Vikan - 31.10.1991, Side 24
TEXTIOG MYNDIR: HJALTIJÓN SVEINSSON
VIKAN RÆÐIR VIÐ INGIBJÖRél
ÞORBERGS UM TÓNLISTAR-
FERILINN OG STARF HENNAR
Ingibjörg við píanóiö og syngur eigið lag og texta, „Hjarta mitt átt þu einn,“ sem hún hefur tileinkað manninum sínum.
„Þá voru helsiu m
þjóéarinnar da
Ingibjörg Þorbergs var ein ástsælasta söngkona þjóðarinn-
ar um árabil og naut mestra vinsælda á sjötta áratugnum.
Æ síðan hefur mátt heyra söng hennar hljóma á öldum
Ijósvakans öðru hverju. Hver þekkir ekki lagið sem hún
gerði við Aravísur eftir Stefán Jónsson, svo dæmi sé tekið?
í vetrardagskrá sjónvarpsins er von á Ingi-
björgu fram í sviðsljósið eftir margra ára hlé.
Til stendur að flytja þar söng og leik nokkurra
frægustu stjarnanna fyrr á árum og rifja upp
með áhorfendum ýmislegt gamalt og gott. Ingi-
björg kvaðst ekki hafa komið fram opinberlega
síðan á Vísnakvöldi í Þjóðleikhúskjallaranum
fyrir sjö árum eða svo - og þá höfðu liðið mörg
ár síðan síðast. í sumar heyrði sá sem þetta
skrifar lag með Ingibjörgu, sem hann mundi
ekki eftir að hafa heyrt áður. Það var í morgun-
þætti Eiríks Jónssonar á Bylgjunni. Nokkrum
vikum síðar brá Eiríkur því aftur undir nálina.
Þetta var lagið um hann Sveinka skó, skósmið-
inn káta sem söng og hló og sólaði skóna fyrir
stúlkuna sem ætlaði síðan að stíga dans í
þeim. Kannast einhver við það?
Öðru hverju síðan hefur þetta lag verið á
ferli í huga blaðamanns, eins og upp úr þurru,
bara sisvona. Það var tilefni þess að haft var
samband við listamanninn sem hefur verið á
eftirlaunum frá Ríkisútvarpinu síðastliðin sjö
ár, en þeim áfanga náði Ingibjörg aðeins 57
ára gömul, samkvæmt hinni svokölluðu 95 ára
reglu.
Þar sem tíðindamaður Vikunnar sat í mið-
degiskaffi heima hjá þeim Ingibjörgu og eigin-
manni hennar, Guðmundi Jónssyni píanó-
leikara, varð honum fyrst að spyrja hana hvers
vegna hún skrifaði sig Þorbergs en ekki Þor-
bergsdóttur. Hún svaraði því til að þetta hefði
fyrr en varði orðið að hefð en í raun hefði tilvilj-
un ráðið. „Þetta hófst strax í barnaskóla en þar
vorum við tvær jafnöldrurnar með sama föður-
nafnið. Til aðgreiningar var ég alltaf kölluð Þor-
bergs en hún Þorbergsdóttir. Reyndar heiti ég
Kristín líka en á þeim tíma hugkvæmdist mér
ekki að skrifa mig Ingibjörgu Kristínu. Þetta
festist síðan við mig og ég fór að kunna þvf
vel.“
Ingibjörg er borin og barnfædd í höfuðborg-
inni sem hefur verið starfsvettvangur hennar
alla tíð. „Ég er fædd að Laugavegi 45, á horn-
inu á Frakkastíg og Laugavegi, en ættir mínar
rek ég vestur í Borgarfjörð og Breiðafjörð og
síðan norður í Skagafjörð." Foreldrar hennar
voru Kristjana Sigurbergsdóttir og Þorbergur
Skúlason. Aðspurð um tónlistaráhugann og
tónlistarnám í bernsku sagði hún að móðir sín
hefði spilað svolítið á orgel sem til hefði verið á
heimilinu. „Ég fór að læra á orgel níu ára.
Móðir mln hafði einnig gaman af söng og lærði
svolítið í þeirri grein. Ég stundaði orgelnámið í
þrjú ár en fór þá að læra á gítar hjá Önnu Páls-
dóttur. Fljótlega fór ég líka að læra á píanó og
söngtíma sótti ég hjá hjá ýmsum."
PÍANÓKENNARINN í
HERMANNABÚNINGI
„Fyrsti píanókennarinn minn var klæddur í
amerískan hermannabúning. Það var Ragnar
20 VIKAN 22. TBL.1991