Vikan - 26.11.1987, Blaðsíða 36

Égerkona
kinnar heilögu
þrenningar
Rætt viö Ágústu
Gunnarsdóttur
myndlistakonu í
Bloomington í
Bandaríkjunum
um áhugamálin
þrjú, börnin þrjú
og eiginmennina
þrjá.
Texti og myndir:
Sigríöur S. Gunnarsdóttir
Alúö og ákveðni ein-
kennir allt sem Ágústa
Gunnarsdóttir tekur sér
fyrir hendur; aö skipta á
bleiu og gefa brjóst virö-
ist henni jafn eðlilegt og
aö búa til pappírsskúlpt-
úra eöa mála málverk.
Það er auðséð aö hér fer
kona sem veit hvaö hún
vill og hefur hæfileikana
til aö ná því takmarki.
Sem minnir mig á brúðkaups-
veislu hennar fyrir rúmum 5
árum. Ég kom akandi 120 mílur
til að vera viðstödd, á yndislegu
miðvestursvori. Á leiðinni
sprakk hjá mér dekk og ég varð
að svifta mér út á hraðbrautinni
og skipta snarlega um, íklædd
hvítu frá toppi til táar.
En mér tókst nú samt að ná í
skottið á brauðkaupsveislunni,
og þó að ég hafi verið íklædd
„brúðarlit", þá var ekki það
sama að segja um brúðina, sú
var í rauðum síðum silkikjól
sem hún hafði saumað sér í til-
efiii dagsins, með hnepptri klauf
frá faldi og upp á mitt læri. Þetta
brúðarskart vakti athygli íhalds-
samra miðvesturbúa, en þeir
leystu málið með því að skrifa
búninginn á reikning Skandin-
ava, að þetta hlyti að vera ein-
hver Skandinaviskur brúðkaups-
siður....
Það gustaði af henni Ágústu
þá og það gustar ekki minna af
henni núna. Oft öfunda ég hana
af orkulindinni sem hún hefur
yfir að ráða og ég reyni stund-
um að standa nálægt henni, í
þeirri von að ég smitist.
Núna, þessum árum seinna er
Ágústa pappírslistamaður á upp-
leið, hefur nú þegar hlotið
viðurkenningar og haldið sýn-
ingar m.a. í Chicago, aukþess að
hafa tekið þátt í samsýningum.
Verk hennar hafa hlotið mikla
eftirtekt og mjög góða dóma,
enda vinnur hún pappír á afar
sérstakan hátt, í skulptúra sem
eru flestir undir áhrifum af ís-
lensku landslagi. Aðferðin er sú
að taka blautan pappírsmassa
eftir að búið er að berja hann í
þar til gerðu apparati, og móta
siðan með höndum, pressu eða
öðrum hjálpartækjum, þar til að
maður nær því ffam sem maður
vill. Þá þarf þetta að þorna við
æskilegar kringumstæður.
Við hittumst á ný, og mig
langar til að forvitnast um list
hennar og líf, hvað á daga henn-
ar hefur drifið, og hún gefur ný-
fæddri dóttur sinni brjóst af
þeirri alúð og ákveðni er áður
var nefind á meðan við röbbum
saman.
36 VIKAN