Vikan - 13.04.1978, Blaðsíða 2

Vikan Kvenímyndin
15. tbl. 40. árg. 13. apríl 1978
Verð kr. 450.
VIÐTÖL:
6 Hvað kostar að lifa? Fjórar fjöl-
skyldur héldu búreikninga í
febrúar fyrir Vikuna.
GREINAR:
2 Kvenímyndin.
13 Matur og vín. Eftirmáli um vín-
bari í London eftir Jónas
Kristjánsson.
44 Sannleikurinn á bak við
„Hverjum klukkan glymur."
SÖGUR:
18 Morð úr gleymsku grafið. 13.
hluti framhaldssögu eftir
Agöthu Christie.
38 Milli vonar og ótta. 7. hluti
framhaldssögu eftir Mary
Sergeant.
48 Örlagastund. Smásaga eftir
Jan Moen.
FASTIR ÞÆTTIR:
14 Pósturinn.
16 Mest um fólk: Ættarmót Vatnsfirðinga.
22 Mig dreymdi.
23 Heilabrot Vikunnar.
25 Myndasögublaðið.
35 Tækni fyrir alla.
36 í miðri viku.
40 Stjörnuspá.
47 í næstu Viku.
51 Poppfræðiritið: Jeff Beck.
53 Matreiðslubók Vikunnar.
W.íi
Konum gengur oft erfiðlega að mæta
kröfum samtímans um hina einu sönnu
kvenímynd, sem oftast tekur fremur mið af
viðhorfum karla en kvenna. Kvenímyndin
er nefnilega stöðugt að breytast,
einkanlega hvað útlitið varðar. Eitt árið á
konan að vera þvengmjó og flatbrjósta,
það næsta eru mjúkar iínur komnar í tísku,
eitt árið er sakleysislega útlitið sett ofar
öllu, það næsta er kynþokkinn í hávegum
hafður, og þarf náttúrlega ekki að fjölyrða
i
KVENÍMYNDIN — karlsins eða
konunnar? Það er ekki að undra,
þótt við spyrjum. Það er nefnilega
ekki sama, hvort horft er með aug-
um karlmannsins eða konunnar.
Enda þótt Eva nútímans hlusti nú æ
meira á viðhorf kynsystra sinna,
hvað snertir innri og ytri kosti og
eiginleika, þá er það nú svo, að kven-
ímynd hvers tíma er yfirleitt miðuð
við smekk karlmanna.
í gegnum tíðina hefur okkur verið
boðið upp á allar tegundir: Þriflegar,
magrar, sakleysislegar, ágengar,
hlýlegar, kuldalegar, barnalegar,
gáfaðar.... flestum aðeins ætlað eitt
hlutverk: Að vekja aðdáun og eftir-
tekt karlmanna!
Kvenímyndirnar eru svo margar,
að þær, sem við nefnum hér, eru eins
og dropi í hafið. Þar að auki eru
okkur sett landafræðileg takmörk.
Við munum ekki taka fyrir Eskimó-
ana, sem einu sinni litu ekki við
stúlku, nema finna mætti keytulykt-
ina af henni langar leiðir, eða þá
kröfu Kínverjanna, að kvenfólk ætti
að vera með agnarsmáa fætur. Þess
í stað munum við halda okkur við
kvenimyndir hins vestræna heims.
SAKLAUSOG
BARNALEG
Á síðustu áratugum eru það kvik-
myndirnar, sem hafa skapað kven-
ímyndirnar á færiböndum. Fyrsta
kvikmyndastjarnan í Hollywood,
sem karlmennirnir um 1920 þráðu
og kvenfólkið gerði sér sem mest far
um að líkjast, var Mary Pickford. Á
kvikmyndatj aldinu var hún tákn
hinnar siðsömu, saklausu, óspilltu,
en frekar barnalegu stúlku. Hún var
lítil og grönn, með barnslegt andlit,
þannig að hún var oft látin fá hlut-
verk stúlkna, sem áttu að vera
miklu yngri en hún var sjálf. En i
rauninni var Mary Pickford aUt ann-
að en barnaleg og einföld. Hún var
gáfuð og klók í viðskiptum, og hún
var t.d. ein af þeim, sem stofnuðu
kvikmyndafélagið „United Ar-
tists". Seinna gerðist hún sjálfstæð-
ur kvikmyndaframleiðandi.
En á meðan Mary Pickford öðl-
aðist frægð út á sakleysislegt útUt,