Vikan - 23.08.1990, Page 8

GUÐRÚN MARÍA BIRGISDÓTTIR OG BIRGIR HARALDSSON:
í ákveðnu Irfsmynshi
sem ég var ekki ánœgður með og því fór
ég aflur í skóla, ðkveðinn í að kera meira"
Guörún María Birgis-
dóttir og Birgir Har-
aldsson eöa Maja og
Biggi eins og þau eru nú oftar
kölluö eru bæöi meö stú-
dentspróf. Maja var í Mennta-
skólanum viö Hamrahlíö en
Biggi í Flensborgarskólanum í
Hafnarfirði. Við ætlum aöeins
aö forvitnast um dvöl þeirra í
þessum skólum og þaö er
Biggi sem byrjar að segja frá:
„Ég byrjaöi reyndar í Fjöl-
brautaskólanum á Selfossi því
ég var búsettur þar um tíma.
Ég var þar [ þrjár annir eöa eitt
og hálft ár. Þá flutti ég til
Reykjavíkur og ætlaði mér aö
fara í Fjölbrautaskólann við
Ármúla en þar sem þeir styöj-
ast ekki við sama námsvísi og
á Selfossi fékk ég ekkert metið
af þvl námi sem ég haföi lokið
þar. Þannig varð úr að ég fór í
Flensborg því þar fékk ég allt
metið. Þaö er stór galli finnst
mér aö skólarnir skuli ekki
notast við sama námsvísi því
þaö gerir fólki sem flyst til
dæmis búferlum mjög erfitt
fyrir.“
Maja: „Ég byrjaði í Mennta-
skólanum við Hamrahlíö
haustiö 1985 og byrjaði þá á
nýmálabraut því ég haföi mik-
inn áhuga á tungumálum en
það kom svo strax I Ijós aö ég
hafði mun meiri áhuga á raun-
greinum þannig að ég breytti
og fór á náttúrufræðibraut.
Annars var ég alltaf aö skipta
um skoðun eins og gerist og
gengur meö krakka á þessum
aldri. Ég ætlaði í veðurfræöi
einn daginn, líffræði þann
næsta og svona gekk þetta hjá
mér. Ég var þó alltaf viss um
aö ég vildi læra eitthvað á
þessu sviði. Þaö er nauðsyn-
legt aö finna út hvað mann
langar til að gera eftir skóla,
alla vega að finna út hvar
áhugasviðið liggur."
- Hvað segir þú um það,
Biggi?
„Ég er alveg sammála því
og mér finnst líka að fólk eigi
að taka sér frí frá námi ef það
veit ekkert hvað það langar til
að gera. Ég tók sjálfur þriggja
ára frí frá námi en ég byrjaði
aftur því ég var ákveðinn í aö
taka stúdentspróf og læra svo
eitthvað meira, þegar ég var
búinn að vinna verkamanna-
vinnu í þennan tíma. Það eru
margir sem fá námsleiða og
vilja eignast peninga og fara
því að vinna. Fólk gengur hins
vegar ekki í hvaða vinnu sem
er með enga menntun og oft-
ast er það verkamannavinna
sem um er að ræða og við vit-
um öll að hún er illa borguð.
Mér fannst ég festast í á-
kveönu lífsmynstri sem ég var
ekki ánægöur með og því fór
ég aftur I skóla, ákveðinn í að
læra meira. Ég var að vfsu
ekki ákveðinn þá hvað ég ætl-
aði að læra meira en það
blundaði alltaf I mér gamall
draumur um flugvirkjanám.
Mig vantaði hins vegar kjark-
inn þá en ætla að láta draum-
inn rætast í haust því ég er á
leiðinni til Bandaríkjanna til að
læra flugvirkjun. Það eru ör-
ugglega margir sem hafa verið
í sömu sporum og ég, að þora
ekki f það sem þá langar mest
til að læra en ég hef aðeins eitt
ráð og það er að prófa. Maður
veit ekki hvort maður getur
það eða ekki nema reyna."
- Stóðust þær væntingar
sem þið geröuð til skólans?
„Já, ég held það,“ segir
Maja. „Ég var bara ákveðin í
því að taka stúdentspróf því
mig langaði í frekara nám.
Heima hjá mér var nokkuð
mikið lagt upp úr því að ég
færi í Iðnskólann því foreldr-
um mínum fannst ég vera lag-
in í höndunum en ég vildi frek-
ar fara í menntaskóla og ég sé
ekki eftir því né foreldrar mínir.
Ég er hins vegar ekki á því að
hæfileikar í höndunum séu
minna merkilegir ef það er
hægt aö orða þetta sem svo.
Mér finnst stundum að krökk-
um þyki það frekar hallæris-
legt að fara í til dæmis Iðnskól-
ann og það sé miklu merki-
iegra aö fara í menntaskóla en
þar er ég ekki sammála."
- Ertu sammála þessu,
Biggi?
„Já, svo sannarlega. Hvað
varöar væntingar mínar þá
stóðust þær alveg. Stúdents-
prófið var fyrir mig aðeins
stökkpallur en ekki lokaáfangi
AÐALHEIÐUR MAGNÚSDÓTTIR OG SIGURÐUR VALTÝSSON:
Áhugi á „bissness“
og félagslífi téð
úrslitum f valinu
Aðalheiður Magnúsdóttir
og Sigurður Valtýsson
eru bæði með stúd-
entspróf frá Verslunarskóla ís-
lands eða „Versló" eins og
hann er oftast nefndur meðal
nemenda. Sigurður útskrifað-
ist árið 1987 en Aðalheiður
árið 1989. Við ætlum aö for-
vitnast aðeins um dvöl þeirra í
Versló og fyrsta spurningin,
sem kemur upp í hugann, er af
hverju þessi skóli hafi orðið
fyrir valinu. Og það stendur
ekki á svari hjá þeim skötu-
hjúum því þau svara bæði í
einu:
„Það kom aldrei neinn ann-
ar skóli til greina."
„Ég hef alltaf haft mikinn
áhuga á „business" eöa við-
skiptum og ég vissi að Versl-
unarskólinn var kjörinn fyrir
mitt áhugasvið," segir Siggi og
Heiða tekur við:
„Það sama á við um mig en
félagslífið heillaði líka. Ég tók
mikinn þátt í því og þaö hefur
mikið að segja að mínu áliti, til
dæmis að standa upp á mál-
fundum og tala. Ég bý alltaf að
þeirri reynslu."
„Ég var meira í íþróttunum
og tók ekki mikinn þátt í fé-
lagslífinu að öðru leyti en því
að ég tók þátt í því sem boðið
var upp á,“ segir Siggi.
- Var takmarkið hjá ykkur
aö taka stúdentspróf og stað-
næmast þar eða stefndi hug-
urinn lengra?
Siggi: „Það var alltaf draum-
urinn aö fara út að læra. Ég
vissi hins vegar ekki alveg
hvað ég ætlaði út í en það
kom í Ijós á síðasta árinu sem
ég var í Versló hvað þaö var
sem ég ætlaði að gera og hag-
fræði varð fyrir valinu."
- Heiða, hvað um þig?
„Ég stefndi alltaf á fram-
haldsnám og þegar ég byrjaði
fannst mér vera nægur tími til
að ákveða hvað ég ætlaði að
læra eftir skólann. Svo var
hann allt í einu búinn, stúd-
entshúfan komin upp og ég
ekki búin aö ákveða mig. Ég
var hins vegar með það á
hreinu að ég ætlaði að læra
eitthvað sem tengdist viðskipt-
um.“
- Er mikilvægt aö gera sér
einhverja grein fyrir því hvað
mann langar að gera þegar í
framhaldsskóla er haldið?
„Það skiptir máli hvaða
braut er valin í byrjun því
undirstaðan skiptir miklu máli
8 VIKAN 17. TBL. 1990