póstkröfu.
LEIKFANGAHCSH),
Skólavörðustig 10, sími 14806.
Vogar-
merkiö
24. sept. —
23. okt.
Lengi hefur þú verio
aö hugsa um að hrinda
einhverju i fram-
kvæmd, en dregiö það
von úr viti. Nú er rétti
timinn til að láta til
skarar skriða. Vinur
þinn reynist þér vel.
Dreka-
merkið
24. okt. —
23. nóv.
Þú gætir þurft aö
leggja óvenju mikiö á
þig þessa dagana til aö
ljúka ákveönu verk-
efni. Þú skalt leita
ráða hjá vini þinum,
sem alltaf reynist þér
vel, þegar þú leitar til
hans.
Bogmanns-
merkiö
23. nóv. —
21. des.
Nú ættir þú aö reyna
aö ljúka þvi, sem þú
ætlaðir að gera i
siðustu viku. Ef þú
gerirþað, er ekki ólik-
legt, að þetta verði
besta helgin, sem þú
upplifir i sumar.
22. des. —
20. jan.
Óvæntur gestur
kemur i heimsókn þér
til mikillar ánægju.
Einnig færðu óvæntar
fréttir, sem aftur á
móti koma ekki til
meö aö veita þér eins
mikla ánægju. Um-
fram allt skaltu reyna
að lita á björtu
hliðarnar á mannlif-
inu.
21. jan. —
19. febr.
Þú skalt ekki taka
allt sem þér er sagt of
hátiðlega. Ekki er ör-
grannt um aö einhver
reyni að koma þér i
klipu þessa dagana.
Notaðu skynsemina og
láttu engan blekkja
þig-
20. febr. —
20. marz
Ef þú hefur búist við
að eitthvað spennandi
gerðist þessa vikuna,
verður þú að öllum
likindum fyrir von-
brigðum. En þó að lit-
iö veröi um spennandi
ævintýr er liklegt að
þú eigir eftir að kom-
ast að einhverju
mikilvægu varöandi
framtiðina þessa vik-
una.
30. TBL. VIKAN 31