Vikan - 17.12.1942, Blaðsíða 27

JÓLABLAÐ VIKUNNAR 1942
27
7. Trafalgar. Það er ekki nema eðlilegt, að hjá oss Englendingum vakni
sterkar tilfinningar, er vér eygjum þennan fræga höfða, þar sem Nelson
vann hinn glæsilega sigur og féll við mikinn orðstír. Hér fann hann loks, að
morgni dags, hinn 21. október 1805, flota Frakka og Spánverja. Hann hafði
verið að leita að þeim mánuðum saman, frá Toulon og Cadiz og allt til
Vestur-Indía, og fann þá nú, þar sem þeir höfðu fylkt sér í tvöfaldar vamar-
línur, út af Trafalgar. Orustan stóð í 3 klukkust. og réði örlögum Evrópu.
10. Alsír. Borgin og það sem næst henni er af strandlengjunni, er það eina,
sem vér sjáum af Afríku, alla leið þangað til komið er til eyjarinnar Malta.
Frakkar eiga landið nú, og þeir gera hinar ítrustu tilraunir til að nema það,
en þeir eru frægari fyrir annað en iandnám. Frökkum geðjast yfirleitt ekki
að þvi, að þurfa að eiga heima mjög fjarri sinni fögru fósturjörð, og renna
þvi aldrei vel saman við aðrar þjóðir.
11. Mið'jarðarhafið. I beinni stefnu á leiðokkarumMiðjarðarhafið, erueyj-
arnar Pantelaría og Galeita, 17 enskar mílur frá Sikiley. Eyjar þessar eru
frægar fyrir sina ljúffengu ávexti og góð vín. Þær Uggja að innsiglingunní
í Tunisflóann, sem nefndur er meðal annars í sögu Karls fimmta, þegar
hann gerði umsát um Túnis. Hér er aragrúi af itölskum fiskifleytum.
9. Gíbraltar. Þessi fræga
klettaborg er fyrsta kolastöðin,
þar sem skipi voru er ætlað að
taka eldsneyti og vistir. Um-
hverfið er mjög tilkómumikið.
Fremst glottir lítið þorp, St.
Roque, sem manni dettur í hug,
að séu skjannahvítar tennur.
Og þá er hinn frægi kork-
skógur — yfirskeggið. 1 bak-
sýn sjáum vér Granada-fjöllin.
Til hægri handar er lág sand-
strönd, „hlutlausa“ svæðið, á
milli Spánar-strandar og
brezka virkisins. Allmargt
flutningaskipa og herskipa
liggja á víkinni. Bretar hafa
átt Gíbraltar síðan 1704, —
lykilinn að Miðjarðarhafinu.
12. Malta. Þegar vér kom-
til hafnarborgarinnar Valetta
á Malta-eyjunni, sjáum vér, að
þar er ákaflega mikið athafna-
líf. Þar eru skip og fleytur í
hundraða tali, brezk her-
skip og allt niður i ítölsku
smáfleyturnar, sem nefndar
eru ,,Sp#ronaros“, sem flytja
ávexti og grænmeti frá Sikil-
ey. Þarna er líf og fjör. Eim-
skipin koma og fara. — Oft
hafa verið eigendaskipti að
Maltaeyjunni, og margar þjóðir
átt hana. Bretar tóku hana af
Frökkum árið 1800.
■
8. Tarifa. Ekki allfjarri „hliðinu" á milli „Herkúlesar-súlnanna", eins og
Gibraltar-sundið var fyrrum nefnt, er borgin Tarifa, sem vér siglum fram
hjá. Hennar er getið í hernaðarsögu Napóleons, því að Frakkar gerðu
árangurslausa tilraun til þess að hernema borgina.
13. Alexandría. Borgina byggði Alexander hinn mikli og hún var um langt skeið verzlunarmiðstöð og siglinga, og jafnframt höfuðból mennta og
menningar. 1 Alexandríu boðaði Markús fagnaðarerindið. Þar var biblían þýdd á grísku. Hér tapaði Antoníus heimsveldi á meðan hann var í ásta-
bralli við Kleópötru. Hér sigruðu Bretar Frakka og hröktu þá úr Egiptalandi. Nú hefir vegur Alexandríu vaxið að nýju, síðan áætlunarskip P. &
O.-línunnar hófu siglingar til Egyptalands. Ekki er borgin sjálf þó aðlaðandi. Ekkert er þar öðru markverðara að sjá, þegar undan er skilin skák
sú, er Norðurálfumenn byggja og þar sem ræðismennimir búa. (Framhald á bls. 39.)