Vikan - 22.12.1977, Blaðsíða 36

STJÖimSRÍ
llrtilurinn 21.mars 20.;i|>ril YiuliA 21.npril 2l.mai
Ttiburarnir 22.m;ii 21. jum
Það mun reynast þér
nokkuð erfitt að
samræma óskir þínar
og skyldur. Nokkuð
rót verður á tilfinn-
ingalífinu, og ætt-
irðu að reyna að
beita þolinmæðinni.
kr hhiiin 22. júni 2.Y júli
Gott álit á þér út á
við gæti haft góð
áhrif á möguleika
þína á rómantiska
sviðinu. Þín bíður
ósigur, sem hefur þó
ekki djúp áhrif á þig.
Farðu leynt með fyr-
irætlanir þinar.
tniíin 24.\L-pi. 2.Y»ki.
Varaðu þig á ágeng-
um manni, sem er á
hnotskóm eftir eign
þinni. Þér heppnast
því miður ekki að
vera ráðgjafi, eins og
þú hafðir hugsað þér,
því skaltu geyma
hæfileikana, þar tii
siðar.
Slcingcilin 22.dcs. 20. jan.
Láttu ekki hugaróra
og sjálfsblekkingu
trufla hugsanir þín-
ar, því nú reynir á að
hafa rétt álit á hlut-
unum. Þú færð heim-
boð á laugardaginn,
sem þú ættir hik-
laust að þiggja.
Yfirmenn þinir eru
ánægðir með árang-
ur verka þinna, enda
hefurðu staðið þig
með sóma að undan-
fömu. Notaðu hinar
hagstæðu aðstæður
til að ráða bót á
vandamálum þínum.
l.jiiniA 24.júli 24. jiiú'l
Þessi vika verður á
ýmsan hátt erfið fyr-
ir þig, en þú verður
að varast að láta
aðra líða fyrir það:
Reyndu að bera
þetta sem mest einn,
og hugsaðu málin vel
og vandlega.
SpurAtlrckinn 24.»ki. 2.Ynói.
Þú verður þátttak-
andi í all fjölmennum
gleðskap. Kynni þín
af fólki þar munu
hafa talsvert að
segja, þegar til
lengdar lætur. Það er
nauðsynlegt fyrir þig
að hugsa skýrt og
rökrétt.
Yilnshcrinn 21.j;in. I‘>.fcbr.
Þú stendur nú á
tímamótum, og erf-
iðar ákvarðanir em
framundan. Annars
vegar er hið venju-
lega og á margan
hátt þægilega lif,
hins vegar áhættu-
samt lif, sem gefur
meira í aðra hönd.
Þú færð forskot, sem
veitir þér gullna
möguleika til sigurs.
Þú færð ýmis tæki-
færi til að sýna, hvað
í þér býr. Leggðu þig
allan fram við að
leysa úr nýfengnu
verkefni.
Hagstætt væri fyrir
þig að innheimta
gamla skuld i þessari
viku. Þú færð eftir-
sótt verkefni i hend-
ur, sem margir hafa
ásælst. Sýndu nú,
hvað í þér býr.
Heillalitur er blár.
K»gm;iútirinn 24.nót. 21.dcs.
Áríðandi og aðkall-
andi mál, sem hafa
dregist á langinn,
krefjast nú skjótrar
afgreiðslu. Reyndu
að fá aðstoð vina
þinna við lausn til-
tekinna verkefna.
Vertu hress og kát-
ur.
Fiskarnir 20.fcbr. 20.mar«
Einkalif þitt verður í
besta gengi, ef þú
lætur ekki tor-
tryggni og afbrýði-
semi eitra lif þitt.
Gleymdu ekki að
rækja skyldur þinar
við bágstadda per-
sónu, hún setur allt
traust sitt á þig.
FRAMHALDSSAGA
EFTIR HILDU ROTHWELL
,,Já. Það var nú einmitt það.
Eins og ég sagði, þá voru þeir afar
æstir og þetta glopraðist út úr
Danny svo að ég heyrði.” Þótt tíu
ár væru liðin, sló enn um mig
kuldahrolli.
,,En eftir að Charles Nanda slóst
í för með þeim og þeir vildu ekki
hafa mig með sér lengur — ” Ég
þagnaði, en bætti svo við: ,,Hann
var alltaf að hæða mig, það var allt
öðru visi en góðlátleg stríðni Rorys,
það var þessi venjulega framkoma
Nakadiumannsins við stúlkur....*'
,,....jafnvirði tveggja kúa, þegar
hún er fullvaxin, ef hún er heppin.”
Chris brosti góðlátlega, og ég fann
að ég slakaði aðeins á.
,,Ég hataði Charles Nanda,”
sagði ég með miklum ofsa. „Hann
sneri einu sinni upp á handlegginn á
mér, þangað til — ”.
Brosið hvarf af andliti Chris.
,,Það var allt í lagi. Danny kom
nógu snemma. En það lá við, að það
liði yfir mig og ég var helaum í
handleggnum í heila viku. Stundum
reyndi ég að telja sjálfri mér trú um,
að Danny hefði sagt Rory frá þessu,
og það væri vegna framkomu
Charles, sem Rory vildi ekki leyfa
mér að koma með þeim lengur.”
„Chris bauð mér sígarettu, en ég
hristi höfuðið og hélt áfram: „Að
sumu leyti var þetta allt mér að
kenna, skilurðu. Ég missti stjórn á
skapi mínu einn daginn. Ég þurfti
að læra algebru, sem ég hataði, og
Rory vildi ekki hjálpa mér, því þeir
voru að fara eitthvað saman, og
ætluðu að skilja mig eftir eina
heima. Svo ég hrópaði til Charles,
að ég væri ekkert ungbarn, þó ég
væri að vísu bara stelpa, og að Rory
og Danny hefðu sagt mér leyndar-
mál, sem þeir hefðu ekki sagt
honum.
Ég var bara að reyna að gera mig
breiða. En það endaði með, að þeir
urðu að segja Charles frá því, og
það höfðu þeir aldrei ætlað sér.
Danny tók af mér þagnareið og
sagðist vita um galdralækni, sem
gæti lótið mig deyja, ef ég segði
frá.”
Ég þagnaði aftur. Aftur fannst
mer eins og kalt vant rynni niður
eftir bakinu á mér. Og það var eins
og Chris vissi, hvernig mér leið.
„Ég var sjálfur búinn að geta mér
til um þetta,” sagði hann, „svo þú
hefur ekki sagt mér frá neinu, sem
ég ekki vissi þegar.”
Við horfðum góða stund hvort ó
annað, en síðan sagði hann aftur:
„Þú sagðir mér ekkert, sem ég vissi
ekki. Og alla vega....”
,, Alla vega,” greip ég fram í fyrir
honum, „er Danny dáinn. Var það
ekki það, sem þú ætlaðir að segja?
Að sumu leyti er það einmitt verra
þess vegna.” Ég þagnaði, og þó ég
liti undan, fann ég samt augnaráð
hans hvíla á mér. En hann þvingaði
mig ekkert til að halda áfram og
eftir stutta stund tók ég aftur til
máls, ótilkvödd. „Þeir höfðu ekki
sagt mér þennan dag, hvert þeir
ætluðu. En einhvem veginn vissi ég
það samt. Kannski mest vegna
þess, að þeir voru svo harðir á því,
að ég elti þá ekki.
Ég hélt að gæti elt þá, án þess að
þeir yrðu þess varir. Ég fór ekki í
bátaklúbbinn. Mér fannst það ekki
vera gáfulegt, af því þeir myndu
áreiðanlega sjá mig, og þar fyrir
utan, ef Brewster, — þú manst,
að hann var formaður bátaklúbbs-
ins — sæi mig, þá mundi hann
segja pabba frá því.
Ég vissi um stað, þar sem hægt
var að komast niður að ánni og
ganga meðfram henni þangað sem
gljúfrið byrjaði. En ég hafði líka
bara gleymt að reikna með því, að
auðvitað höfðu strákamir líka
áhyggjur af Brewster. Þeir vom
sem sagt fyrir á staðnum, þegar ég
kom þangað.”
Nú var ég komin að þeim hluta
frásagnarinnar, sem ég hataði mest,
og myndi alltaf gera.
Chris virtist skilja örvæntingu
mína, því hann sagði: „Ef Rory var
reiður, þó hefur það sumpart verið
út af áhyggjum af þér. Þú varst lítil
stúlka og alein. Hvað hefði ekki
getað gerst, ef þeir hefðu skilið þig
eftir eina þarna, á stað, þar sem
bæði gátu verið hættulegir apar og
fílar? En á hinn bóginn gat hann
heldur ekki tekið þig með sér.
Rory var hugsunarlaus ofurhugi,
þegar hann var ungur,” sagði
Chris, og þegar ég andmælti
honum, varð hann enn ákafari: „Þú
verður að geta horfst í augu við þá
staðreynd, Katharine, að hann var
það. Sum uppátæki hans vom stór-
hættuleg. En hann hefði samt aldrei
hætt á að taka þig með i slika
glæfraför, jafnvel þótt það hefði
verið pláss fyrir þig í bátnum. En
það var það reyndar ekki.”
„Það er sennilega rétt hjó þér,”
svaraði ég. „Ég skil núna, að hann
hefur neyðst til að fylgja mér til
baka, alla vega að brúnni á
veginum, sem lá að heimili okkar.”
36 VIKAN 51. TBL.