Vikan - 19.07.1979, Side 13

r
Pétur: Ég hef þá trú að sá tími komi að
olía verði unnin á íslenska landgrunninu.
Vegna hinna erfiðu aðstæðna verður
sennilega borað frá fljótandi pöllum og öllu
stjórnað frá hafsbotni nema sjálfri borun-
inni. Sé rekís á leiðinni þarf þá ekki annað
en að taka upp borstengurnar og keyra
pallana í burtu. Síðan er hægt að koma
þeim aftur fyrir á nákvæmlega sama stað
og halda áfram.
Ef Islendingar ætla að halda því fram að
þetta skaði fiskimiðin ættu þeir að líta á
þær rannsóknir er Norðmenn gerðu í vor á
fiskimiðum í Norðursjó. Þar kom í ljós að
nú er að byggjast upp stór og sterkur fiski-
stofn í kringum borpallana. 1 kringum þá
reyndist 90% meira af fiski en annars
staðar í Norðursjó.
Frá hótalpallinum
á Ekofisksvæðinú.
herbergi og stjórnarherbergi. Á þakinu er
þyrluþilfar og biðstofa fyrir farþega.
Nú eru konur orðnar algengur starfskraftur
á borpöllum í Norðursjó, en þær
starfa aðallega sem hjúkrunarkonur, ritarar
og við önnur þjónustustörf. Philipsfyrir-
tækið hefur verið ásakað fyrir að vera tregt
til að ráða til sín konur, en blaðafulltrúi
þeirra fullyrti að það væri aðeins vegna
þess að enn væru híbýli ekki þannig
hönnuð að þau væru ætluð báðum kynjun-
um.
— En þetta stendur allt til þóta, sagði
hann. — Konum í okkar þjónustu fjölgar
stöðugt eða eftir því sem aðstæður leyfa.
Sem dæmi um álit hins almenna borgara
í Stavanger um áhrif olíunnar á bæjarlífið
leitaði blaðamaður Vikunnar til Magne
Nesvik starfsmanns KFUM:
„Hilton" hótelið á
Ekofisksvæóinu
Hótelpallurinn á Ekofisksvæðinu jrar sem
Philips starfrækir olíuvinnslu er einhver
dýrasta „hótelbygging” sem um getur, en
heildarkostnaður á henni var um 600
milljónir norskra króna. Enda kallar starfs-
fólkið þetta sín á milli „Hilton” hótelið.
Þarna eru 106 tveggja manna herbergi
með sérbaði. I borðstofunni geta rúmlega
100 manns nærst í einu og einnig eru sér-
stök hvildarherbergi og kaffistofur.
Til að stytta sér stundir hefur starfsfólkið
aðgang að bókasafni og lestrarsal, tveimur
þægilegum setustofum, billiardherbergi,
leikfimisal og kvikmyndasal. Einnig er
þarna kapella til guðsþjónustu, sjúkra-
herbergi, námskeiðsherbergi, fundar-
— pao voru mogur ar nvao atvinnulit
snerti í Stavanger er olían kom til sögunn-
ar og ef litið er á alla þá uppbyggingu sem
hún hafði í för með sér eru áhrif hennar
tvímælalaust jákvæð.
— En auðvitað er alltaf eitthvað sem má
gagnrýna. T.d. hefðu margir bæjarbúar
óskað að þetta hefði ekki gerst svona hratt.
Þú mátt þó ekki skilja mig sem svo að
Stavanger sé einhver Klondyke, það er
langt í frá.
Einnig hefði í upphafi átt að sjá um að
þetta dreifðist á fleiri byggðarlög. Nú er
nánast ógjörningur að breyta þessu eða fá
eitthvert olíufélaganna til að skipta um
aðsetursstað.
— Við þetta hefur skapast mikill þrýst-
ingur á Stavanger, sérstaklega hvað
húsnæðismál snertir. Fasteignaverð hefur
hækkað gífurlega og hinn almenni launþegi
er alls ekki samkeppnisfær við olíufélögin
með greiðslugetu á leigu. Þetta eru kannski
augljósustu neikvæðu áhrifin.
Þar sem lífskjör hafa batnað svo mjög á
stuttum tíma hefur einstaklingurinn líka
sjálfur lagt sitt af mörkum til að steypa sér
út í hringiðu óhollrar samkeppni. Fólk vill
ekki standa hallari fæti en nágranninn
hvað lífsgæði og stöðutákn varðar og
bindur sér því oft fjárhagslega bagga sem
erfitt er að standa undir.
Hér búa nú margir erlendir sérfræðingar
29. tbl. Vlkan 13