Vikan - 20.07.1999, Qupperneq 10

Texti: Halla Bára Gestsdóttir
Myndir: Gunnar Sverrisson
Oddrún og Bryndís Magnúsdætur á Akureyri lærðu silfursmíði og mósaík á Ítalíu.
Mósaíksystur
Svo lengi sem þær systur
muna eftir sér hafa þær
haft áhuga á mósaík og
gerð mósaíkmuna. Búseta
á Ítalíu ýtti enn frekar
undir áhugann og eftir að
hafa farið í fjögurra ára
nám í silfursmíði í Flór-
ens létu þær verða af því
að læra mósaíkgerð. í dag
eiga þær galleríið Skraut-
lu í göngugötunni á Akur-
eyri ásamt frænku sinni,
Margréti Jónsdóttur leir-
listakonu.
Oddrún og Bryndís
bjuggu í Flórens á
Ítalíu í átta ár. Þær
stunduðu nám í silfursmíði
og listnámi því tengdu frá
1990 til 1994 en fóru nokkru
síðar á námskeið í mósaík
sem heillaði þær svo mikið
að silfursmíðin varð undir.
Fjölbreytni í mósaíkinu
Þær systur hafa aðallega
unnið mósaíkmuni síðustu
mánuði en þær gerðu lítið af
því á Ítalíu. Þar unnu þær
hins vegar mikið í silfri og
smíðuðu skartgripi meðan
þær voru í skólanum og af-
raksturinn af þeirri vinnu
var gjarnan seldur á götu-
mörkuðum. Þær hafa ekkert
komið nálægt silfrinu eftir
að þær fluttu heim en það
stendur til bóta enda dót til
þeirrar iðju á leiðinni til
þeirra frá Italíu.
Oddrún og Bryndís hafa
því í hyggju að koma sér
upp vinnustofu fyrir silfur-
smíðina og betri aðstöðu til
mósaíkgerðarinnar. Þær
langar í frekara nám á þeim
vettvangi því svo margt
skemmtilegt og spennandi
er hægt að gera í mósaíkinu
að þeirra sögn, bæði í gler
og marmara, sem því miður
er erfitt að nálgast hér á
landi. Eins hafa þær áhuga á
gerð stærri muna og að nota
íslenska steina frá afa
þeirra.
„Það er voða gaman að
vinna mósaíkið hérna
heima,“ segir Oddrún þegar
blaðamaður og ljósmyndari
Vikunnar hittu systurnar í
galleríinu þeirra innan um
alla mósaíkmunina. Maður
ímyndar sér að mósaíkmun-
ir skilji eftir sig flísar hér og
10 Vikan