Vikan - 05.07.1984, Blaðsíða 42

15 Framhaldssaga
Sautjándi hluti
Smith var gleraugna- og húfu-
laus og andlit hans sást því glöggt.
Peterson tók eftir því aö augu
hans voru eilítið pírð á þann
ertnislega hátt sem knattspyrnu-
maður gæti sett upp ef þjálfari
liösins væri að breyta um leikaö-
ferö í miöjum leik. Trevinski var
aftur á móti ekkert nema athyglin
og hallaöi sér hieyfingarlaus
fram.
„Jæja, þegar að árásinni
kemur,” hélt Peterson áfram,
„ætla ég aö skipta liði í tvennt,
eins og viö æföum þaö. Ég verö
með Burckhardt, Johnson, Millar,
Nelson og Mydland kaftein. Þiö
Trevinski takiö Dragoninn, styðjiö
skothríöina og sjáiö um sprengju-
hleöslur.”
Smith sagði ekkert og svipur
hans harönaöi. Peterson lét sem
hann sæi þaö ekki. Ef Smith mis-
líkaði hvernig þessi árás átti að
fara fram var þaö dapurlegt fyrir
hann.
„Ég býst ekki viö að það veröi
margir kauðar á þessu fjalli, ef þá
einhver. Gervihnattarmyndirnar
sýndu engar varnargrafir.”
„Viö getum ekki veriö vissir um
það, herra, er þaö?” spuröi Trev-
inski.
„Nei, þaö getum viö ekki. En
hverjir svo sem kunna aö vera
þarna vil ég aö viö notum þetta
slæma skyggni til aö komast svo
nærri að viö getum yfirbugaö þá
og þeir hafi engan tíma til að gera
viðvart. Þá getum við komiö
hleðslunum snyrtilega og rólega
fyrir, hörfaö og hóaö í þyrluna
áöur en náungarnir fyrir neöan
vita hvaöerá seyöi.”
„Áttu viö það, ofursti,” sagöi
Smith hljómlaust, hélt greinilega
aftur af sér, „aö við notum ekki
Dragon-inn til aö gera ratsjána
óvirka?”
„Ekki ef viö komumst hjá því.”
Peterson reyndi að hafa rödd sína
isxaio ATOH
42 ViKan 27. tbl.