Vikan - 26.11.1992, Síða 104

VIÐTAL: CHRISTOF WEHMEIER UÓSM.: MARÍA GUÐMUNDSDÓTTIR
▲ Guöný
Halldórs-
dóttir og
meölimir
KarlakórS'
ins Heklu.
Þaö hefur veriö mikil
uppsveifla í íslenskri
kvikmyndagerö aö und-
anförnu. Kvikmyndirnar Vegg-
fóður, Svo á jörðu sem á
himni, Sódóma Reykjavík og
Ingaló eru lýsandi dæmi um
þaö. Og nú í desember kemur
splunkuný íslensk gaman- og
söngvamynd sem veröur jóla-
mynd Háskólabíós. Kvikmynd
sú er í leikstjórn Guðnýjar
Halldórsdóttur, heitir Karlakór-
inn Hekla og hefur á aö skipa
landsþekktu leikaraliði. Meöal
leikara eru Ragnhildur Gísla-
dóttir, Egill Ólafsson, Garðar
Cortes, Laddi, Rúrik Haralds-
son og Tinna Gunnlaugsdóttir.
Til að forvitnast um kvik-
myndina og aðstandendur
hennar brá undirritaður sér til
kvikmyndafélagsins Umba
sem er til húsa í gamalli Ála-
fossbyggingu í Mosfellssveit.
Eins og áður sagöi er leikstjóri
myndarinnar Guöný Halldórs-
dóttir og undirritaður mælti sér
mót við hana eina morgun-
stund f október. Komiö var
beint aö efninu því leikstjórinn
haföi í mörgu aö snúast.
- Um hvað fjallar myndin
Karlakórinn Hekla?
„í stuttu máli fjallar hún um
kór sem fer í söngferöalag til
Svíþjóðar og Þýskalands.
Maður kynnist kórfélögunum
fyrst og fylgir þeim síöan eft-
ir,“ segir Guðný en hugmynd-
in má segja aö komi frá mági
hennar, Ralf og vini hennar,
Þorkeli Jóelssyni. Einhverja
nóttina fyrir um þaö bil
tveimur árum sátu þeir og
sögöu okkur hjónum fer-
öasögur af karlakórum.
Halldór framleiöandi myn-
darinnar og maðurinn minn
kunni Ifka nokkrar góöar úr
Baltíkaferöinni. Þessar sögur
úr reynsluheimi karlakórs
uröu kveikjan aö handriti. Allt
sem gerist er þó uppspuni.
- Hvað tók það langan tíma
fyrirþig að semja handritið?
„Allt í allt var verið aö semja
það svona meira eöa minna í
tvö ár og meðan við vorum aö
taka myndina var veriö aö
bæta inn í þaö. Þetta var stór
hópur leikara og þeir hafa
náttúrlega alltaf eitthvaö fram
að færa. Þaö uröu til heilu
persónurnar á leiöinni. Ef tal-
aö er um aö maður sé tvö ár
meö handrit þá er maöur ekki
yfir því allan tímann. Maður
hendir því frá sér um tíma,
tekur þaö upp aftur, sendir
þaö hingað og þangað til aö
fá skoöanir og svo framvegis."
- Þurfti þá oft að endur-
skrifaþað?
„Já, upphaflega ætlaði kór-
inn til dæmis til Færeyja og
Noregs en þaö breyttist og
hann fór til Svíþjóðar og
Þýskalands," svarar Guðný
en áætlanirnar breyttust
vegna þess aö Færeyingar og
Norðmenn höfðu ekki þann á-
huga á myndinni sem Svíar
og Þjóöverjar sýndu henni.
„Þaö er eiginlega alveg sama
hvert kórfélagarnir fara, mig
langaöi bara aö þeir kæmu
við í tveimur löndum og sagan
var einfaldlega á þá leiö,“
bætir Guöný við.
í Þýskalandi, nánar tiltekið í
Tavemunde, voru öll skipsat-
riöin tekin og nokkuð af tökum
þar í landi fóru fram rétt fyrir
utan Köln, f pínulítilli borg
sem heitir Stadt Blantenberg,
minnstu mælanlegu borg í
Þýskalandi aö því er Guönýju
hefur verið tjáö og þar notaöi
hún nokkra þýska leikara í
heimalandi sínu og sænska í
Svíþjóö. Auk þess störfuðu
tveir (fyrrum) austur-þýskir
kvikmyndatökumenn viö tökur
á myndinni og segir Guöný at-
hyglisvert aö kynnast viöhorf-
1 04 VIKAN 24. TBL. 1992