Vikan - 05.01.1978, Síða 21

Lúkas sagði ekki fleira. Hann
greip náttskyrtuna og fór fram á
bað, milli augna hans var djúp
hrukka. Það amaði eitthvað að
Ebbu, það gat hver hálfviti séð. En
ef hún kaus að dylja hann....
f byrjun hjónabandsins hafði
hann óttast, að henni þætti
aldursmunur þeirra of mikill. Gæti
það verið ástæðan fyrir þögn
hennar og angri. Hún hafði aldrei
verið sérlega skrafhreifin, en ekki
svona fámál. Kannski syrgði hún
föður sinn meira, en hann grunaði.
En hún, sem hafði drenginn
núna. Andlitsdrættirnir urðu mild-
ari. þegar Lúkas hugsaði um
drenginn. Hann hafði verið ótta-
sleginn, svo hræddur, að hann þorði
varla að viðurkenna það fyrir
sjálfum sér. Ef það hefði nú farið
eins fyrir Ebbu og fyrri konu hans.
En allt hafði farið vel, og litli sonur
hans var sterkur og heilbrigður.
Ef til vill var það of mikið álag
fyrir Ebbu að annast einnig litlu,
veiku telpuna hans? En eftir því
sem hann gat best séð, þótti henni
raunverulega vænt um barnið og sá
um, að hana skorti ekkert. Amalía
hafði líka breyst mikið eftir að Ebba
fór að annast hana aftur. Allt virtist
ganga svo vel.
En sjálfsagt hafði hún of mikið á
sinni könnu. Húsið var stórt. Hún
hafði ef til vill ekki næga hjálp. Var
þjónustufólkið duglegt? Og fékk
hún nóga tilbreytingu í lífinu? hað
var gæfa, að Júlía skyldi koma.
Vinkona frá æskudögunum, sem
gæti kannski létt af henni einhverj-
um byrðum. Júlia var töfrandi
kona. alltaf létt i lund og elskuleg.
Hann ætlaði að koma með þá
uppástungu að hún dveldi áfram á
Steinum. Návist hennar myndi
létta Ebbu lífið.
Nú var tími til kominn að efna til
skírnarveislu. Þá yrði mikil matar-
veisla. Jómfrú Gréta vissi til hverra
var leitað, þegar þurfti á aukafólki
að halda, og ef þau byrjuðu að
skipuleggja með góðum fyrirvara,
færi allt vel.
Hann gekk aftur inn i svefnher-
bergið til að ræða þetta við konu
sina, en Ebba var sofnuð. Hún lá á
hliðinni og snéri frá honum, hún
andaði hægt og reglubundið. Hann
laut yfir hana, en hún virtist ekki
veita honum athygli. Nú, jæja,
hann var þá að bíða til morguns
með að ræða áætlanir sínar.
Einkennilegt að Ebba hafði
ekkert minnst á það áður, að hú
vildi vera viðstödd skiptin á
Mattisgarði. Skyldi hún alltaf hafa
verið svona þögul og innilokuð?
Áhyggjuhrukkurnar á breiðu enni
Lúkasar voru djúpar, hann skreið í
rúmið og reyndi að fá hvíld.
stóru borðstofuna. Stofan snéri út í
garðinn og var björt og falleg. Gul
tjöld héngu fyrir stórum glugg-
anum, og í breiðri glugakistunni
voru enskar pelargóníur í öllum
litbrigðum. Ebba elskaði þetta
herbergi.
En þennan morgun fannst henni
það grátt og jafnvel' sjálf sólar-
birtan dauf og grá. Hún hafði ekki
verið sofandi kvöldið áður, þegar
Lúkas laut yfir hana. Hún hafði
ekki sofið mikið um nóttina. Hún
hafði bara legið kyrr, meðan
hugsanirnar þyrluðust um huga
hennar, þreyttan og kvalinn.
Skyldi Júlía fallast á tillögu
hennar? Og ef ekki, hvað ætti hún
þá i vændum? Myndi hún koma upp
um Ebbu, segja Lúkasi allt saman?
Gefa honum sína mynd af því, sem
skeð hafði.
Sjálf gæti Ebba aldrei sagt
honum það. Hún hrökk við, þegar
hún heyrði Lúkas segja:
— Tvö falleg nöfn!
Hann brosti við konu sinni og
gestinum. Hann hafði einsett sér að
vera glaður og hress og brjóta ekki
heilann of mikið um angur konu
sinnar. Kannski gæti hann hjálpað
henni að finna frið og ró í sál sinni,
með því að sanna henni, hve mikils
virði hún væri þeim öllum á
Steinum.
— Falleg nöfn? endurtók Júlía
“bliðmál. — Meinarðu Ebba og
Júlia, Lúkas?
— Ég var nú reyndar að hugsa
um nafn á ungan mann, ansaði
hann glaðlega. — Það er kominn
tími til að skira hér i húsinu. Hvað
segið þið um Karl? Það var nafn
afa. Og Mattfas eftir föður Ebbu?
Ebba lyfti tebollanum og reyndi
að fela andlitið. Hún lét sem teið
hefði hrokkið ofan ísig, og snéri sér
hóstandi undan með munnþurrkuna
fyrir andlitinu.
Skirn! Það varð að skíra dreng-
inn. Það var eins og henni hefði ekki
dottið þetta fyrr í hug. Hann myndi
standa í kirkjubókinni, sem sonur
hennar og Lúkasar. Svikin héldu
áfram. Nei, nei, þetta varð að fá
endi .
— Karl er fallegt nafn. heyrði hún
.Þu
vinnur
tvennt
með því að vera með í happ-
drætti SÍBS.
Stóra möguleika á að breyta
venjulegum degi í happadag.
Áhersla er lögð á marga
vinninga sem koma sér vel.
Samt er dregið um milljón
mánaðarlega.
Auk þess felur hver seldur miði
í sér ávinning fyrir alla
landsmenn - aukinn styrk
endurhæfingarstarfsins sem
unnið er á vegum SÍBS.
Það kostar aðeins 600 kr. á
mánuði að gera eitthvað í því
að fjölga happadögum sínum
í ár.
Vinningur til margra - ávinningur fyrir alla.
Happdrætti
ÞAÐ var siður að snæða morg-
unverð i lítilli borðstofu framan við
1.TBL. VIKAN 21