Vikan - 04.10.1979, Síða 50

FRAMLIÐINN
VÍSAR Á
FÓLGIÐ FÉ
„Elizabeth Conley sem mikið hefur verið rætt um í
ýmsum blöðum, fæddist i bænum Chicksaw í
Chicksawfylki, Iowa í mars 1863. Móðir hennar dó
sama árið. Hún er af írskum ættum, alin upp í
rómversk-kaþólskri trú og játar hana enn. Hún hefur
verið ráðskona hjá föður sínum síðustu tíu árin.
Hinn 1. febrúar 1891 fór faðir hennar til Dubuque í
Iowa til lækninga og dó þar skyndilega 3. sama
mánaðar. Syni hans var tilkynnt látið með símskeyti
sama daginn, og við fórum báðir morguninn eftir til
þess að sækja líkið, en það var geymt hjá Hoffmann
likskoðunarmanni.
Hann geymdi 9 dali og 75 sent sem hann hafði tekið
úr veski hins látna. Ég held það hafi verið nálega
tveimur dögum eftir að við komum aftur sem hún
fékk vitrunina. Hún sagði að faðir sinn hefði birst sér
og sagt, að peningaupphæð væri í vasa innan á
nærskyrtunni sinni. Bróðir hennar fór til Dubuque
daginn eftir og fann fötin þar sem við höfðum skilið
þau eftir, í vasa innan á nærskyrtunni voru um 30
dalir. Þetta er það sem ég veit sannast og réttast í máli
þessu.”
George Brown.
Margar vel staðfestar heimildir eru til um það, að
dáið fólk hafi látið lifandi ættingjum sínum í té mikils-
verðar upplýsingar um hluti eða málefni hér á
jörðinni sem sannanlegt var að enginn nema hinn
látni gat vitað um. Þegar fullkomin vissa
er fyrir þvi að enginn lifandi hérna megin eigi
nokkurn þátt í slíkum upplýsingum, verða þær að
teljast mikilvægar sannanir fyrir lífi eftir dauðann.
Hinn 11. febrúar 1891 birtist eftirfarandi frásögn i
blaðinu The Herald í Dubuque, Iowa í Bandaríkjun-
um:
„Eins og menn muna fannst Michael Conley bóndi
frá lonia í Chicksawfylki látinn í útihúsi einu nálægt
húsi Jeffersons fólksins. Líkið var borið inn í
líkskoðunarhús Hoffmanns líkskoðunarmanns,
rannsakað þar og síðan búið um það til heimflutnings.
Fötin voru ötuð óþverra frá staðnum þar sem líkið
fannst og þess vegna var þeim fleygt út fyrir líkhúsið.
Sonur Michaels Conleys sótti lík föður síns. Eftir að
hann var kominn heim með það, féll ein af systrum
hans í ómegin, þegar hún heyrði lát föður síns. Hún
rankaði ekki við sér fyrr en eftir nokkrar klukku-
stundir, og þegar hún hafði fengið fulla rænu spurði
hún: „Hvar eru fötin sem faðir minn var í? Eg sá hann
áðan, og þá var hann i hvitri skyrtu, dökkum klæðum
og í silkimorgunskóm. Hann sagði mér, að eftir að
hann fór að heiman, hefði hann saumað vasa úr
pjötlu af rauða kjólnum minum innan á gráu skyrt-
una sem hann var í, lálið i hann þykkan bunka af
seðlum og þeir væru þar enn."
Skömmu síðar féll hún aftur í ómegin, og þegar hún
vaknaði krafðist hún þess, að einhver færi til
Dubuque og sækti fötin. Hún var þá mjög veik og er
þaðenn.
Fjölskyldan hélt að þetta hefðu verið ofsjónir, en
læknirinn ráðlagði að láta sækja fötin til þess að róa
hana. Bróðir hennar símaði til Hoffmanns og spurði,
hvort fötin væru enn i hans vörslu. Hann gætti að því
og fann þau úti í garðinum bak við húsið, enda þótt
hann byggist við að búið væri að kasta þeim með öðru
rusli, eins og hann hafði ætlast til. Hann sagði að þau
væru þarna ennþá. Þegar honum var sagt að komið
yrði eftir þeim vafði hann þau saman í böggul og
geymdi þau.
Á mánudaginn var kom pilturinn og sagði
Hoffmann líkskoðunarmanni hvað systir sín hefði
sagt. Hoffmann viðurkenndi að stúlkan hefði lýst
fötunum, sem faðir hennar var færður í til greftrunar,
UNDARLEG ATVIK IL
ÆVAR R. KVARAN
rétt, jafnvel morgunskónum, þrátt fyrir það að hún sá
aldrei líkið og enginn af fjölskyldunni. Þeir fóru nú að
verða forvitnir og tóku gráu skyrtuna úr bögglinum.
Innan á henni fundu þeir þykkan bunka af seðlum og
var saumuð yfir rauð pjatla. Pilturinn kvað það rétt
að systir sín hefði átt kjól úr efni sem hefði verið
nákvæmlega eins. Saumsporin voru löng og óregluleg,
eins og þau væru eftir karlmann. Pilturinn vafði fötin
saman aftur og fór heim með þau daginn eftir, furðu
lostinn yfir hinni yfirnáttúrlegu opinberun systur
sinnar. Hún liggur nú milli heims og helju.” (11/2
Í891).
Dr. Hodgson átti tal við útgefendur biáðsins The
Herald og bæði þeir og fréttamaðurinn sem skrifaði
greinina fullyrtu, að rétt væri skýrt frá í öllum atvik-
um. Líkskoðunarmaðurinn Hoffmann skrifaði dr.
Hodgson hinn 18. mars 1891 á þessa leið:
„Það sem sagt var í Herald hinn 19. febrúar um
Conley málið er hárrétt að minum dómi. Ég hló að
þessu og trúði því ekki fyrst þegar ég heyrði það, en ég
varð að trúa þegar ég rannsakaði það sjálfur og sá það
sem ég sá.”
M. M. Hoffman, líkskoöari
(sign)
Amos Crum, prestur í Dubuque, aflaði einnig
sannana í málinu. Hann fékk eftirfarandi yfirlýsingu
frá George Brown, sem var nágranni Conley fjöl-
skyldunnar, og séra Amos segir að sé „skynsamur og
heiðvirður bóndi."
Siðar skrifaði séra Amos:
„Kæri herra Hodgson!
Ég sendi yður í öðru umslagi nákvæma skýrslu um
samtal mitt við Conley fólkið. Ég hef ekki getað náð í
lækninn.
Ég átti langt samtal við Hoffmann um Conley
atvikið, og ég býst við að þér vitið þær staðreyndir
allar — því staðreyndir eru það.
Stúlkan Lizzie Conley féll í ómegin. Hún sá föður
sinn framliðinn. Hann sagði henni frá peningunum I
skyrtuvasanum. Hún komst aftur til meðvitundar,
lýsti líkklæðum föður síns nákvæmlega, þótt hún
hefði aldrei séð þau. Hún lýsti vasanum innan á skyrt-
unni, sem skilin hafði verið eftir við líkhúsið. Rauð
pjatla hafði verið saumuð klaufalega innan á skyrt-
una, og í þessum vasa fundust þrjátiu og fimm dalir —
sem teknir voru þaðan í viðurvist Hoffmanns og Pats
Conleys, sonar hins látna og bróður Lizzie Conleys,
sem dreymdi þennan merkilega draum, eða fékk þessa
furðulegu vitrun, sem svo mikla athygli hefur vakið.
Amos Crum, prestur.
(sign)
Ég sendi yður hér með samtal mitt við Elizabeth
Conley viðvikjandi draumi hennar eða vitrun.
Um hádegisbilið þann 17. júlí heimsótti ég Conley
fjölskylduna á heimili hennar við lonia í Chicksaw-
fylki Iowa og spurði eftir Elizabeth Conley. Hún var
inni við heimilisstörf. Þegar ég bar upp erindi mitt,
reyndist mér hún treg til samræðna í fyrstu. Síðan
skipaði hún piltinum sem var viðstaddur að fara út úr
herberginu. Að svo búnu kvaðst hún skyldu ræða við
mig um föður sinn.
C.: Hve gömul eruð þér?
E.: Éger tuttugu og átta ára.
C.: Hvernig eruð þér til heilsunnar?
E.: Ekki góð, síðan faðir minn dó.
C.: Hvernig var heilsu yðar háttað áður en hann
dó?
E.: Hún var góð, ég var hraust telpa.
C.: Dreymdi yður nokkuð, fenguð þér vitranir eða
félluð þér í ómegin, áður en faðir yðar dó?
E.: Hvað eigið þér við? Mig dreymdi. Allar
manneskjur dreymir.
C.: Barst yður nokkur vitneskja eða aðrar fregnir í
draumum eða vitrunum áður en faðir yðar dó?
E.: Nei.
50 Vikan 40. tbl.