Vikan - 23.08.1990, Blaðsíða 22

JILSANDER
Frh. af bls. 21
garöurinn umhverfis Grace-
land er það stór að þar var
hægt að fara í góðan reiðtúr í
garðinum, þó þetta sé inni í
miðri borg! Ég hef alltaf verið
aðdáandi Elvis þó það hafi
gengið f bylgjum og mér
fannst alveg sérstaklega gam-
an að koma þarna og sjá
þetta. Hann hafði gengið í lög-
reglu staðarins ails staðar þar
sem hann hafði komið. Hann
var með stjörnu og staðfest-
ingu um inngöngu í lögreglulið
borgarinnar frá hverri einustu
borg sem hann hafði skemmt
í. Einn heill stór veggur ámóta
og í Laugardalshöllinni var
þakinn borgarlyklum sem hon-
um höfðu verið afhentir. Að-
dáunin hefur verið hreint yfir-
gengileg. Þegar maður svo fer
að skoða þetta betur þá kemst
maður að því að öll úr og allir
skartgripir eru munir sem hon-
um voru gefnir. Eitt beltið er
fyrir að hafa sett aðsóknarmet
f Las Vegas, risastór dem-
antshringur fyrir að hafa slegið
met f annarri borg, plötusölu-
met þarna, gimsteinar frá
hljómplötufyrirtækinu sem gaf
I Nashville virðist allt snúast í kringum
skemmtanaiðnaðinn. Söfn þar að
lútandi eru á hverju strái og allir
kántrítónlistarmenn, sem vilja vera
menn með mönnum, eiga sina búð eða
veitingastað sem heitir í höfuðið á þeim.
hann út í Noregi og það var at-
hyglisvert að sjá að á stórum
vegg voru ekkert nema gull-
plötur og verðlaun frá Norður-
löndunum. Ég vil gjarnan
hvetja fólk til að koma við í
Graceland ef það á leið um
Memphis þó maöur verði að
leggja það á sig að standa í
biðröð fyrir utan. En ég sakn-
aði þess að sjá ekkert frá Is-
landi. Að vísu hitti ég á eitt
fiskveitingahús sem bauð upp
á íslenskan fisk og hann var
helmingi dýrari en allur annar
fiskur. Ýsuflak kostaði þar
19.95 dollara og það er mjög
dýr á amerískan mælikvarða,
þar sem hægt er að fá ham-
borgara og franskar fyrir tvo
dollara eða fína T-bone steik
fyrir tíu dollara. Svo sáum við
þarna Eldur/ís vodka af og til.“
Hvernig líst Magnúsi á að
endurtaka þetta ævintýri?
„Þessi ferð verður áreiðan-
lega til þess að maður fer aftur
til Nashville. Upptökumennirn-
ir vilja fara út ( að taka upp
rokk líka og Nashville er að
færa út kvíarnar ef svo má
segja. Þangað er Tina Turner
að koma til að taka upp sína
næstu plötu, Stevie Winwood
er fluttur þangað niðureftir og
þeir segja að Eric Clapton sé á
leiðinni. Ég tók lika eftir því í
sambandi við tískuna að hún
hefur greinilega mikið vægi f
Nashville og þá sérstaklega
þessi svokölluðu „perform-
ance“ föt. Ég heyrði sagt að sá
sem hannar á Madonnu og
Michael Jackson byggi í
Nashville og fannst það ákaf-
lega eftirtektarvert. Þarna eru
tvö hundruð stúdíó, þar af 150
með digital-upptökutækjum en
ef maður ætlaði aö setja upp
slíkt stúdíó hérna heima
myndi það kosta eitthvað rúm-
ar 300 milljónir. Það er sér-
kennilegt að aka þarna eftir
götum sem stóru höfðingja-
setrin standa við í röðum og
heyra þaö að í hverju einasta
húsi séu stúdíó og útgáfufyrir-
tæki."
Það er sannarlega stórhug-
ur og sköpunargleði sem ligg-
ur að baki þessari plötu og um
leið og við þökkum Magnúsi
fyrir skemmtilegt spjall leyfir
Vikan sér að fylgja plötunni úr
hlaði með frómum óskum um
velgengni og góðar viðtökur
þegar hún kemur í hillurnar
þann fimmta september. □
22 VIKAN 17. TBL. 1990