Vikan - 23.09.1993, Qupperneq 67

4. HLUTI
PETUR VALGEIRSSON I SUÐUR-AMERIKU
Upp af Machu Picchu
gnæfir hvass tindur,
Wayna Picchu, með
rústir musteris mánans á
toppnum. Það er vel þess virði
að freista þess að komast
þangað, það er að segja ef
menn hafa einhverja reynslu í
klifri. Grjóthrun hefur reyndar
leikið margan manninn grátt
þarna og voga sér því fáir alla
leið á toppinn. Ætli það hafi
ekki verið skapofsi og ævin-
týramennska sporðdrekaeðlis-
ins sem kom mér alla leið upp
á musteri mánans (Temple of
the moon). Þarna stóð ég,
baðaður köldum svita og með
logandi adrenalín í æðum en
hefði betur getað búið að risa-
vöxnu vænghafi hins tignar-
lega kondórs á niðurleiðinni
því rökkva tók fyrr en ég bjóst
við. Þar sem þreyta var í fé-
lögum mínum var ég einn á
ferð og ekki vildi betur til en
svo að ég missti fótanna og
sveif í lausu lofti nokkur lífs-
neistandi andartök fram að
grjótharðri lendingu sem varð
þess valdandi að meiðsli í
mjóhrigg urðu mér áhyggju-
efni en illa rifnar og bólgnar
hendurnar greru fljótt.
Á fimmta degi kynntu strák-
arnir sér byggingarstíl og
menningu Inkanna. Á meðan
yljaði sólin mér þar sem ég lá
á grasbala og var ekki alls
kostar sáttur við heilsu og lík-
amsburði, hrjótandi að sögn
félaganna og með værðarsvip
- væntalega að dreyma um
fjarlægan griðastað á norður-
hjara veraldar. Um miðbik
næsta dags komum við niður
að Urubamba-ánni en sökum
snjóbráðar úr Andesfjöllunum
var mórauður vatnsflaumurinn
kominn yfir bakkana og farinn
að grafa undan slóðanum á
stöku stað.
Eftir nokkkurra tíma göngu
niður með ánni komum við til
þorpsins Aguas Calientes
sem ber nafn með rentu því
þar er að finna draum allra
þeirra sem nýskriðnir eru af
Inka-slóðinni. Þarna eru nefni-
lega heitar uppsprettulindir og
f v #1|' ■fi', .•'i: vju •í—^r m

rlllí M
.VH íi i [Æ Ítí
það var ólýsanlegur unaður
að leggjast lemstraður og sár
í sjóðheitt bað eins og það
gerist best frá náttúrunnar
hendi. Eftir að hafa gegnhitað
sig var ekki annað að gera en
demba sér í afrennsli snjó-
bráðarinnar og kæla sig dálit-
ið. Þetta uppátæki lagðist svo
í félaga mína að þeir ætluðu
mig ónæman fyrir kulda enda
kannski ekki furða þar sem ég
væri íslendingur. Ég benti
þeim því á að það væri siður
á heimaslóðum mfnum að
stunda heit og köld böð til
skiptis og ekki væri heldur að
ástæðulausu sem sumir
gengju undir nöfnum eins og
Jökull Jökulsson. Allt vakti
þetta allmikla kátínu.
Að tveimur dögum liðnum
kvöddum við Aguas Calientes
og Danwin félaga okkur og
tókum lest til Cuzco. Sem bet-
ur fer var hvorki dýrt né tíma-
frekt að útvega tiltölulega nýj-
an vatnskassa í japanska
▲ La Paz í Bólivíu er hæsta
höfuóborg vcraldar. Þar er
fátækt geysileg enda lífs-
skilyröi höró.
► Sólskinið á saltsléttunni er
ótrúlega bjart. Allt rann
saman í birtu og hiliingum.
gæðagripinn okkar og frá
Cuzco var stefnan tekin upp á
geysilega vfðáttumikla há-
fjallasléttu, Altiplano. Þar eru
hrjóstrugar auðnir og gróður-
lausar, landshluti snjóa og ísa
þar sem Urubamba-áin á upp-
tök sín. Við höfðum hug á að
komast f siglingu á Titicaca-
vatninu sem breiðir djúpblátt
úr sér á Altiplano-sléttunni í
dimmu og haustlegu landslagi
en í baksýn blasa við skörð-
óttir og snjóþungir tindar Cor-
dihera Real fjallgarðsins.
FUÓTANDI
KNATTSPYRNUVÖLLUR
Titicaca-vatn er hæsta vatn
veraldar sem hægt er að sigla
á. Það er í um 4000 metra
19.TBL. 1993 VIKAN 67
TEXTIOG UÓSM.: PÉTUR VALGEIRSSON