Vikan - 28.08.1975, Blaðsíða 35
upphafi og verö sjálfsagt eitthvað
áfram. Hér áöur snæddi ég alltaf
8-10 rakvélablöð i einu, en vand-
inn var sá, að þá náði ég aldrei
nema 4-5 blöðum til baka. Þetta
var farið að há mér talsvert i
sambandi við metinguna. Núna
hins vegar, snæði ég aldrei meira
en 5 rakvélablöð i einu. En þá
bregður svo við, að ég er farin að
ná 8-10 blöðum til baka, og ineira
að segja náði ég einu sinni 15 rak-
vélablöðum til baka, eftir að hafa
bara snætt 5 stk.”
,, Fólk á það til að biðja mig
að framkvæma furðuleg-
ustu hluti".
„Oftkoma fyrir spaugileg atvik
i þessum bransa. Einu sinni kom
til min maður, sem var nýbúinn
að horfa á rakvélablaðasnæðing-
inn hjá mér. Hann rak hóffjöður
iskeifunagla) upp að andlitinu á
mér og heimtað að ég æti hann.
Auövitað gat ég ekki skorast und-
an þvi og át naglaskrattann við
mikinn fjögnuð viðstaddra. En
maður er ósköp feginn, að fólk
gerir ekki mikið af svona nokkru,
þetta er alls ekki gott fyrir
meltinguna "
,,Einni frúnni varð skyndi-
lega eitthvaö bumbult".
— Baldur Brjánsson laxerar andlega
meðal annars að skreppa út. Ætli
það verði ekki Þýskaland eða
Noregur i þetta skiptið. Ég fór i
fyrrahaust til Danmerkur og
heimsótti Nilsen vin minn og
lærði heilmikið hjá honum. Þetta
krefst mikillar endurnýjunar og
sama prógrammið rúllar aldrei
lengur en 2-3 mánuði hjá mér. Að
visu eru nokkur atriði, t.d. rak-
vélablöðin, sem ég borða, sem
ganga lengi, en flest verður
maður að endurnýja mjög ört.”
„Þessi bransi kemur oft
illa niðurá heimilislffinu".
„Ég hafði mjög gaman af þessu
til að byrja með og reyndar ennþá
af styttri feröum, en þetta er farið
að verða dálitið þreytandi, þvi er
ekki að neita. Þetta væri ókey, ef
maður gerði ekkert annað, en ég
vinn fulla vinnu fyrir utan þetta,
þannig að oft er maður dálitið
slæptur. Oft kemur þetta leiðin-
lega niður á heimilislifinu, ég er
kannski að skriða i bólið, þegar
konan og börnin eru að fara á
fætur.”
„Fólk er stundum með
leiðindabrandara um
djobbið".
„Það getur verið erfitt og
þreytandi að vera þekktur, stund-
um beinlinis leiðinlegt. Margir
troða upp á mann leiðinda-
bröndurum, spyrja, hvort maður
þurfi nokkuð fyrir lifinu að hafa,
hvort maður geti bara ekki
galdrað sér allt i hag og þar fram
eftir götunum.’
„Margir trúa þvi alls ekki,
að ég heiti Baldur Brjáns-
son".
„Fólk hefur komið til min og
spurt fáránlegustu spurninga i
sambandi viö sjálfan mig. Til
dæmis finnst mörgum það ótrú-
legt, að ég heiti i raun og veru
Baldur Brjánsson, halda, að þetta
sé bara nafn, sem ég noti i brans-
anum. öðrum finnst það mjög
ótrúlegt, að ég sé islenskur, og
svona mætti lengi telja.”
„Einföldu atriðin gera oft
meiri lukku en þau, sem
eru flóknari".
„Fólk tekur þeim atriðum, sem
ég sýni, mjög misjafnlega.
Sumum atriðum, sem ég hef lagt
mikla vinnu i og' æft svo
mánuðum skiptir, er viðbúið að
fólk hafni, finnist ekkert varið i
þau. Og ég má gera svo vel og
slaufa þeim. Svo eru aftur önnur
atriði, nauðaómerkileg og ein-
föld, sem litil eða engin vinna
liggur á bak við, það fellur i
kramið, og fólk verður yfir sig
hrifið.”
„Vinsælasta atriðið er tvi-
mælalaust rakvélablaðaát-
ið".
„Þekktasta atriðið hjá mér og
jafnframt það vinsælasta, er
vafalaust rakvélablaðaatriðið.
Það hefur alltaf gert sig mjög vel,
enda hef ég verið með það frá
„Margir monta sig af því
að vera persónulegir vinir
mínir".
„Margir hafa gaman af að
monta sig yfir þvi að þekkja mig
persónulega. Um siðustu helgi
var ég að skemmta i Sjallanum á
Akureyri. A eftir fór ég fram i sal
og setti mig við borð hjá nokkrum
kunningjum minum. Þar heyrði
ég á tal tveggja manna, sem sátu
við næsta borð. Annar þeirra
fullyrti, að hann hefði séð mig éta
nokkur hylki af rakvélablöðum,
og sagði hann, að ég hefði étið
hylkin lika. Hinn sagði það nú
ekki vera mikið. Sagðist sjálfur
hafa séð mig éta 10 rafmagnsrak-
vélar.”
„Tek ákvörðun um fram-
tíðina næsta sumar".
„Framtiðin? Ja, ég er nú eigin-
lega búinn að fá leiða á þessu. Svo
hef ég ekki trú á þvi, að hægt sé
að halda þessu gangandi i meira
en 2-3 ár. Nú og náttúrlega ætlaði
ég mér aldrei að fara út i þetta
sem atvinnumennsku.Ég ætla að
taka einhverja ákvörðun i vor,
hvort ég hætti þá, eða held eitt-
hvað áfram, veit maöur aldrei”.
'RJAÐI SMBMMJt JtO
I FÓLKMEO ÝMSUM
„öðru sinni. er ég var að sýna
þetta rakblaðaatriði, kom fyrir
mjög leiðinlegt atvik, en um leið
spaugilegt. Þetta var á árshátið i
Hafnarfirði, og sat fólk að
borðum við kaffidrykkju, meðan
ég kom fram og skemmti. Þegar
ég var langt kominn með að snæða
rakblöðin, varð einni frúnni i
salnum eitthvað ómótt, og vissu
menn ekki fyrr til en hún seldi
upp á diskinn fyrir framan sig.”
35. TBL. VIKAN 35