Vikan - 17.06.1982, Blaðsíða 19

I
Garðurínn heima
Vélknúnar sláttuvélar hafa einhverja af þessum þrem hnífa-
gerðum. Til vinstri er fastur hnífur, þá svonefndir öryggishnífar,
sem leika lausir á liðum og gefa eftir ef hindrun verður fyrir þeim.
Lengst til hœgri eru svo sláttuþrœðir í stað hnífa og eiga þeir að
vera enn öruggari en hnífarnir í miðjunni. Eina sláttuvélin með
slíkum búnaði sem fœst hérlendis er Norlett-vélin.
A neðri myndunum eru sýndir tréklossar sem höfðu hver um sig
verið látnir komast í tœri við sláttuvélarnar fyrir ofan þá. Fasti
hnífurinn skemmdi greinilega langmest en eins og lesandinn qetur
fullvissað sig um með því að skoða myndirnar mun það reynast af-
drifaríkt aö lenda með fótinn í hverri tegundinni sem er.
Nýi sláttuvélafræðarinn
Margir hafa ánægju af því aö
slá grasflötina yfir sumartímann.
Þeir sem vilja halda henni renni-
sléttri og vel útlítandi slá einu
sinni í viku. Þegar ákveðið er
hvernig sláttuvél skuli nota kemur
til álita stærð grasflatarinnar og
* viljinn til að nota tækifærið og
hreyfa sig.
Handsláttuvél
Odýrasti kosturinn er hand-
sláttuvél. Hún hefur ýmsa kosti,
mengar ekki umhverfið, af henni
stafar ekki umtalsverð slysahætta
og hún slær grasið mjög jafnt og
slétt. Handsláttuvélarnar hafa
hnífa á valsi sem snýst þegar
þeim er ýtt áfram. Brúnir valsa-
hnífanna snúast í sífellu fram hjá
föstum hnífi sem er neðst og
fremst á vélinni. Þetta gerir að
verkum að grasið skerst eins og
það væri klippt með skærum.
Vélknúnar sláttuvélar hafa enga
Vikan bregður Ijósi á
a/lar fáanlegar gerðir
sláttuvéla.
slíka mótstöðu, hnífarnir á þeim
snúast mjög hratt og höggva
grasiö líkt og um sigð væri að
ræða. Af þessum sökum skera
handsláttuvélar grasið mun
jafnar og sléttar.
Þeir sem hyggjast slá án vélar-
afls þurfa aö vera í sæmilegu
líkamlegu ástandi. Aflið sem beita
þarf til að ýta handsláttuvél er á
milli 60 og 120 Newton (N). Til
samanburðar má geta þess að 20
til 30 Newton þarf til að ýta venju-
legri ryksugu á fullu yfir venjulegt
stofuteppi. Aflið sem þarf til aö
ýta með 120 Newtona krafti jafn-
gildir því að lyfta upp 12 kílóum.
Kraftmælingar af þessu tagi
gefa hugmynd um muninn á
sláttuvélum en í þeim felst enginn
einhlítur úrskurður. Vestur-þýska
tímaritið Test lét fimm manns
prófa 19 gerðir af handsláttu-
vélum og var það samdóma álit
kvennanna í hópnum að nokkrar
vélanna væru of þungar í notkun.
Mælingarnar sýndu að þetta voru
einmitt þær vélar sem þurftu yfir
85 Newton til að fara áfram.
Við þessa athugun tímaritsins
Test voru handsláttuvélarnar
allar vandlega stilltar. Valsa-
hnífana þarf að stilla þannig að
þeir skeri pappírsstrimil
snyrtilega í sundur. Prófa þarf
skurðinn við hvorn enda á
hnífunum og fyrir miðju. Sláttu-
vélina þarf að stilla með 2000
sláttumetra millibili.
Grasið má ekki verða of há-
vaxið ef nota skal handsláttuvél.
Mjög góður eða góður árangur
nefnist það þegar sláttuvélin tekur
á milli 9 og 14 sentímetra hátt
gras. Sumar sláttuvélar ráða ekki
við meira en 4 til 5 sentímetra hátt
gras. Þá þýðir ekkert að sleppa
úr einni eða tveim vikum! Sjálf
hæðarstilling hnífanna (það er að
segja hæðin á grasinu þegar búið
er að slá) kemst á sumum vélum
ekki hærra en í 3 sentímetra sem
er algjör lágmarkshæð á grasinu.
Grassafnarar úr plasti reynast
yfirleitt betur en taugerðin, en
þeir fyrmefndu eru líka dýrari.
Vilji menn vera fljótir að slá velja
þeir sláttuvél með breiðum valsi.
Þar á móti vegur að þeim mun
breiðari sem valsinn er því meiri
kraft þarf til að ýta vélinni áfram.
Sé valið vandasamt er rétt að
ganga lengur og beita minni
krafti, sem sé velja mjórri
valsinn.
Hnífana á valsinum ætti að
strjúka meö olíuvættum klúti eftir
hvern slátt. Geymið vélina á
þurrum stað eftir að hafa
olíuborið aftari valsinn og lagera.
Berið árlega feiti á drifið og herðið
vélina upp öðru hvoru. Hreinsið
vélina eins og kostur er en ekki
24. tbl. Vikan X9