Vikan - 17.12.1942, Qupperneq 37

JÖLABLAÐ VTKUNNAR 1942
37
Sveltur sofandi kráka.
? . 'A K.
ÍVJ.LjÍL
Gissur: Heyrðu, Rasmína, það er veitingahús
héma hinum megin við götuna. Ég er svo svangur
og þreyttur.
Rasmína: Það er svo sem ekki í fyrsta skipti,
sem þú ert þreyttur. Við borðum, þegar við kom-
um heim. Til hvers heldurðu, að við höfum mat-
reiðslumann ?
Gissur: Jæja, nú skulum við borða strax.
Rasmína: Hringdu á Jónatan, ég ætla að biðja um
matinn.
Gissur: Hvenær eigum við að borða?
Rasmina: Hvað er þetta? Matreiðslumaðurinn er
úti? Ó — ég var búin að gleyma því, að það er
frídagur hans í dag.
Þjónninn: Já, frú. Og ég verð að fara á heræfingu
í kvöld. Ég er genginn í her þann, sem berjast á
gegn flóm i Kongó.
Dóttirin: Ó, ég er að deyja úr sulti. Ég er búin að vera Rasmína: Jæja, farðu nú út úr eldhúsinu og
niður í bæ í allan dag og gleymdi alveg að fá mér hádegis- bíddu, þangað til ég kalla á þig.
verð. Hvað fáum við að borða? Gissur: En, Rasmina, ég stal bara einni gulrót
Rasmína: Það, sem við tvær matreiðum. Við skulum því í kæliskápnum.
fara strax fram í eldhús.
Gissur: Gæti ég ekki fengið mér matarbita á meðan ég bíð?
Ég er alveg að deyja.
Gissur: Ég get ekki þolað að vera héma og
finna steikarlyktina. Ég ætla að fara upp í
herbergið mitt og bíða þar, þangað til þær
kalla á mig.
Dóttirin: Pabbi! Kvöldmaturinn er tilbúinn! Hvar
getur hann verið ? Pabbi! Maturinn er kominn á
borðið!
Rasmína: Gissur! Þrjótúrinn sá ami. Nú hefir
hann stolizt út.
Dóttirin: Þetta var mjög góður kvöldverður,
mamma. Það var slæmt, að pabbi skyldi fara út.
Ég er viss um, að honum hefði þótt hann góður.
Rasmína: Eftir allt þetta ómak, sem ég gerði mér.
Hann er alveg ómögulegur, og 2g bjó til alla þá
rétti, sem ég vissi, að honum þykir góðir. Ég skal
tala við hann. Við skulum nú fara í kvikmyndahús.
Rasmina: Jæja, þegar hann kemur heim, þá verð- Gissur: Skelfing var þetta ógurlegur draum-
ur hann ekki lítið hissa, snákurinn sá! ur, sem mig dreymdi. Ég var á eyðieyju og var
Dóttirin: Vertu nú ekki svona æst, mamma. Það að svelta í hel. Það var gott, að ég vaknaði.
gerir ekkert gagn. Skyldi maturinn nú vera til?
Bréfið: „Þorparinn þinn! Þú verður að þvo upp alla
diskana, einungis vegna þess, að þú stalst út! Þú átt mig
á fæti, ef þú gerir það ekki!“