Vikan


Vikan - 22.01.1987, Blaðsíða 44

Vikan - 22.01.1987, Blaðsíða 44
Eyðm og ást Luiz og Lourdes taka gífurleg áhættu. „Þið eruð hingað komin til að tala frammi fyrir heintinum og sýna að þið voruð sköpuð tilaðelska. Og það að elska er að hugsa um, gefa eftir við og jafnvel láta lífið fyrir þá sem við elskum.“ Þessi orð mælti prestur þegar Luiz Cardoso og Lourdes de Moura giftust. Það virðist ekki ástæða til að leggja sérstaka áherslu á þessi orð. En þegar sagan um Luiz og Lourdes er þekkt horfir málið öðruvísi við. Luiz Cardoso er tuttugu og sex ára listamaður, Lourdes de Moura er sautján ára og vann sem heimilisþerna í Porto Alegre í Brasilíu. Luiz erdreyrasjúkl- ingur og hefur smitast af eyðni. Þau vissu þetta en það kom ekki í veg fyrir giftinguna. Luiz hafði fyrir giftinguna sýnt mikið hugrekki. Hann hafði tilkynnt það opinberlega að hann hefði smitast af eyðni. Það gerði hann til að reyna að koma í veg fyrir að fleiri dreyrasjúklingar smit- uðust. Luiz er þekktur málari og hefur selt mörg málverk á þó- nokkrum sýningum. Hann er jafnframt varaformaður dreyra- sýkifélags Rio Grande do Sul. Luiz fullyrðir að hann viti hvenær hann fékk eyðnismitið. Hann segir það hafa gerst þegar hann fékk ákveðna hvítu sem tekin er úr blóðvökva og unnin á rannsóknarstofum til að nota í meðferð við dreyrasýki. Luiz segir: „Klukkustund eftir að ég fékk hvítugjöfina fann ég fyrir verk í brjóstkassanum. Ég svitnaði og fékk hita. Eftir þetta fór mér versnandi. Ég var á spít- ala í tuttugu daga, þar til ég var sendur í and-HTLV3 próf.“ Það er próf sem sýnir hvort einstakl- ingur er með HTLV3-veiruna í líkamanum. Þegar Luiz opinberaði sjúk- dóm sinn varð hann var við mikla afneitun samfélagsins á sér. Sem dæmi um það má nefna að margt fólk, sem hafði keypt myndir hans og borgað fyrir þær, kom aldrei að vitja þeirra. Lourdes hafði hitt Luiz á sýn- ingu hjá dreyrasýkifélaginu. Hún var rekin úr því húsi sem hún vann i þegar vinnuveitendur hennar komust að sjúkleika Luiz. „Samfélagið lokaði dyrum sínum á okkur," sagði Luiz'. Lourdes gat hvergi farið því það var 400 kílómetra leið til fjölskyldu hennar. Hún flutti því X 44 VI KAN 4. TBL
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.