Vikan - 17.06.1982, Blaðsíða 41
Framhaldssaga
ina. Þaö ber aö þakka slíka vin-
semd.”
Hún gaf til kynna með virðulegu
fasi aö hún væri búin aö tala nóg
um þetta efni og vissi ekki hvílíkar
upplýsingar hún haföi nú gefið
okkur. Hún reis á fætur. „Þaö er
gaman að sitja hérna hjá ykkur en
nú verö ég því miður aö fara.”
Hún tók hanskana sína og kvöld-
blaðið og stakk hvoru tveggja í
veskið sitt. „Og hugsið ykkur bara
þetta meö aumingja Alison! Hver
skyldi hafa gert þetta? ”
Ég horfði í laumi á William.
„Gert hvað?” spurði hann hvasst.
Ungfrú Caroline horföi stóreygð
á okkur. „Hafið þið virkilega ekki
heyrt það? Þetta var sem sé ekki
slys. Einhver hafði eyðilagt stýrið
íbílnum hennar.”
pKKERT OKKAR
■*-* mælti orð af vörum
þegar við settumst inn í bílinn og
ókum af staö aftur heim til
Waynewater. Vegurinn hlykkjaö-
ist framundan okkur, virtist
óendanlegur í myrkrinu. Ljósið úr
mælaborðinu kastaöi skuggum á
steinrunnið andlit Williams.
Ég heyrði að Susan snökti svo
lítið bar á í aftursætinu.
Dauði Alison haföi þá ekki verið
slys. Einhver haföi af yfirlögðu
ráði rutt henni úr vegi. En
hver....?
Ekki William, hugsaði ég í ör-
væntingu minni. Hann gæti ekki
gert svona nokkuð. Eða gat hann
það kannski...? Mér var ískalt og
ég dró kápuna þéttar að mér í leit
að öryggi og hlýju. Einhver hafði
eyðilagt eitthvað í bíl Alison. En
William gat ekki haft nokkra
ástæðu til þess að gera slíkt. Ali-
son haföi komið til Waynewater
rétt fyrir hádegi. Eftir það höföum
við borðað og hann hafði hitt hana
um klukkan hálfþrjú. Hvað hafði
hún gert í millitíöinni? Hafði hún
hitt einhvern annan? Hafði hún
hitt morðingja sinn?
Það fór hrollur um mig og ég gat
ekki hætt að skjálfa. William rétti
út höndina og lagöi hana róar.di á
mína. Ég ætlaði ósjálfrátt að
draga að mér höndina og það var
líkast því sem William vissi það
því að hann tók fastar utan um
hana. Ur aftursætinu heyrði ég
Susan segja veikróma:
„Ég skil þetta bara ekki. Hver
getur gert svona nokkuð... ? ”
Röddin dó út og við svöruðum
henni ekki. Þögnin var algjör. Bíl-
ljósin féllu á héra sem hlupu í
dauðans ofboöi yfir veginn.
„Aumingjans greyin,” sagöi
William og ég vissi ekki hvort
hann átti við okkur eða hérana.
"P RU PATTERSSON
hafði haldið matnum
heitum fyrir okkur. „Hr. Manville
er farinn upp til sín,” sagði hún.
„Eg veit ekki hvernig þetta endar
ef vjö heyrum ekki fljótlega frá
frú Manville.” Hún hristi höfuðið
áhyggjufull á svipinn. „Eg er búin
að færa honum heitt toddí. Það
getur ekki gert honum illt. ” l «|
Framlialil i na'sla hladi. I i
FURUBORÐ FURUSÓFASETT
og 4 stólar 3-1-1
kr. 4.628.-.
Kr. 2.965.-
allt settiö.
HAMRABORG 3, SÍMI. 42011, KÓPAVOGI
Lrunu
Afhugið tilboð okkar á húsgögnum
í sumarhúsið og fyrir heimilið
FURUSOFASETT
3-1-1
Kr. 4.960.-.
FELLI-
BORÐ
Kr. 2.913.
FURUSKENKUR
Kr. 5.298.-.
FURUSOFASETT
3-1-1 kr. 5.840.-.
3-2-1 kr. 6.520.-.
FURUSOFASETT
3-1-1
Kr. 5.380.-.
Sófaborð kr. 1.392.-.
Hornborð kr. 893.-.
24. tbl. Vikan 41