Vikan


Vikan - 04.11.1993, Blaðsíða 42

Vikan - 04.11.1993, Blaðsíða 42
sem vakti hneykslun broddborgaranna var að Ben er svartur - en f þá daga var enn ákaf- lega særandi fyrir siðferðisvitund margra að sjá svartan karlmann með hvítri konu, hvað þá ef bæði voru hálfnakin. Ljósmyndarinn, Francesco Sciavullo, fékk ógrynnin öll af bréf- um frá fordómafullu fólki, jafnt svörtu sem hvítu, sem hellti yfir hann fúkyrðunum. Einkalíf Lizu var nú farið að líkjast járnbraut- arstöð á annatíma. Ásamt Desi Arnaz höfðu viðkomu hjá henni þeir Peter Sellers, Dyson Lovell, Eddie Albert, Ben Vareen og Pedro Aquinaga, ungur brasilískur glaumgosi. Öllum þessum karlmannastraumi fylgdi endalaus gleðskapur - og kókaín og aftur kókaín. Loks Liza var sannfærö um að hún hefði fæöst til þess að leika Sally Bowles, aöalpersónuna í söngieiknum Cabaret. Hún lét ekki undan fyrr en hún fékk hiutverkiö en fyrir það fékk hún óskarsverölaun áriö 1972. kom að því sem Liza hafði lengi óttast: hún hné niður rétt fyrir tónleika og varð að aflýsa þeim. Þetta var hið fyrsta af mörgum slíkum til- fellum sem áttu eftir að einkenna feril Lizu næstu árin. Þá birtist skyndilega eiginmannsefni númer tvö. Síðla árs 1974 var Liza beðin að koma fram sem kynnir í heimildaþættinum That’s Entertainment! sem fjallaði um gullöld MGM- söngleikjanna. Handritshöfundur og leikstjóri var Jack Haley en faðir hans hafði leikið Blikk- manninn í The Wizard of Oz. Það var mikið til- finningamál fyrir Lizu að taka þátt í gerð þessa þáttar og þau Jack áttu margar góðar og tilfinn- ingarfkar stundir þegar þau minntust æskuár- anna. Það leið ekki á löngu þar til þau voru orðin mjög ástfangin og þann 9. ágúst tilkynnti Liza að hún ætlaði að giftast Jack. Þau gengu ( hjónaband 15. september og tóku síðan á móti um sjö hundruð gestum, þeirra á meðal Eliza- beth Taylor, Rock Hudson, Gene Kelly og Fred Astaire. Liza virtist hafa sætt sig við þann þátt sem Hollywood átti í lífi hennar og í veislunni klæddist hún rauðum skóm sem Halston hafði gert fyrir hana. Þeir voru nákvæm eftirlíking af skónum sem móðir hennar hafði haft á fótun- um í The Wizard of Oz. Skemmtanalífið í New York var ansi litríkt á þessum árum og hæst bar nýjan næturklúbb, Stúdíó 54. Þangað sótti Liza samneyti við kókaíndópaða vini sína og dansaði og daðraði heilu næturnar. Kynlífsbyltingin var að ná há- marki og allir áttu að gera allt, annars voru þeir bara púkó. Sumarið 1976 fékk Liza hlutverk í kvikmynd Martins Scorsese, New York, New York. Þegar tökur hófust fór síðan að koma babb í bátinn. Fólk í skemmtanaiðnaðinum segir enn á góð- um stundum hryllingssögur af töku myndarinn- ar. Scorsese og Liza féllu kylliflöt hvort fyrir öðru og tóku upp eldheitt ástarsamband sem svo að segja gekk fyrir kókaíni. Leikararnir og tökuliðið fylgdust skelfingu lostnir með aðalleikkonunni og leikstjóranum dópa sig upp með óheyrilegu magni af eitri, hverfa inn í hjólhýsi hans og koma ekki út aftur fyrr en seint um kvöld, án þess að nokkuð hefði verið unnið þann daginn. Þetta endurtók sig dag eftir dag, án þess að annað starfsfólk hefði mikið annað að gera en skoða neglurnar á sér. ÞRÍTUGUR VANDRÆÐAUNGLINGUR Kvikmyndin gekk ekki vel og fékk slæma dóma en Liza og Scorsese héldu uppteknum hætti. Jack Haley hélt sig kurteislega í fjarlægð á meðan skötuhjúin djömmuðu á Stúdíó 54 þar sem kókaínið var selt á barnum og orgíur voru haldnar í kjallaranum. Liza, sem aldrei hafði fengið að vera táningur, gerðist nú vand- ræðaunglingur um þritugt. Meðan þessu fór fram var hún með sýning- una The Act á Broadway en í stað þess að hvílast milli sýninga var hún úti á lifinu öll kvöld. Það leið heldur ekki á löngu áður en lífs- stíll hennar fór að koma niður á frammistöð- unni. Hún fór að missa úr sýningar og tapa miklu fé á því. Samt hélt hún áfram að lifa hinu Ijúfa lífi, meðal annars í fylgd ballettdansarans og kvennabósans Mikhails Baryshnikov. Þau fóru ekki í felur með neitt og „gerðu það hvar sem var“ eins og heimildamaður orðar það. Samt hélt hún áfram sambandinu við Scor- sese. Það kom því engum á óvart þegar Liza og Jack Haley skildu árið 1978. „Ég ætla aldrei að giftast aftur,“ sagði Liza við blaðamann. „Ég vil ekki leggja það á nokkurn karlmann að vera kallaður herra Minelli!" Hún stóð ekki lengi við þessi orð því að ári síðar giftist hún Mark Gero sem hafði verið sviðsstjóri í The Act. Margir héldu reyndar að Gero, með vöðvastæltan skrokkinn og vörubíl- stjórasvipinn, væri lífvörður hennar. Margir vina Lizu vonuðu að Gero yrði til þess að hafa góð áhrif á hana því að hann var rólegur og jarð- bundinn en eiturlyfjaneysla hennar óx fremur en hitt. AFVÖTNUN OG ENDURKOMA Þann 10. júlí hringdi Liza kjökrandi í Jack Haley. „Hjálpaðu mér!“ grét hún í símann. „Ég vil ekki deyja eins og marnma!” Tveimur dög- um síðar tilkynnti hún föður sinum að hún ætl- aði að gangast undir meðferð á Betty Ford- sjúkrahúsinu en sú ágæta stofnun hefur þurrk- að upp marga stjörnuna gegnum árin. Hún hafði loksins horfst í augu við að hún réð ekki lengur við lyfjaneysluna og minningin um enda- lok móður hennar vofði yfir henni eins og ör- lagadómur. Liza kom á sjúkrahúsið hrædd og ringluð, eins og lítil stúlka fyrsta skóladaginn. Hún hafði ekki verið ein í mörg ár heldur ævinlega umkringd stórum hópi vina og eiturlyfjafélaga og nú þurfti hún að standa á eigin fótum. Gero reyndi að hjálpa henni eins og hann gat en hinn eiginlega bardaga háði hún sjálf. Sú barátta varð löng og ströng en Liza Minelli, sem aldrei átti eðlilega æsku og ólst upp í skugganum af lyfjasjúkri móður sinni, sigrað- ist á fíkn sinni og hélt út í lífið á ný, sterkari og kraftmeiri en nokkru sinni fyrr. Liza hafði hægt um sig næstu árin enda átti hún erfitt með að umgangast gömlu félag- ana sem flestir lágu enn í kókaíninu. Þess í stað reyndi eftir fremsta megni að rækta hjónaband sitt og koma undir sig fótunum á ný án eiturlyfjanna. Það var henni gífurlegt á- fall þegar Vincente lést árið 1986 en í stað þess að kæfa sorgina í eiturlyfjum sneri hún sér að mat. Við minningarathöfnina um Vincente var hún talsvert mikið of feit en vinir hennar gátu um það eitt hugsað að hún hafði ekki fallið. Þá var skárra að hún væri feit! Hún lét sér þó ekki lynda að vera þannig á sig komin og sneri sér að líkamsrækt og hreyfingu af fullum krafti. Hún vildi komast í toppform aftur því að hún ætlaði að snúa aft- ur á leiksviðið. Þann 28. maí 1987 var Carnegie Hall leik- húsið troðfullt af fólki. Þar voru samankomnir allir helstu vinir og ástvinir Lizu úr fortíð og nútíð - Peter Allen, Bob Fosse, Baryshnikov, Halston, Mark Gero - til að samfagna með henni glæsilegri endurkomu á sviðið. Og hún sló í gegn. Sýningin gekk fyrir fullu húsi lengur en nokkur önnur einsmannssýning í sögu Carnegie Hall. Gagnrýnandinn Liz Smith skrif- aði: „Fyrir framan okkur á sviðinu birtist þessi sama æskurjóða, kattarlega, sakleysislega stóreyga Liza Minelli sem við þekkjum og elskum - og við fögnum endurkomu hennar." Á næstu árum mátti Liza þola margs konar missi. Fyrst var það faðir hennar, þá lést Sammy Davis yngri, sem hafði verið vinur fjölskyldunnar um árabil. Þann 26. mars árið 1990 lést Halston úr eyðni. Liza syrgði vin sinn sárt og ári eftir lát hans átti hún það enn til að bresta í grát ef nafn hans var nefnt. Kannski var það til að gleyma sorginni að hún sökkti sér niður í vinnuna af meiri krafti en nokkru sinni fyrr. Mark Gero var nú loks- ins tekinn að þreytast á hlutverki herra Minelli og árið 1991 skildu þau eftir ellefu ára hjóna- band. Þessa dagana kýs Liza Minelli helst að vera heima þegar hún er ekki að skemmta og hafa það notalegt með nýjustu ástinni sinni, Billy Stritch. Hann er tuttugu og sjö ára pí- anóleikari og þó að nítján ár skilji þau að virð- ist sambandið innilegt og gott. Hún þarf ekki lengur að æða út á næturklúbba á hverju kvöldi og hún drekkur ekkert sterkara en te. Konan, sem var prinsessan af Hollywood tíu ára, stjarna rúmlega tvítug, vandræðaung- lingur um þrítugt og sigurvegari um fertugt, er loksins búin að læra að taka Iffinu með ró. □ 42 VIKAN 22.TBL. 1993
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.