Vikan - 11.07.1985, Qupperneq 13

,,Ég held að viðhorf mín og minna
systkina hafi mikið mótast af þeim
viðhorfum sem ríktu á æskuheimili
mínu. Þetta er vissulega baldinn hóp-
ur sem alltaf er að rífa kjaft. Það ligg-
ur í uppeldinu og skapgerðinni. Við
erum fædd inn í þessi ósköp. Þess
vegna er það ekki allt saman mér að
kenna að ég er svona óþekkur í póli-
tíkinni/' segir Ellert B. Schram og
hlær þar sem hann situr á bak við
skrifborðið sitt á Dagblaðinu-Vísi.
Enginn skorar
mörk nema
að fara í sókn
— viðtal við Ellert B. Schram
Texti: Sigurður G. Valgeirsson Myndir: Ragnar Th.
,,Við erum sjö systkinin og það er
næstum tuttugu ára aldursmunur á þvi
elsta og því yngsta. Við höfum verið í
mjög nánum tengslum við föðurhúsin
alla tið. Maður hefur næstum því á til-
finningunni að þótt við höfum öll stofn-
að heimili hér og hvar þá sé gamla
heimilið hið eina og sanna heimili allra
þessara krakka. Það er mikið sótt i
gamla húsið.
Ég held að við höfum öll verið alin
upp í því að vera einstaklingar og stolt
og jafnvel frek.
Uppeldi krakka í þá daga, er ég var
að alast upp, var allt annað en það er
núna. Bærinn var miklu opnari og
hrárri. Það var hægt að fara með
köllunum á grásleppu og með þvi að
ganga í tíu mínútur var maður kominn í
dæmigerða sveit. Núna komast krakkar
varla I sveit nema að borga með sér.
Nú, maður fór á öskuhaugana og
skaut rottur, framdi prakkarastrik, lifði
frjálsa og skemmtilega æsku sem gerði
mann sjálfstæðan.
Lét námið ekki tefja sig frá
iþróttunum
Ég fór I Verslunarskólann eftir að
hafa verið í Melaskólanum. Erfiðast við
þá skólagöngu var að burðast með rit-
vélina alla leið vestan úr bæ og yfir
Skothúsveginn. Svo passaði maður sig
á því að láta námið ekki tefja sig frá
iþróttunum. Ég var heltekinn af þeim;
var i fótbolta frá því á morgnana og
fram til klukkan tólf á kvöldin. Það
komst ekkert annað að. Ætli maður
hafi ekki komist til allra Evrópulahda i
fótboltaferðum. Og i slikum ferðum
gerast þannig ævintýr að frá þeim verð-
ur ekki sagt í blaðaviðtali." Ellert hlær
að tilhugsuninni.
,,Ég veit ekki hvað segja skal um Há-
skólann. Það var nú ekki beint íþyngj-
andi laganámið í þá daga."
— Eitthvað minnisstœtt frá háskóla-
árunum?
,,Ég tók mikinn þátt i félagsstarfi
stúdenta og sinnti þar að auki skemmt-
analifinu af samviskusemi. Á þeim
árum kynntist ég mörgum góðum
manninum sem nú á mikið undir sér í
þjóðfélaginu. Það var mikið mannval i
lagadeildinni. Það hljómaði eins og
embættismannatal ef ég færi að telja
alla þá kappa upp.
Ég stofnaði fjölskyldu á þessum árum
eins og þótti sjálfsagt að maður gerði
upp úr tvitugu. Fyrsta barnið fæddist
'63. Ég vann jöfnum höndum með
náminu og konan lika. Námslánin
dugðu upp i nös á ketti. Ein af fáum
fríðindum sem við höfðum var að við
fengum fritt í Háskólabíó. Það varð til
þess að ég þurfti stundum að sjá sömu
myndina tvisvar. Við lásum á Aragöt-
28. tbl. Vikan 13