Vikan - 04.12.1985, Page 8

Konur ýmissa heima i túlkun Arndisar.
Lúthorskur klerkur og kaþólsk nunna i sátt og samlyndi.

Jöiasveinar, klerkur,
nunna, negri og ýmsar aðrar
undarlegar fígúrur tróna uppi á borði
heima hjá Arndísi Sigurbjörnsdóttur um
þessar mundir. Hún er að gera liðskönnun
á dúkkunum sínum, ekki venjulegu dúkkusafni
heldur brúðum sem hún hefur sjálf búið til. Þær
eru farnar að skipta tugum, meðal þeirra eru allir
íslensku jólasveinarnir, og allar eru þær gerðar á þessu
ári. ,,Það er svo gott að hafa eitthvað að grípa í þegar
maður er heima á kvöldin, það á illa við mig að vera
aðgerðalaus,” segir Arndís. Á daginn kennir hún öldr-
uðum föndur á Dalbraut, heldur auk þess heimili með
drjúgu starfi í kringum það og sækir tíma í málun hjá
Hringi Jóhannessyni.
Brúðurnar eru 40 — 50 cm háar og klæddar í
sérsaumuð föt eftir persónuleika hverrar og einnar.
,,Þær heita allar sínum nöfnum hjá mér, ómögulegt
annað en kalla þær eitthvað.”
Jólasveinarnir hafa allir eitthvað i höndunum til að minna á nöfnin sín og
svo eru þeir i lopapeysunum sinum.
8 Vikan 48- tbl.