Vikan - 15.07.1993, Blaðsíða 32

TEXTI: STEINGERÐUR STEINARSDÓTTIR
T
Clyfada-ströndin, stærsta sandströnd á eynni.
Á Korfu vex mikið af villiblómum sem gefa
umhverfinu Iff og lit.
Hitinn lagðist yfir mig
eins og þykk værðar-
voð um leið og ég steig
út úr flugvélinni. Litlar svita-
perlur renndu sér fótskriðu
niður eftir hryggsúlunni á
göngunni inn í flugstöðvar-
bygginguna og kitluðu mig
ónotalega. Ég kunni ekki við
að vaða ofan í buxnastrenginn
til að klóra mér en reyndi eftir
bestu getu að nudda mjó-
hrygginn gegnum gallabux-
Úr skeljasafninu i Benítses.
Pabbi og mamma töltu á und-
an mér og Evu systur minni
með fjörglampa viljugra túr-
hesta í augunum. „Ooo! Sjáiði
hvað þetta er fallegt," hvíaði
mamma og pabbi kumraði
svar sem ég heyrði ekki.
Þessar og fleiri álíka at-
hugasemdir brúuðu bilið milli
okkar og rútunnar og loks
renndum við af stað. Ég var
þreyttur eftir flugið og gat ekki
um annað hugsað en að kom-
ast í sturtu f íbúðinni okkar.
Ég var líka svangur en fyrst
og fremst lá á að komast úr
buxunum og bolnum í eitt-
hvað léttara og meira viðeig-
andi. Rútan hafði varla náð að
stansa fyrir ofan hótelið þegar
ég var kominn út og hlaupinn
niður veginn. Pabbi og
mamma siluðust á eftir en
fljótlega var búið að opna og
renna töskunum inn fyrir. Ég
hentist ( sturtuna en þegar ég
steig út í stuttbuxum og erma-
lausum bol var skollið á
svartamyrkur.
Mamma og pabbi biðu til-
búin við dyrnar en systir mín
var hlaupin út á tröppur.
„Bíddul" kallaði mamma og
við hlupum öll af stað.
Það var stutt að næsta veit-
ingastað. Fararstjórinn var bú-
32 VIKAN 14.TBL. 1993